Σήμερα η ζωή μπήκε στο ζύγι με δύο κοσμήματα… κέρδισαν τα κοσμήματα

Είναι μια θλιβερή μέρα, η ζωή μπήκε στο ζύγι με δύο κοσμήματα κι έχασε. 

Ένας άνθρωπος δολοφονήκε από τον όχλο, λιντσαρίστηκε γιατί τόλμησε να απλώσει το χέρι του, το αδύναμο χέρι του, να αρπάξει αυτό που του αρνιούνται, το ψωμί. Κι η αστυνομία -οι άνθρωποι του νόμου- αγκάλιασαν την πράξη συνοδεύοντας με χειροπέδες το νεκρό στο νοσοκομείο. 

Ήταν ένας βασανισμένος άνθρωπος, ήταν οροθετικός, τον έλεγαν Ζακ κι ήταν ακτιβιστής του LGBTQ κινήματος και φιλόζωος. Τι μπορεί να κίνησε τα πόδια αυτού του ανθρώπου να κλέψει, τι του δημιούργησε αυτό το τρέμουλο στα χέρια και τον έκανε να παραπατά στη στερνή του απόδραση, το φανταζόμαστε όλοι, είναι η πείνα κι η απελπισία.

Γιατί πείναγε το ξέρουμε όλοι, θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς εκεί αν η ζωή δε μας είχε φερθεί πιο γλυκά. Είναι όμως πάνω από όλα η οργανωμένη αδιαφορία του κράτους και των «νοικοκυραίων»  που μετατρέπει  τους οροθετικούς και τους ανθρώπους του δρόμου σε ανθρώπινα ερείπια, νικημένους από την απελπισία.  Είναι φυσικά κι η βία των μπάτσων που ενορχηστρώνει την κοινωνική περιθωριοποίηση και αγκαλιάζει τη φρίκη στο όνομα του νόμου, από το στρατόπεδο προσφύγων στη Μόρια ως την Αθήνα. 

Δεν είναι άλλος ένας θάνατος, είναι καμπανάκι. Όταν πεθαίνει το ανθρώπινο γεννιέται ο φασισμός. Σήμερα νίκησε ο όχλος, ο ανορθολογισμός και χόρεψε πάνω στο πτώμα ενός ανθρώπου αδύναμου και πεινασμένου. Αύριο ο ίδιος όχλος θα πάρει σπίτια για χρέη, θα δολοφονήσει μετανάστες για «ασφάλεια», θα βιάσει γυναίκες γιατί προκαλούν.

Τα χέρια του όχλου οπλίζει η λογική του κοινωνικού κανιβαλλισμού, της ατομικότητας, η λογική του «ο θάνατος σου η επιβίωση μου» που τροφοδοτείται από αυτό το βάρβαρο σύστημα.  

Ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Ζακ είναι η κυβέρνηση, η αστυνομία, το κράτος και οι επιχειρηματίες που δημιούργησαν συνθήκες απελπισίας για αυτόν και συνθήκες ευνοϊκές για κάθε λογής φασίζοντα όχλο των «νοικοκυραίων».  Τα κανάλια παίζουν κι αυτά το ρόλο τους, η λέξη δολοφονία δεν βρίσκεται πουθενά, σαν ο θάνατος να είναι η φυσική απόληξη της πράξης του νεκρού κι η δολοφονική μανία του όχλου αποδεκτό φαινόμενο.

Να μη συνηθίσουμε το θάνατο, να μη νικήσει ο όχλος! 

Ζούμε σε άγριους καιρούς, ποιός το αρνείται. Για όσους από εμάς δεν ανήκουμε στην ελίτ του πλούτου, στο κράτος και την αστυνομία οι τύχες μας είναι δεμένες από τις ίδιες τις συνθήκες ζωής που ζούμε. Για να μην είμαστε εμείς αύριο στο κοινωνικό περιθώριο πρεπεί να πάψει να υπάρχει κοινωνικό περιθώριο, να πάψει να υπάρχει το σύστημα που το γεννά!

Η κοινωνική εξαθλίωση δεν είναι μονόδρομος, είναι στα χέρια μας είναι να αλλάξει ο κόσμος. Η συλλογική δράση μπορεί και πρέπει να τσακίσει το φασισμό σε κάθε του έκφραση, από το κυνήγι μεταναστών μέχρι τη δολοφονία του Ζακ!

Γιάτι σε αυτήν εδώ την χώρα  δέν υπάρχει μόνο η σημερινή εικόνα της δολοφονίας αυτού του νέου ανθρώπου , σε αυτόν τον ίδιο τόπο υπάρχουν οι χιλιάδες ντόπιοι αγκάλιασαν τους πρόσφυγες, οι μετανάστες που αγκάλιασαν του πληγέντες στο Μάτι κι οι χιλιάδες νεολαίοι που κατέβηκαν τις προάλλες στο κερατσίνι κόντρα στον φόβο και τον φασισμό. Και αυτός ο δεύτερος κόσμος της ανθρωπίας και της αλληλεγγύης θα νικήσει τον θάνατο .

Καταδίκη των δολοφόνων του, στη φυλακή οι «έντιμοι μαγαζάτορες» δολοφόνοι!

Η μόνη έξοδος από τα μνημόνια θα γίνει με την πάλη του λαού!

Πλησιάζει λοιπόν ο καιρός για άλλη μια φιέστα της Διεθνής Έκθεσης Θεσσαλονίκης, στην οποία η κυβέρνηση χέρι χέρι με τους μεγαλοβιομήχανους και τους επιχειρηματίες έρχεται σε συμφωνία για τα βήματα που θα ακολουθηθούν σε οικονομικό πεδίο. Από κοινού παίρνουν αποφάσεις ενάντια στα λαϊκά στρώματα και προς όφελος της αστικής τάξης και του κεφαλαίου. Φέτος μάλιστα η ΔΕΘ, χρωματίζεται από το αφήγημα της κυβέρνησης για την “έξοδο” από τα μνημόνια, με παράλληλη αύξηση στον κατώτατο μισθό, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και άλλες υποσχέσεις για την βελτίωση της καθημερινότητας. Στην πραγματικότητα όμως η επόμενη μέρα μετά την λήξη του προγράμματος στήριξης είναι σκληρή εποπτεία για 40 χρόνια, με σκληρές επιδιώξεις, καμία πρόβλεψη για αναίρεση μνημονιακού μέτρου,ενώ η εικόνα στους χώρους εργασίας θυμίζει Μεσαίωνα με την μαύρη εργασία να διογκώνεται, την ανεργία να αυξάνεται και το ένα αντιλαϊκό μέτρο να διαδέχεται το άλλο(συνδικαλιστικός νόμος, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί). Όλα αυτά με φόντο τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι, αλλά και την καταστροφή στην Μάνδρα το χειμώνα, στις οποίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, φέρει τεράστια ευθύνη.

Τιμώμενη χώρα φέτος είναι οι ΗΠΑ, δείχνοντας ότι επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης είναι να δείξει ότι λειτουργεί ως εγγυήτρια   της εξασφάλισης των συμφερόντων τους στην περιοχή. Όπως μας  έδειξε και το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζει να είναι πιστή στις επιταγές ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, με την παραχώρηση των βάσεων που διατηρεί για τις δολοφονικές επιχειρήσεις στην Συρία και την Παλαιστίνη φέροντας τεράστια ευθύνη για το θάνατο χιλιάδων αμάχων.  Υποστήριζει το αμερικανικό κεφάλαιο και τις επεκτατικές πολιτικές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, με κεντρικό στόχο την διατήρηση και ενίσχυση του κεφαλαίου.

Στην Θεσσαλονική την χρονιά που διανύουμε, με αφορμή το Μακεδονικό ζήτημα διάφορες ακροδεξίες ομάδες άρχισαν να ξαναβγαίνουν από τις τρύπες τους και βρίσκοντας πάτημα στα συλλαλητήρια που καλέστηκαν άρχισαν να διεκδικούν πάλι χώρο και να επιτίθονται σε αντιφασιστικούς χώρους και αγωνιστές όπως ήταν το κάψιμο της κατάληψης Libertatia, η επίθεση στον ΕΚΧ σχολείο και το πογκρόμ σε αγωντιστές και μετανάστες. Μάλιστα ενόψει ΔΕΘ, καλούν εκ νέου συγκεντρώσεις με στόχο να αποπροσανατολίσουν τον λαό και να τον διχάσουν , πράγμα που προκύπτει από την ιδεολογική φύση του φασισμού, για αυτό και τον εκμεταλλεύεται το κεφαλαίο.

Είναι χρέος μας σε όλα αυτά να δώσουμε μια ξεκάθαρη απάντηση ότι μόνο ο λαός και οι αγώνες του ανατρέπουν την κατάσταση. Οφείλουμε να είμαστε εκεί και με το αντικυβερνητικό-αντιιμπεριαλιστικό-αντιφασιστικό στίγμα μας να ξεσκεπάσουμε όλα τα αφηγήματα της κυβέρνησης και όλο αυτό να αποτέλεσει την αρχή ανατροπής της κατάστασης. Καλούμε το Σάββατο 8/9 στις 18:00 στην Καμάρα, στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση, στο μπλοκ που καλούν φοιτητικοί σύλλογοι, ανεξάρτητα ταξικά σωματεία και αγωνιστικές συλλογικότητες.