Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

(μέρος του ψηφίσματος του ενιαίου συλλόγου φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης)

Από τις 11 Νοέμβρη, 15 μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική, που ζουν στα Χανιά, έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας για να διεκδικήσουν την μονιμοποίησή τους στην Ελλάδα. Την μονιμοποίηση που δικαιούνται, όχι μόνο από ανθρωπιστικής πλευράς για να μην απελαθούν, αλλά και επειδή έχουν δουλέψει με τους χειρότερους όρους πολλά χρόνια στην Ελλάδα πληρώνοντας χιλιάδες ευρώ ο καθένας στις δημόσιες υπηρεσίες για να βγάλουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα που απαιτούνται προκειμένου να θεωρούνται μόνιμοι κάτοικοι της χώρας.

Ουσιαστικά, πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να τους δοθεί άδεια παραμονής στη χώρα, η απάντηση όμως απ' τις αρχές είναι αρνητική, ενώ το ΙΚΑ, ο Δήμος Χανίων, τα δικαστήρια και άλλες δημόσιες υπηρεσίες τους ανάγκασαν να πληρώσουν χιλιάδες ευρώ για να εκδώσουν να χαρτιά αυτά

Πέρα όμως από τα χαρτιά των ίδιων των 15, ο αγώνας των μεταναστών περιλαμβάνει τη μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, αφού βασικό αίτημα των απεργών είναι η τροποποίηση του αντίστοιχου νόμου, έτσι ώστε να πιστοποιείται η παρουσία οποιουδήποτε μετανάστη στην Ελλάδα πριν το 2005 με έγκυρα δημόσια έγγραφα, ενώ μέχρι τώρα αυτό γίνεται μόνο με σφραγίδα διαβατηρίου. Γι' αυτό και ο αγώνας των 15 μεταναστών απευθύνεται στο υπουργείο Εσωτερικών που είναι υπεύθυνο για το θέμα, και γι' αυτό έχει τόσο μεγάλη στήριξη και από όλους τους υπόλοιπους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα.


Από την πρώτη μέρα, ο αγώνας τους έγινε αμέσως γνωστός στην τοπική κοινωνία και ένας πολύ μεγάλος αριθμός από κατοίκους, φοιτητές, εργαζόμενους, πολιτικές συλλογικότητες και φορείς στέκονται δίπλα τους για να στηρίξουν τα δίκαια αιτήματα τους και τον πολύ δύσκολο και ηρωϊκό αγώνα που αποφασίσαν να κάνουν. Πάνω από 1000 υπογραφές από κατοίκους των Χανίων έχουν συγκεντρωθεί προς υποστήριξη και δικαίωση των μεταναστών. Οι μετανάστες απ' τη μεριά τους ξεκαθαρίζουν απ' τη πρώτη μέρα πως η απεργεία πείνας δεν είναι συμβολική, αλλά ότι θα φτάσει ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ...

Απέναντι στο δίκαιο αγώνα των μεταναστών και στην έμπρακτη και ενεργή υποστήριξη της απεργίας τους από ΣΥΣΣΩΜΗ την Χανιώτικη Κοινωνία, η απάντηση του τοπικού και κεντρικού κράτους ήταν η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.

Απο τις 11 Νοέμβρη μέχρι σήμερα ο ηρωικός καθημερινός αγώνας που δίνουν οι απεργοί πείνας συνεχίζεται παρ' όλες τις δυσκολίες. Ζητάνε από όλους εμάς έστω και την ύστατη στιγμή να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να κλιμακώσουμε το κίνημα αλληλεγγύης, να προχωρήσουμε σε πολύ πιο δυναμικές μορφές κινητοποιήσεων για να πιέσουμε πραγματικά την κυβέρνηση ώστε να τους δικαιώσει.

Σε αυτό το σημείο πρέπει όλοι να πάρουμε θέση και να μην μείνουμε θεατές σε αυτό το έγκλημα που συντελείται μπροστά στα μάτια μας.
Το ζήτημα των μεταναστών, δεν αποτελεί πρόβλημα “έξω από μας”. Πρόκειται για το χειρότερα πληττόμενο κομμάτι των σημερινών κοινωνιών, για το οποίο ισχύει ΗΔΗ ό,τι θα ήθελαν να ισχύει (και το προσπαθούν) σε όλους τους εργαζομένους, Έλληνες και μη: Εκμετάλλευση χωρίς όριο, μαύρη εργασία, τρομοκρατία...

Παράλληλα, παραδίδουν καθημερινά μαθήματα αξιοπρέπειας και δύναμης σε ολόκληρη την κοινωνία που παρακολουθεί άναυδη τον ηρωϊκό αγώνα τους, όντας ήδη νικητές στις ψυχές όλων μας, αφού καταφέρνουν μέρα με τη μέρα να σπάνε κάθε υποψία ρατσισμού και ξενοφοβίας, δείχνοντας το δρόμο για διεθνιστικούς, εργατικούς νικηφόρους αγώνες.