Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες λέμε ότι “το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο όσο ποτέ, ζει στους αγώνες του σήμερα” ότι “εμπνεόμαστε από τους αγώνες των φοιτητών μες στη δικτατορία” κι άλλα τέτοια που καμιά φορά σκεφτόμαστε μήπως γινόμαστε βαρετοί, προβλέψιμοι, ξύλινοι, μήπως επαναλαμβανόμαστε χωρίς ουσία... Τελικά όμως το Πολυτεχνείο του '73 δεν είναι απλά επίκαιρο αλλά τραγικά επίκαιρο..!
Σήμερα, η κυβέρνηση παρουσιάζει την ισοτίμηση των Κολλεγίων (ΚΕΣ) με τα ΑΕΙ&ΤΕΙ ως υλοποίηση του δικού της προοδευτικού (...) οράματος ενω το copyright ανήκει στην Χούντα και στον δικτάτορα Παπαδόπουλο
(δεν κάνουμε πλάκα, λέμε)...
...γιατί σύμφωνα με ιστορικό έγγραφο-ντοκουμέντο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στον Τύπο(*Ιός-Ελευθεροτυπία 16/11/08), η Χούντα (προλαβαίνοντας τον μεταρρυθμιστή Καραμανλή και τους μεταρρυθμιστές υπουργούς του) είχε σκοπό να ιδρύσει ξενόγλωσσα παραρτήματα ξένων παν/κων ιδρυμάτων στην Ελλάδα!..αλλά δεν της πέρασε.
Τότε -κι αυτό είναι που μας γεμίζει ελπίδα- οι φοιτητές του Πολυτεχνείου, μέσα σε ημιπαράνομες συνθήκες πραγματοποίησαν Γενικές Συνελεύσεις και πήραν αποφάσεις εναντίον της ίδρυσης ιδιωτικών κολλεγίων. Να τι έγραφε ένα απόσπασμα από την απόφαση της Γεν. Συνέλευσης της Αρχιτεκτονικής τον χειμώνα του '73, μερικούς μήνες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου:
«Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων αποφασίζει την αποχή όλων των σπουδαστών της Σχολής από τα μαθήματα μέχρι την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 1973, οπότε ορίζεται η σύγκληση νέας Γενικής Συνέλευσης των Σπουδαστών της Σχολής στην οποία ανάλογα με την επίσημη κυβερνητική αντιμετώπιση του θέματος, θα αποφασισθούν οι μελλοντικές ενέργειες των φοιτητών. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν θα πραγματοποιηθή η ορισθείσα Γεν. Συνέλευση αποφασίζεται η συνέχεια της αποχής.Τα αιτήματά μας είναι τα παρακάτω:
1) Απαιτούμε την άμεση επίσημη διαβεβαίωση των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων, ότι δεν θα λειτουργήσουν μελλοντικά ιδιωτικά ή ελεγχόμενα από Ξένα Πανεπιστήμια Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στη χώρα μας, ερήμην της γνώμης των φοιτητών.
Τελικά η Χούντα έκανε πίσω (δεν υπήρχε κι Ε.Ε. να βοηθήσει τότες!) και χρειάστηκαν 35 χρόνια για να τεθεί το ζήτημα των ιδιωτικών κολλεγίων ξανά. Οι φοιτητές από την πλευρά τους είχαν ρισκάρει και τις σπουδές τους και την ελευθερία τους ενδεχομένως. Βγήκαν όμως νικητές και συνέχισαν στην ίδια πορεία μέχρι τον Νοέμβρη του '73 και μετά. Το ερώτημα για μας είναι:
Θα πιάσουμε κι εμείς το νήμα των αγώνων του τότε δένοντάς το με το σήμερα;
Γιατί μπορεί η εξουσία των τότε και των τώρα να έχει τα ίδια εφιαλτικά σχέδια για μας, συνεχίζει να βλέπει όμως εφιάλτες...
...με 1,2,3 πολλά Πολυτεχνεία!
Κίνηση ΑΡιστερών ΦΙλοσοφικής – ε.α.α.κ.
