Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Διάλεξε αφεντικό-πρύτανη! Tώρα έχεις δύναμη κι εσύ! ή ο δρόμος για ένα πιο αυταρχικό πανεπιστήμιο…

Στις 26&27/05 θα διεξαχθούν εκλογές για την ανάδειξη του νέου πρύτανη και αντιπρύτανη του ΕΚΠΑ. Καιρό τώρα οι καθηγητές μας καλούν να τους στηρίξουμε ή αλλιώς μας ανακοινώνουν πως «έχουμε δύναμη κι εμείς!» Ζητούν την ψήφο μας μιας και είναι μόλις η 2η φορά που διεξάγονται πρυτανικές εκλογές βάση του νέου νόμου-πλαίσιο. Δηλαδή με καθολική ψηφοφορία των φοιτητών/τριών. Για κάποιο λόγο βέβαια δεν επισημαίνονται οι άλλες αλλαγές που έφερε ο νόμος-πλαίσιο και σε αυτό το επίπεδο.

Εμείς πάλι δεν ξεχνάμε πως σύμφωνα με τον νέο νόμο οι αρμοδιότητες του πρύτανη και του πρυτανικού συμβουλίου αυξάνονται σε τέτοιο βαθμό ώστε ο πρύτανης να μεταμορφώνεται σε δικτάτορα που αποφασίζει και διατάσσει! Και δεν φτάνει που δίνει υπερεξουσίες στον πρύτανη, αλλά αφαιρεί και από τους φοιτητές. Συγκεκριμένα μειώνει τη συμμετοχή των φοιτητών στα διοικητικά όργανα των σχολών, μειώνει σημαντικά τον συλλογικό έλεγχο στις αποφάσεις που αφορούν τις σχολές μας, τις εστίες μας κ.ο.κ. Τρανταχτό παράδειγμα είναι το καυτό θέμα του ασύλου, όπου πλέον μπορεί να αρθεί με απλή πλειοψηφία στο πρυτανικό συμβούλιο στο οποίο φυσικά δεν συμμετέχει κανένας φοιτητής. Δηλαδή μας καλούν να ψηφίσουμε όλοι για να χάσουμε τελικά κάθε συμμετοχή στις αποφάσεις του πανεπιστημίου και να μπορεί ευκολότερα να περάσει κάθε αναδιάρθρωση. Μας καλούν να ψηφίσουμε ένα πιο πρωσοποπαγές μοντέλο λειτουργίας για τα ιδρύματα, ένα πιο αυταρχικό πανεπιστήμιο.

Τι παίζει με την καθολική ψηφοφορία των φοιτητών?

Μόνο σαθρό μπορεί να μας φανεί το επιχείρημα τους περί διαφάνειας και δημοκρατικότητας για το νέο τύπο εκλογής του πρυτανικού συμβουλίου. Πρώτον γιατί απλά δεν χωράει καμία δημοκρατία σε ένα πλαίσιο όπου ψηφίζεις πρύτανη-απόλυτο άρχοντα. Έχεις την δύναμη να ψηφίσεις τον αφέντη του πανεπιστημίου σου! Δεύτερον γιατί τα αλισβερίσια και τα παζάρια που λαμβάνουν χώρα στον θαυμαστό κόσμο των καθηγητάδων και των ΔαπιτοΠασπιτών δεν παύουν, αλλά αλλάζουν μορφή. Τώρα οι μπλε, οι πράσινες και άλλου χρώματος παρατάξεις υπόσχονται στρατιές ελεγχόμενων ψηφοφόρων αντί εκπροσώπων έναντι ρουσφετιών. Βέβαια αλλάζει μορφή και το ρουσφέτι γίνεται δημοκρατικότερο μιας και ο υποψήφιος καθηγητής μπορεί να υπόσχεται χαρούλες αδιαμεσολάβητα, όπως στην περίπτωση του κ. Πελεγρίνη, ο οποίος ξεπέρασε κάθε όριο και έφτασε σε σημείο να φακελώνει φοιτητές. Συγκεκριμένα, ο κ. Πελεγρίνης όχι μόνο πήρε προσωπικά τηλέφωνο πολλούς φοιτητές για να ζητήσει τη ψήφο τους αλλά δεν παρέλειψε να υποσχεθεί και «ανταμοιβή» σε όσους τον ψηφίσουν με βαθμούς και σίγουρη επιτυχία στο μάθημά του κ.α. χάρες! Στόχος του μέτρου τελικά της καθολικής ψηφοφορίας είναι να νομιμοποιήσει τον αντιδραστικό και αδιαφανή ρόλο του Πρύτανη και του πρυτανικού συμβουλίου. Να νομιμοποιήσει τελικά την επίθεση στην εκπαίδευση και τα εργασιακά μας δικαιώματα που θα εξαπολύσει από την επόμενη μέρα ο οποιοσδήποτε πρύτανης σε συνεργασία με την κυβέρνηση.

Εμείς δεν θα επιλέξουμε αφέντη, ούτε θα περιμένουμε από οποιονδήποτε υποψήφιο να αλλάξει το πανεπιστήμιο! Δεν συμμετέχουμε σε εκλογές που με επίφαση δημοκρατικότητας θα μετατρέψουν το πανεπιστήμιο σε πιο αυταρχικό και περισσότερο προσβάσιμο στις επιχειρήσεις. Ακόμα και με αγαθές προθέσεις να ξεκινήσει κάποιος καθηγητής το νομοθετικό πλαίσιο δεν του επιτρέπει να λειτουργήσει «προοδευτικά» ή «αριστερά». Ο μόνος έλεγχος που επιτρέπουμε είναι αυτός των φοιτητών και των γενικών τους συνελεύσεων. Στο δίλημμα εξουσία των πρυτάνεων ή των Γενικών Συνελεύσεων, συντασσόμαστε με τις συλλογικές διαδικασίες. Μόνο κάτω από τον έλεγχο των φοιτητών και μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες μπορούμε και να αντιταχθούμε στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και να δημιουργήσουμε ένα δημοκρατικότερο πανεπιστήμιο.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών 2010 στη Φιλοσοφική

Ψήφισαν

Εγκυρα

Ακυρα

Λευκά

3044

2959

85

41

97.21%

2.79%

1.39%

Παράταξη

2010

2010 %

2009

2009 %

Μεταβολή

Μεταβολή %

ΔΑΠ

1069

36.13%

1135

37.08%

-66

-0.95%

ΠΑΣΠ

770

26.02%

640

20.91%

130

5.11%

ΠΚΣ

678

22.91%

818

26.72%

-140

-3.81%

Ε.Α.Α.Κ.

264

8.92%

264

8.62%

0

0.3%

Αριστερή Ενότητα

137

4.63%

154

5.03%

-17

-0.4%

ΔΙΑΦΟΡΟΙ

-

-

25

0.82%

-

-

Σάββατο 8 Μαΐου 2010


Όλοι/ες στην Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας την Τρίτη 11/05 στην Αula!

Είναι η στιγμή της μεγαλύτερης αναμέτρησης! Σε αυτή την ιστορική μάχη για την ίδια μας τη ζωή, πρέπει να βγούμε νικητές. Παλεύουμε για τις ανάγκες μας και αμφισβητούμε το ασφυκτικό πλαίσιο που μας επιβάλλουν. Τα συμφέροντα της αγοράς, οι μονόδρομοι της Ε.Ε και του ΔΝΤ δεν μας αφορούν, δεν είναι δικοί μας. Όσο κι αν προσπαθούν να μας βυθίσουν στην απελπισία, να μας πείσουν ότι δεν μπορούμε να νικήσουμε, δεν μας τρομοκρατούν. Η ώρα της ανατροπής τους πλησιάζει...


Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!

Χθες, Τετάρτη 5 Μαίου, ημέρα γενικής απεργίας, στο κέντρο της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας έλαβαν χώρα διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και νέων, οι μεγαλύτερες που έχουν συμβεί από τη μεταπολίτευση. Η απειθαρχεία των εκατοντάδων χιλιάδων απεργών που έσπασαν στην πράξη τον τρόμο κατακλύζοντας το κέντρο της Αθήνας, η πρωτοφανής μαχητικότητα και ευθεία σύγκρουση με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ήταν το προανάκρουσμα των κοινωνικών αγώνων που έρχονται. Έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία μπορούν να ορθώσουν μέτωπο ανυπακοής στην αντιδραστική, αντεργατική συμφωνία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, να έρθουν σε ρήξη με τη χούντα που επιβάλλουν Ε.Ε-ΔΝΤ-κεφάλαιο.

Σε αυτό το πρωτοφανές και μεγαλειώδες ποτάμι οργής, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, απάντησε με το μόνο τρόπο που της έχει πια απομείνει: την ανοιχτή και βίαιη καταστολή, τους τόνους χημικών και δακρυγόνων στο σύνολο της διαδήλωσης, την επιχείρηση απαγόρευσης των διαδηλώσεων, την αξιοποίηση ενεργειών ατομικής και τυφλής βίας σε βάρος του μαζικού κινήματος. Η κυβέρνηση αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε όριο. Η αστυνομία επιτέθηκε από την αρχή απρόκλητα και αναίτια σε μεγάλο κομμάτι της πορείας με στόχο τη διάλυσή της. Προέβη στην χρήση τεράστιας ποσότητας χημικών και ξυλοκόπησε ωμά διαδηλωτές με αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες. Ο τρόμος της κυβέρνησης μπροστά στην εικόνα του όγκου και της οργής των εργαζομένων οδήγησε σε ένα μεθοδευμένο σχέδιο ακραίας καταστολής και μετατροπής του κέντρου της Αθήνας σε κατεχόμενη ζώνη από την αστυνομία. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης αλλά και της απεργοσπαστικής πίεσης της εργοδοσίας που έφτασε σε σημείο να κλειδώσει μέσα τους εργαζόμενους της Marfin για να συνεχίσουν να δουλεύουν παρά τον άμεσο κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας , είναι και το εξοργιστικό γεγονός του θανάτου των τριών εξ’ αυτών. Το αίμα τους, η απώλεια της ζωής τους θα βαραίνει για πάντα την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ηθικό αυτουργό του θανάτου τους. Προς το παρόν δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ένα τόσο συγκλονιστικό και θλιβερό γεγονός για να «σβήσουν» τη μαζική καταδίκη της πολιτικής τους. Ενώ όλη η κοινωνία θρηνεί, αυτοί παρά τα κροκοδείλια δάκρυά τους κρυφοχαίρονται νομίζοντας ότι έτσι θα κατευναστεί η οργή και η αντίσταση στα νέα μέτρα.

Παρά τη συνολική κοινωνική καταδίκη, η συνέχεια που προετοιμάζουν είναι ξεκάθαρη. Η μείωση μισθών και συντάξεων κατά 25%, η εκτίναξη των απολύσεων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, οι περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων είναι μερικά από τα μέτρα έχουν τεθεί προς ψήφιση στη Βουλή από σήμερα και έρχονται για να μείνουν και να οδηγήσουν ένα τεράστιο μέρος του ελληνικού λαού στα όρια της φτώχειας. Στο νέο τοπίο που προετοιμάζουν, η κατάργηση του βασικού μισθού, η αναίρεση των συλλογικών συμβάσεων, η ελαστική εργασία θα αποτελούν καθεστώς. Προς αυτή την κατεύθυνση διαμορφώνεται και το «νέο σχολείο», με το πολυνομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου που σηζητήθηκε χθες την ίδια στιγμή που η Βουλή ήταν περικυκλωμένη από διαδηλωτές. Με σκοπό μια εκπαίδευση διαμορφωμένη για τις ανάγκες της αγοράς, το «νέο» σχολείο και πανεπιστήμιο είναι βγαλμένο από το σύγρονο σκοταδισμό της κρίσης και του Προγράμματος Σταθερότητας.

Παρά τον εκβιασμό της χρεοκοπίας και την ιδεολογική και εργοδοτική τρομοκρατία που ασκείται καθημερινά, ξέρουμε ότι το βύθισμα ολοκληρης της κοινωνίας σε έναν σκοτεινό μεσαίωνα που θα φέρουν τα νέα μέτρα συμπαρασύροντας κατακτήσεις ενός αιώνα, όχι μόνο δεν είναι μονόδρομος αλλά και δεν μπορεί να αποτελέσει το μέλλον της γενιάς μας. Αυτό πρέπει να καταλάβουν καλά όλοι αυτοί που μας καλούν τώρα να πληρώσουμε για τα δικά τους συμφέροντα, για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, των τραπεζών, του κεφαλαίου. Δεν πληρώνουμε κανέναν, τα μέτρα αυτά δεν θα περάσουν, θα ανατραπούν. Η χρεωκοπία είναι της πολιτικής τους, όχι δικιά μας. Να φύγουν όλοι, να πέσουν από τη δύναμή μας όσοι υποθηκεύουν το μέλλον μας.

Είναι η στιγμή της μεγαλύτερης αναμέτρησης! Σε αυτή την ιστορική μάχη για την ίδια μας τη ζωή, πρέπει να βγούμε νικητές. Παλεύουμε για τις ανάγκες μας και αμφισβητούμε το ασφυκτικό πλαίσιο που μας επιβάλλουν. Τα συμφέροντα της αγοράς, οι μονόδρομοι της Ε.Ε και του ΔΝΤ δεν μας αφορούν, δεν είναι δικοί μας. Όσο κι αν προσπαθούν να μας βυθίσουν στην απελπισία, να μας πείσουν ότι δεν μπορούμε να νικήσουμε, δεν μας τρομοκρατούν. Η ώρα της ανατροπής τους πλησιάζει...

Όλοι/ες στην πορεία στις 06/05 την ημέρα που ψηφίζονται τα νέα μέτρα στις 18:00 στα Προπύλαια και στην Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας την Τρίτη 11/05 στην Αula!

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

ΥΠΟΘΗΚΕΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ, ΘΑ ΕΙΣΠΡΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΑΣ!

Τα νέα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση έσκασαν σαν βόμβα στην ελληνική κοινωνία. Σαν βόμβα που είχε πυροδοτηθεί όμως εδώ και πολύ καιρό. Όσα φάνταζαν «κόκκινες γραμμές» και κατακτήσεις που κανένας δεν θα τολμούσε να αναιρέσει χάθηκαν στο βωμό της «σωτηρίας» της ελληνικής οικονομίας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε αγαστή συνεργασία με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ διέταξαν μία σειρά από νέα μέτρα που ουσιαστικά βάζουν ταφόπλακα στα εργατικά δικαιώματα. Συγκεκριμένα, αποφασίστηκε η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και των αντίστοιχων συντάξεων, η αύξηση του ορίου απολύσεων και μείωση της αποζημίωσης, πάγωμα των μισθών για μια τριετία, αύξηση του ΦΠΑ στο 23% και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Αυτά είναι τα βασικά μέτρα από ένα κατάλογο που δείχνει να μην έχει τελειωμό. Ζητάνε επί της ουσίας από την εργατική τάξη να πληρώσει για να στηθεί στο απόσπασμα. Επειδή οι εγγυήσεις που ζητάει το ΔΝΤ ώστε να δώσει δάνειο στην Ελλάδα δεν είναι απλώς «μερικές θυσίες που πρέπει να κάνει ο λαός για το ξεπέρασμα της κρίσης» αλλά η αιματηρή θυσία εργαζομένων και νεολαίας στο βωμό του κέρδους.

Οι μάσκες έπεσαν..

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν σύρεται ούτε εκτελεί εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ αλλά έχει ρόλο ενορχηστρωτή της επίθεσης. Με την ενεργητική συναίνεση της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, το ΠΑΣΟΚ διαμορφώνει και προωθεί ταχύτατα μια αντιδραστική στρατηγική μεταρρυθμίσεων και τομών σε όλα τα επίπεδα. Πρόκειται για ένα συνολικό, επείγον σχέδιο για το κεφάλαιο που επιδιώκει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την κρίση και την προσπάθεια για το ξεπέρασμα της, με τρόπο τέτοιο ώστε να εξασθενίζει τις λαϊκές αντιστάσεις. Για αυτό το λόγο επιδιώκεται η μεταφορά του κέντρου βάρους των αποφάσεων στους πιο αδιαφανείς και άμεσα ελεγχόμενους από το κεφάλαιο μηχανισμούς όπως το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ενώ ταυτόχρονα τα νέα μέτρα παρουσιάζονται σα μονόδρομος για να αποφευχθεί η πτώχευση της Ελλάδας. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική και δύσκολα η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν να συγκαλύψουν την πραγματικότητα και να πείσουν τον ελληνικό λαό να κάνει μία ακόμη φορά θυσίες. Γιατί οι εργαζόμενοι δεν ξεχνούν τις θυσίες που ζητήθηκαν το 1996 για να μπεί η Ελλάδα στην ΟΝΕ, δεν ξεχνούν τις θυσίες της επόμενης περιόδου για την Ολυμπιάδα ούτε και τις θυσίες μετά το 2004 για την ισχυρή ελληνική οικονομία. Πως λοιπόν θα πεισθούν σήμερα να (ξανα)κάνουν θυσίες για να βγει η χώρα από την κρίση;

Διάρκεια των μέτρων

Στην προσπάθεια της κυβέρνησης να μετριαστούν οι κοινωνικές αντιδράσεις που γεννάει αυτή η αντεργατική πολιτική τα ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν πως τα νέα μέτρα δε θα είναι μόνιμα αλλά θα παρθούν πίσω μόλις ανακάμψει η οικονομία. Από τη μία έχουν απόλυτο δίκιο γιατί οι νέες ρυθμίσεις δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα αλλά ισχύουν μέχρι να παρθούν νέα πιο αντιδραστικά μέτρα. Όπως ακριβώς έγινε δηλαδή και πριν από κάποιους μήνες όταν μετά την ανακοίνωση του Προγράμματος Σταθερότητας η κυβέρνηση προσπαθούσε να πείσει πως δε θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα. Από την άλλη όμως ποτέ καμία κυβέρνηση δε «χάρισε πίσω» στους εργαζόμενους κατακτήσει και δικαιώματα που τους είχε καταργήσει.

Στο στόχαστρο η νεολαία…

Η νεολαία αποτελεί ένα από τα βαριά θύματα της νέας επίθεσης της κυβέρνησης και του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα. Και αυτό γιατί τα νέα μέτρα δημιουργούν ένα μαύρο εργασιακό μέλλον μέσα από την παγίωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της ανασφάλιστης εργασίας και του συνεχούς φόβου της απόλυσης. Ήδη τα ποσοστά ανεργίας στους νέους κάτω των 30 είναι πολύ μεγαλύτερα ενώ όπως εξήγγειλε η κυβέρνηση μειώνεται και ο κατώτερος μισθός στον ιδιωτικό τομέα για τους νέους εργαζόμενους. Αποτελεί το Γαλλικό Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης δημιουργώντας όρους για την δουλειά και την ζωή μας που μας οδηγούν στην πλήρη εξαθλίωση. Χρειάζεται ανατρεπτικό κίνημα νεολαίας με διαρκεί χαρακτηριστικά που πλάι στους εργαζόμενους θα απαιτήσει την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Η ευέλικτη απασχόληση που προωθούν δεν είναι απλώς οι ελαστικές σχέσεις εργασίας αλλά μια άλλη εξαρχής διαφορετική εργατική δύναμη που θα συγκροτείται με βάση ένα σύνολο πληροφοριών και δεξιοτήτων, κατακερματισμένων και εναλλάξιμων. Γι’ αυτό ταυτόχρονα με τα μέτρα που πλήττουν την εργασιακή και επαγγελματική μας προοπτική συνεχίζουν και την επίθεση στην εκπαίδευση με το πολυνομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου, την Αξιολόγηση, την Δια Βίου Εκπαίδευση και τις πιστωτικές μονάδες ακόμα και τις αλλαγές στα προγράμματα σπουδών και την Ιδιωτική Εκπαίδευση. Το φοιτητικό κίνημα μαζί και με τους νέους εργαζόμενους και τους αποφοίτους πρέπει να βγει μαχητικά στο δρόμο και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στις σπουδές, στη δουλειά και στη ζωή που μας αξίζει.

Η πολιτική τους δεν είναι μονόδρομος!

Απέναντι στην πραγματικότητα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν το παράδειγμα της Αργεντινής δείχνει το δρόμο! Όταν η επίθεση του κεφαλαίου παίρνει τέτοια χαρακτηριστικά η απάντηση του κινήματος πρέπει να είναι μαχητική και διαρκείας. Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν για το επόμενο διάστημα είναι το κατά ποσό εργαζόμενοι και νεολαία θα συνειδητοποιήσουν αυτό ακριβώς το ιστορικό τους καθήκον. Την οικοδόμηση ενός ριζοσπαστικού κινήματος που θα βάζει μπροστά τις συλλογικές διαδικασίες όπως οι συνελεύσεις και ο συντονισμός τους, που δεν θα βάζει στο στόχαστρο απλά τα νέα μετρά αλλά και αυτούς που τα φέρνουν και θα απαιτεί την ανατροπή τους. Που δε θα ζητάει τη φέτα το ψωμί αλλά θα απαιτεί ολόκληρο το καρβέλι. Κομβική σημασία αποκτά η απεργία την Τρίτη και την Τετάρτη 4 και 5 Μάη, όπου πρέπει εργαζόμενοι και η νεολαία να μετατρέψουν το ποτάμι οργής τους απέναντι στα νέα μέτρα μαζικό πολιτικό κίνημα που θα βάλει στο στόχαστρο του τόσο την αντιδραστική, αντεργατική πολιτική όσο και τους εκφραστές της. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούμε να υψώσουμε πύργο ατίθασο στα σχέδια τους, να δημιουργήσουμε ένα αντίπαλο δέος στην κοινωνία, ένα ρεύμα μαχητικής αντιπολίτευσης που θα συγκρούεται συνολικά με την κυρίαρχη πολιτική βάζοντας τις ανάγκες μας στο προσκήνιο.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ, ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ.