Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Ο Μαρξ στη Φιλοσοφική!

Την Τρίτη 26 Μαΐου στις 6μ.μ. στη Φιλοσοφική στο αμφιθέατρο Αula
έρχεται η θεατρική παράσταση "Ο Μαρξ στο Σόχο" με τον Άγγελο Αντωνόπουλο.

Θα προλογίσει ο συγγραφέας Howard Zinn!

Είσοδος ελεύθερη

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Για τους θρασύδειλους τραμπουκισμούς της ΚΝΕ στους Ηλ/Μηχ Πάτρας


Το πρωί της Δευτέρας 18/5 στο Τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, χωρίς προσχήματα 80 και πλέον μέλη της ΚΝΕ από όλο το Πανεπιστήμιο της Πάτρας επιτέθηκαν με συμμορίτικο και τραμπούκικο τρόπο σε μέλη των σχημάτων της Ε.Α.Α.Κ., με αποτέλεσμα 3 φοιτητές μέλη της Ε.Α.Α.Κ. να βρεθούν στο νοσοκομείο, με τον ένα σε σοβαρό κίνδυνο. Τα χέρια που σηκώθηκαν το πρωί στους Ηλεκτρολόγους, οι κλωτσιές σε πεσμένα μέλη της Ε.Α.Α.Κ. είχαν σκόπο να στείλουν ανθρώπους στο νοσοκομείο. Χτυπώντας με τον πιο τραμπούκικο και πραγματικά δολοφονικό τρόπο, όποιον βρισκόταν μπροστά τους (έφτασαν στο σημείο να χτυπήσουν διερχόμενες φοιτήτριες και καθηγητή!), απαιτούσαν την απομάκρυνση οποιουδήποτε ΕΑΑΚίτη ή και φίλα προσκείμενου φοιτητή στην ΕΑΑΚ από το κτίριο των Ηλεκτρολόγων αντιλαμβανόμενοι με αυτόν τον τρόπο την πολιτική, οδηγώντας τελικά σε απαξίωση του ίδιου του συλλόγου και των διαδικασιών του.
Η πρακτική αυτή δεν ανήκει ούτε στην Χρυσή Αυγή, ούτε σε κάποια άλλη παρακρατική συμμορία παρ’ ότι μοιάζουν επικίνδυνα. Παρά το γεγονός ότι αυτές οι συμμορίες στοχοποιούν περισσότερο από όλους αγωνιστές και σχήματα της Ε.Α.Α.Κ. Η πρακτική αυτή ανήκει στην ΚΝΕ που αποδεικνύει με αυτή την πρακτική της πόσο σχέση έχει με το ήθος της αριστεράς και πόσο πολύ σχέση έχει με το οπαδιλίκι και τις πρακτικές των παλιών και νέων διωκτών του εργατικού και αριστερού κινήματος. Πρακτικές συμμορίας σαν και αυτή ρίχνουν νερό στο μύλο όσων δυσφημούν και αμαυρώνουν το άσυλο. Ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβέρνησης και του ΠαΣοΚ γιατί αντί να βλέπουν τον εχθρό τους σε αυτούς, επιλέγουν να επιτίθενται σε αγωνιστές της ΕΑΑΚ και του φοιτητικού κινήματος.

Η κίνησή αυτή έχει γίνει ξανά: Έγινε στην τραμπούκικη επίθεση της ΚΝΕ στους φοιτητικούς συλλόγους στο Πολυτεχνείο του 2005. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι η ΚΝΕ επιλέγει σήμερα να χτυπήσει τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ., που χρόνια τώρα βάζουν μια κινηματική και αγωνιστική κατεύθυνση στους φοιτητικούς συλλόγους, προωθώντας τις ανάγκες και τα συμφέροντα των φοιτητών. Είναι αυτή η χρεοκωπημένη αντίληψή για την αριστερά, μια αντίληψη στην οποία οι φοιτητές γύρισαν την πλάτη στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές με τον πιο καθαρό τρόπο σημειώνοντας πτώση πάνω από 1,5%. Όποιο κίνημα δεν μεταφέρεται αυτόματα και στην κάλπη σε -ψήφο στο ΚΚΕ- είναι και επικίνδυνο για τους ίδιους. Κατά τη γνώμη τους, μόνο η δική τους οργανωτική ανάπτυξη και εκλογική καταγραφή θα σημαίνει αναζωογόνηση για το κίνημα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι οι συμμορίτικες πρακτικές δεν μετριάζουν καθόλου το γεγονός ότι η ΠΚΣ είναι ο μεγάλος χαμένος των φοιτητικών εκλογών. Και αυτό είναι αποτέλεσμα του ότι η γραμμή της ηττοπάθειας, της περιχαράκωσης και της καταγγελίας των αγώνων, που κορυφώθηκε τον Δεκέμβρη, δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματική και ριζοσπαστική διέξοδο για την νεολαία.
Η αριστερά που τα τελευταία χρόνια δέχεται συνεχώς συγχαρητήρια από την κυβέρνηση (τα ‘’μπράβο’’ του Στυλιανίδη μαζί με τα ‘’μπράβο’’ του Καραμανλή τον Δεκέμβρη και το κάλεσμα ακροδεξιών φυλλάδων για ‘’σώσει την νομιμότητα’’ το ΚΚΕ) είναι η ίδια με την αριστερά που πιστεύει ότι οι αγώνες δεν μπορούν να φέρουν νίκες, είναι η ίδια η αριστερά που αντί να στέκεται πλάι στους αγώνες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας, προσπαθεί να τα εξαργυρώσει στην κάλπη και στην κομματική άνοδο.

Η μόνη διέξοδος για τους φοιτητικούς συλλόγους είναι να γυρίσουν την πλάτη σε όσους κάνουν σήμερα πολιτική με όρους συμμορίας. Να γυρίσουν απαξιωτικά την πλάτη σε όσους αμαυρώνουν την ίδια την αριστερά με τη λογική και την πρακτική τους. Να παλέψουν μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, μέσα από την ισχυροποίηση των συλλογικών τους διαδικασιών για τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους, να δώσουν την μάχη μέχρι την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης ΠαΣοΚ ΕΕ και των εκφραστών της σε εκπαίδευση και εργασία.

Η άλλη αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας, η εποχή της οικονομικής κρίσης αλλά και των εκρηκτικών δυνατοτήτων που έδειξε ο Δεκέμβρης και τα κινήματα των τελευταίων χρόνων απέχει πολύ από τραμπούκικους ΨΕΥΤΟηγεμονισμούς, από συμμορίες και από μαφιόζικες επιθέσεις. Βρίσκεται και γεννιέται στους δρόμους, στους αγώνες, στις νίκες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας.

Ε.Α.Α.Κ. Πάτρας σε ΑΕΙ κ’ ΤΕΙ

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Πορεία στις 19 Μάη της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων

Όλοι στη συγκέντρωση στα Προπύλαια την Τρίτη 19 Μάη στις 6.30 μ.μ., και πορεία στα υπουργεία Εργασίας και Εσωτερικών της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων για την Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την Κατάργηση του Δουλεμπορίου στον Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες:
Βρισκόμαστε 123 χρόνια μετά το Σικάγο και την καθιέρωση του 8ωρου. Με τόσους αγώνες, με τόσες θυσίες, με τόσο τεράστιο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι κι όμως η κατάκτηση του 8ωρου φαντάζει σήμερα μακρινό όνειρο που πρέπει να παλέψουμε για να πραγματοποιηθεί. Η πέτρα του Σίσυφου δυστυχώς ξανακύλησε και πρέπει να την πιάσουμε από την αρχή. 123 χρόνια μετά και μας λείπει όχι μόνο το 8ωρο αλλά και βασικές εργατικές κατακτήσεις. Μας λείπει το αυτονόητο δικαίωμα να πληρωνόμαστε από τον άμεσο εργοδότη μας χωρίς τη μεσολάβηση δουλεμπόρων.
Το δουλεμπόριο, η ενοικίαση εργαζόμενων, οι εργολάβοι, οι υπεργολάβοι και οι διαμεσολαβητές, οι εκβιασμοί, οι υποχρεωτικές υπογραφές πριν πιάσεις δουλειά σε λευκά χαρτιά με ανοιχτές ημερομηνίες, με υπογραφές ότι απολύεσαι με τη θέλησή σου, ότι πήρες την άδειά σου, ότι πήρες αποδοχές παραπάνω από τα λεφτά που σου δίνουν, ότι πήρες τα δώρα και τις υπερωρίες που δεν σου έδωσαν ποτέ, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να πιάσεις ή να μείνεις στην δουλειά.
Αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα βιώνουμε αρκετά χρόνια τώρα όλες/όλοι οι εργαζόμενες/οι στα συνεργεία καθαρισμού του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Έχουμε τόσα αφεντικά που μπερδευόμαστε: Τον εργολάβο, την επόπτρια χαφιέ, τον προϊστάμενο της εταιρίας που μας ενοικιάζουν, τον επιστάτη τους, τον σεκιουριτά και πάει λέγοντας..
Για ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά!
Και τι ψωμί; Ούτε 4 ψοροευρώ την ώρα! Βλέπετε με την δικιά μας δουλειά πρέπει να ζήσει και να αναπτυχθεί ένα ολόκληρο σύστημα.
Από την επόπτρια-χαφιέ (συνήθως πρώην καθαρίστρια) μέχρι τον πολιτικό που δεν έχει έστω την αφέλεια της Μαρίας-Αντουανέτας να μας προτρέψει να τρώμε παντεσπάνι αλλά με παχυδερμικό ύφος και θράσος 1000 πιθήκων μάς κατηγορούν όταν αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα σαν ρατσιστές και τρομοκράτες!
Έτσι αποκάλεσε τους συναδέλφους και τις/τους αλληλέγγυες/ους φοιτήτριες και φοιτητές στο Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης που αγωνίζονταν να πληρωνόμαστε από το πανεπιστήμιο απευθείας χωρίς τη μεσολάβηση εργολάβου-δουλέμπορα, ο πολύς κ. Πάγκαλος. Στο ίδιο μήκος συντονίστηκαν κυβερνητικοί παράγοντες, ακροδεξιοί, πρυτάνεις αλλά και το όλον ΠΑΣΟΚ με προεξάρχουσα την «αγγλοτραφή» κ. Διαμαντοπούλου. Η αισθητική και η σύγκριση εκπροσώπων από τις δύο εποχές αποδεικνύει από μόνη της τη βαρβαρότητα των σημερινών επικυρίαρχων.
Η αποτρόπαια δολοφονική απόπειρα κατά της γραμματέως του σωματείου μας Κωνσταντίνας Κούνεβα είναι η κορυφή του παγόβουνου του εργασιακού μεσαίωνα που βιώνουμε και της μαύρης πραγματικότητας που κανένας από τους θεσμικούς, κυβερνήσεις κόμματα και κυρίαρχα συνδικάτα με επικεφαλής τους ανεκδιήγητους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ (που έχουν δώσει τον καθαρισμό των γραφείων τους σε εργολάβο) δεν ήθελαν και δεν θέλουν να αναγνωρίσουν.
Ο στρουθοκαμηλισμός τους όμως παραμένει και σήμερα παρά τη φρικαλέα πραγματικότητα που παρουσιάστηκε μετά την αποτρόπαια επίθεση κατά της Κωνσταντίνας.
4 μήνες μετά οι ίδιοι κύκλοι ή προσπαθούν να συσκοτίσουν, να διαστρεβλώσουν και να υπονομεύσουν την πραγματικότητα και τον αγώνα μας ή στην καλύτερη περίπτωση προσπαθούν να βγάλουν πολιτική υπεραξία με προτάσεις για υποψηφιότητες και φιλανθρωπικούς εράνους. Η ξεκάθαρη άρνηση της Κωνσταντίνας να αποδεχτεί, να καθαρίσει τις ένοχες συνειδήσεις τους με αντάλλαγμα το βουλευτιλίκι, είναι πιστεύουμε το καλύτερο δείγμα της δικής μας αισθητικής που εξέφραζαν και εκφράζουν οι αγωνιστές εργαζόμενοι σε όλες τις εποχές και σε όλες τις χώρες.
Μια τέτοια ιστορική μέρα μάς συγκινεί και μας εμπνέει η φωνή του August Spies που φώναξε προς τους δημίους του: «Θα έρθει κάποτε ο καιρός που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές μας που στραγγαλίζετε σήμερα».
4 μήνες μετά την απόπειρα και παρά τα παχιά λόγια δεν έχει γίνει τίποτα για να προχωρήσουν σε λύση τα προβλήματά μας.
Ο αγώνας του σωματείου μας μαζί με το πολύπλευρο κίνημα συμπαράστασης μάς έχει δώσει μέχρι τώρα κάποιες μικρές νίκες, όπως τη δέσμευση της διοίκησης των ΗΣΑΠ ότι ξεκινάει τις διαδικασίες για αποπομπή της εργολαβικής ΟΙΚΟΜΕΤ και την απόφαση της πρυτανείας του Αριστοτέλειου να ξεκινήσει απευθείας προσλήψεις των εργατών καθαριότητας.
Έχουμε όμως πολύ μακρύ και δύσκολο δρόμο ακόμα.
Είμαστε αποφασισμένες/οι να τον βαδίσουμε μέχρι τέλους. Κατανοούμε ότι δεν είμαστε ο μοναδικός κλάδος που έχει προβλήματα. Το καθεστώς της μαύρης εργασίας του δουλεμπορίου των Stage και των κάθε μορφής «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων έχει κατακτήσει ολόκληρη την εργατική τάξη και ιδιαίτερα τη νεολαία.
Ούτε ο αγώνας μας αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, είναι συνέχεια του Δεκέμβρη και καίει από την εύφλεκτη ύλη όλο και μεγαλύτερων τμημάτων των εργαζομένων και της νεολαίας που συνειδητοποιούν τα αδιέξοδα και αντιδρούν φωνάζοντας «Δεν πάει άλλο».
Η αλληλεγγύη όλων των εργαζόμενων Ελλήνων και μεταναστών και ο κοινός μας αγώνας είναι το μοναδικό μας όπλο. Να συντονιστούμε και να προχωρήσουμε χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς αυταπάτες, χωρίς διαμεσολαβητές. Όπως αποδεικνύει η εμπειρία μας όλα αυτά «τα άνθη του κακού» φύτρωσαν σε ένα νοσηρό περιβάλλον που συνδιαμόρφωσαν αλλεπάλληλες και πολύχρωμες κυβερνήσεις.

Ø Να αποκαλυφθούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί που επιχείρησαν να δολοφονήσουν την Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Ø Έξω οι δουλέμποροι από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα!
Ø Να καταργηθεί το αντεργατικό ρατσιστικό θεσμικό πλαίσιο που υποχρεώνει τους μετανάστες να δουλεύουν στους δημόσιους οργανισμούς μόνο με συνοδεία δουλέμπορου εργολάβου

Όλοι στη συγκέντρωση στα Προπύλαια την Τρίτη 19 Μάη στις 6.30 μ.μ., και πορεία στα υπουργεία Εργασίας και Εσωτερικών της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων για την Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την Κατάργηση του Δουλεμπορίου

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών 2009


Ψήφισαν 3150
Εγκυρα 3061
Ακυρα 89 2.83%
Λευκά 25 0.82%


Παράταξη 2009 2009 % Μεταβολή %
ΔΑΠ 1135 37.08% 5.46%
ΠΚΣ 818 26.72% -4.62%
ΠΑΣΠ 640 20.91% 3.69%
Ε.Α.Α.Κ. 264 8.62% -0.79%
Αρ.Εν. 154 5.03% -3.64%
ανεξ.
Μουσικ. 25 0.82% -

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Ο Δεκέμβρης ήταν η πρεμιέρα, πρωταγωνιστές είναι οι ανάγκες μας

“Συντρόφισσα, σύντροφε. Εξεγερμένη Ελλάδα. Εμείς, οι πιο μικροί, από αυτή τη γωνιά του κόσμου, σε χαιρετάμε. Δέξου το σεβασμό μας και το θαυμασμό μας γι' αυτό που σκέφτεσαι και κάνεις. Από μακριά μαθαίνουμε από σένα.Ευχαριστούμε".


- Subcomadante Marcos -
2 Γενάρη, Σαν Κριστόμπαλ, Τσιάπας, Μεξικό.

Η φετινή χρονιά σημαδεύτηκε από τη μεγάλη εξέγερση της νεολαίας τον περασμένο Δεκέμβρη. Η κοινωνική αυτή έκρηξη έφερε στην επιφάνεια την οργή και αγανάκτηση που καιρό τώρα υπέβοσκε. Οργή που πηγάζει από την εντεινόμενη εκμετάλλευση και τη φτώχεια, την ανεργία και την ελαστική απασχόληση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και το κατασταλτικό όργιο. Αδιαμφισβήτητος «πρωταγωνιστής» της έκρηξης ήταν η νεολαία - μαθητική, φοιτητική, εργασιακής περιπλάνησης. Η νεολαία που βρίσκεται καιρό τώρα στο στόχαστρο των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων του κεφαλαίου, η νεολαία που βλέπει την εκπαίδευση να υποτάσσεται στους νόμους της αγοράς, το σχολείο και το πανεπιστήμιο να επιχειρηματικοποιούνται, το εργασιακό καθεστώς της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας να σκιάζει το παρόν και το μέλλον της .


Τι άλλο φοβάσαι πες μου και θα γίνω!”









Το κίνημα του Δεκέμβρη κατάφερε να συγκλονίσει όχι μόνο την ελληνική κοινωνία αλλά και ολόκληρο τον κόσμο από τον αγωνιστικό χαιρετισμό των μακρινών Ζαπατίστας μέχρι την απόσυρση του εκπαιδευτικού νομοσχεδίου από τον Σαρκοζί στη Γαλλία «για να μη γίνει της…Ελλάδας». Ακριβώς επειδή χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανή μαζικότητα, συντάραξε με τον δυναμισμό, τη διάρκεια, αλλά και με τον παλμό του έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας. Αμφισβήτησε ευθέως τους θεσμούς του ίδιου του συστήματος, ένωσε τη νεολαία, βρήκε τη στήριξη των εργαζομένων, κατέκτησε μορφές αυτό-οργάνωσης του κόσμου του αγώνα, έσπασε τον τρόμο της καταστολής. Υιοθέτησε το πρόταγμα για ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής που χρόνια τώρα δολοφονεί τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας .Και κατάφερε παρά τις αδυναμίες του να σπείρει τον τρόμο στα αστικά επιτελεία ότι πρόκειται για την πρώτη εξέγερση της κρίσης και ότι αποτελεί μόνο την αρχή των κοινωνικών μαχών που έπονται. Κυβέρνηση – ΠΑΣΟΚ και όλες οι κυρίαρχες δυνάμεις για να αποτρέψουν μία νέα κοινωνική σύγκρουση κλιμακώνουν τα αντιδημοκρατικά μέτρα και την κρατική βία, σπιλώνουν και θέλουν να πάρουν από το Δεκέμβρη τα όσα κατέκτησε..
Έχει παρελθόν στους παρατεταμένους αγώνες -ειδικά των φοιτητών- της προηγούμενης τριετίας, αλλά και μέλλον στις νικηφόρες αναμετρήσεις ενάντια στην αστική πολιτική και τους εκφραστές της. Γιατί, δείχνει τη δυνατότητα σήμερα των αγώνων να ορθώνονται και να τσακίζουν τα σχέδια τους, ειδικά σε μία περίοδο που μας βυθίζουν στο σκοτάδι της κρίσης που αυτοί δημιούργησαν.

Αναμέτρηση παντού!

Την κρίση που αυτοί δημιούργησαν…

Στην ένταση της περιόδου καθοριστικό ρόλο παίζει η οξύτατη οικονομική κρίση που μαστίζει όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Πολύς λόγος γίνεται σε δελτία ειδήσεων και εφημερίδες για τις συνέπειές της- που παραδόξως πρέπει να επωμιστούν μόνο οι εργαζόμενοι! - όχι όμως για τα πραγματικά της αίτια, λες και πρόκειται για φυσικό φαινόμενο καταστροφής. Τα αίτια αυτά βρίσκονται στην καρδιά και τα θεμέλια του σύγχρονου καπιταλισμού και όχι μόνο στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο διαχείρισης του συστήματος.

...δεν θα πληρώσουμε εμείς!
Στο πλαίσιο αυτό, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, στοχεύουν στο να ξεφύγουν από την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν μεταφέροντας τα βάρη στους εργαζομένους. Αυτή η πολιτική στόχευση έχει ως αποτέλεσμα τις μαζικές απολύσεις, την ελαστικοποίηση της εργασίας, το πάγωμα των μισθών, την ανασφάλιστη εργασία, την εξουθενωτική φορολόγηση, τις ιδιωτικοποιήσεις, την εμπορευματική εκμετάλλευση και καταστροφή κάθε ελεύθερου χώρου και τη λεηλασία του περιβάλλοντος. Είναι η ίδια πολιτική που δίνει δισεκατομμύρια στις τράπεζες ενώ το ποσοστό των ανθρώπων οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξάνεται ραγδαία. Που υπερασπίζεται τα συμφέροντα του κεφαλαίου ενώ ταυτόχρονα επιτίθεται με μεγαλύτερο μένος στα όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στους εργαζομένους. Η μόνη επιλογή που εξυπηρετεί τα δικά μας συμφέροντα ως φοιτητών και αυριανών εργαζομένων είναι η συνολική σύγκρουση με την πολιτική αυτή.

Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση
…στα σκουπίδια!

Η υποταγή της παιδείας στα συμφέροντα της αγοράς αποτελεί τον κεντρικό στόχο της κυβέρνησης στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής που χαράσσει η Ε.Ε. Ο στόχος αυτός υλοποιείται:
Αφενός με την μετατροπή της εκπαίδευσης σε αγορά , τη λειτουργία των ιδρυμάτων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τη χρηματοδότηση από ιδιώτες και τη σύνδεση των προγραμμάτων σπουδών και της έρευνας με τις επιχειρήσεις. Στα πλαίσια άλλωστε της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης επιχειρούνται και οι αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών και σε πολλά τμήματα της σχολής μας(φιλολογικό, ιστορικό-αρχαιολογικό…) μακριά και πέρα από τις δικές μας ανάγκες, που θα εντατικοποιήσουν την καθημερινότητά μας.
→Αφετέρου, με την παραγωγή αποφοίτων που είναι απόλυτα εξειδικευμένοι για να καλύπτουν τις ανάγκες του εργοδότη και μετά να ρίχνονται στην ανεργία και την επανακατάρτιση, πειθήνιοι και χωρίς δικαιώματα καθώς και με την εφαρμογή της γνώσης στην παραγωγή με τρόπο που να μεγεθύνονται τα κέρδη των επιχειρήσεων. Το καθεστώς αυτό θωρακίζεται με την επιβολή ενός αυταρχικού πλαισίου λειτουργίας (Πρότυπος Εσωτερικός Κανονισμός) και με τη διαδικασία της λεγόμενης αξιολόγησης. Τα πορίσματα των εξωτερικών αξιολογήσεων «συστήνουν» (με την απειλή της διακοπής της χρηματοδότησης) την προσαρμογή των πανεπιστημίων στις συμφωνίες της Μπολόνια με τους κύκλους σπουδών, τις πιστωτικές μονάδες, την σκλήρυνση των όρων φοίτησης (προαπαιτούμενα, όριο λήψης μαθημάτων, διαρκής αξιολόγηση των φοιτητών). Με λίγα λόγια όσα περιλαμβάνει ο νόμος-πλαίσιο. Μοχλός πίεσης για την εναρμόνιση των πανεπιστημίων με τις επιταγές της ΕΕ θα αποτελέσει κα η αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών ως πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ταυτόχρονα η ισοτίμηση των πτυχίων των ΑΕΙ με των ΚΕΣ θα πιέσει προς τα κάτω τα εργασιακά δικαιώματα όλων των αποφοίτων. Το φοιτητικό κίνημα τα τελευταία χρόνια έχει παλέψει για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και αυτός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση ανοίγει ξανά το «διάλογο» για την παιδεία.


Οι αγώνες στο προσκήνιο!

Με το «διάλογο» οικοδομείται ένα αντιδραστικό πλαίσιο συναίνεσης κόντρα στο φοιτητικό κίνημα και πάνω στην προώθηση της εκπαιδευτικής «μεταρρύθμισης» όπου συγκλίνουν οι δυνάμεις που συμμετέχουν (κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΓΣΕΕ κλπ). Το φοιτητικό κίνημα δεν ενσωματώνεται σε τραπέζια στημένου «διαλόγου» αλλά επιλέγει τον πραγματικό διάλογο των Γενικών Συνελεύσεων και των δρόμων. Η ανατροπή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης θα επιτευχθεί με μαχητικό αγώνα που θα αναπτύσσεται μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες δηλ.με όλη την εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις ώστε να αποκτά εκείνο το περιεχόμενο, τις μορφές πάλης και τα χαρακτηριστικά που το καθιστούν πολιτικά επικίνδυνο. Με ένα περιεχόμενο που θα συνενώνει την νεολαία με βάση την εργασιακή της προοπτική και θα τη συνδέει με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας.


«Κουκούλα» στα δημοκρατικά δικαιώματα!



Προϋπόθεση για τη συνέχιση της επιθετικής πολιτικής σε εκπαίδευση και εργασία είναι το τσάκισμα του ίδιου του κινήματος. Σε μια προσπάθεια να αποτραπεί με κάθε τρόπο η σύνδεση των οξύτατων επιπτώσεων της κρίσης με τη φλόγα της εξέγερσης, καταπατώνται με κάθε τρόπο οι δημοκρατικές ελευθερίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι η κυβέρνηση επαναφέρει χουντικές διατάξεις και προωθεί ένα φασιστικής αντίληψης «ιδιώνυμο» νομοσχέδιο «περί κουκούλας και άλλων δαιμονίων». Αναβιώνει ακόμα και την «περιύβριση αρχής» του δικτάτορα Μεταξά. Το νομοσχέδιο δε στρέφεται αποκλειστικά ενάντια στους «γνωστούς-αγνώστους» αλλά αποτελεί μια βαθιά τομή ενάντια στα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και στόχο έχει την τρομοκράτηση της νεολαίας και των εργαζομένων.

ΚάΤω τα ΧεΡιΑ από το ΑσΥλΟ!

Ιδιαίτερα στοχοποιείται το άσυλο ως λαϊκό δικαίωμα και εφαλτήριο ανάπτυξης των κινημάτων. Σε αυτή την προσπάθεια κατάργησής του πρωτοστατούν τα ΜΜΕ με τα προβοκατόρικα ρεπορτάζ τους που αφορούν δήθεν ορμητήρια γνωστών-αγνώστων. Ο νέος νόμος πλαίσιο μετατρέπει το κοινωνικό άσυλο των αγώνων, των διεκδικήσεων, της πραγματικής δημοκρατίας των Γενικών Συνελεύσεων σε άσυλο των επιχειρήσεων, της «εύρυθμης» λειτουργίας του πανεπιστημίου που μας ετοιμάζουν. Στην εξέγερση του Δεκέμβρη όμως τα πανεπιστήμια αποτέλεσαν τα κοινωνικά κέντρα του αγώνα, όπου μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι οργάνωναν τις δράσεις τους και εφορμούσαν σε όλη την κοινωνία. Αυτό δείχνει ότι το άσυλο δεν μπορούν να το υπερασπιστούν οι πρυτάνεις και οι δηλώσεις βουλευτών στα κανάλια αλλά η νεολαία που μαζί με τους εργαζομένους θα παλέψουν για τη διεύρυνση του σε σχολεία και χώρους δουλειάς.
Η Κούνεβα δεν θα είναι η μόνη, αλλά δεν θα είναι ποτε πια μόνη!
Ιδιαίτερα σήμερα που εργατικά δικαιώματα (όπως το 8ωρο που κατακτήθηκε εκατό χρόνια πριν) καταπατούνται στο όνομα της κρίσης. Ιδιαίτερα σήμερα που η εργοδοτική τρομοκρατία ξεπερνάει κάθε όριο, φτάνοντας στο σημείο να ρίχνει βιτριόλι στη μετανάστρια, αγωνίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Η Κ.Κούνεβα τιμωρήθηκε γιατί ως μετανάστρια και γυναίκα θα έπρεπε να υπομείνει αδιαμαρτύρητα τις απάνθρωπες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι μετανάστες στη σημερινή εποχή για ένα κομμάτι ψωμί. Η Κ.Κούνεβα τολμώντας να διεκδικήσει τα αυτονόητα, δηλαδή να μην είναι ενοικιαζόμενη σε κάθε εταιρεία, έδωσε παράδειγμα θάρρους και αξιοπρέπειας σε χιλιάδες εργαζόμενους που ασφυκτιούν στο εργασιακό τους περιβάλλον αλλά και δεν χωρούν στη γραφειοκρατικοποιημένη ΓΣΕΕ. Η Πρωτοβουλία των 92 πρωτοβάθμιων σωματείων, που φτιάχτηκε -με αφορμή την απόπειρα δολοφονίας της- φανερώνει πως μόνο αν οι εργαζόμενοι πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους μπορούν να πετύχουν πραγματικές νίκες!

Η ομορφιά είναι στους δρόμους,
η ελπίδα στην αριστερά της ανατροπής


Καλούμε όλους και όλες στις φοιτητικές εκλογές να στηρίξουμε την Ενωτική Πρωτοβουλία ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ, όχι γιατί θέλουμε να εκπροσωπήσουμε τους συναδέλφους μας, αφού για εμάς οι λόγοι της συμμετοχής μας στις εκλογές διαφέρουν από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Οι εκλογές για εμάς δεν είναι η ουσία της δημοκρατίας όπως θέλουν να μας πείσουν οι καθεστωτικές παρατάξεις οι οποίες τελικά τις αξιοποιούν για να μας εγκλωβίσουν στην ανάθεση και την παθητικότητα. Δεν παλεύουμε για μια καλύτερη θέση για να διαπραγματευτούμε με το καθηγητικό κατεστημένο (βλέπε ΔΑΠ,ΠΑΣΠ), ούτε βλέπουμε τις εκλογές ως κατάληξη και αιτία του κάθε αγώνα (λογική ΠΚΣ,ΑΡΕΝ). Ως ΚΑΡΦΙ, δίνουμε τη μάχη των εκλογών για να βάλουμε σε ανοιχτή δοκιμασία τις πολιτικές μας θέσεις και τη δράση μας μέσα στη σχολή. Συμμετέχουμε στις εκλογές για να σπάσουμε και στην πράξη την αντιπροσώπευση και να περάσει η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.

Στις 13 Μάη στηρίζουμε-ψηφίζουμε Ενωτική Πρωτοβουλία Σ.Α.Φ-Κ.ΑΡ.ΦΙ

Από αυτή τη σκοπιά η ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει την πιο έμπρακτη και σκληρή καταδίκη της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ,των εκφραστών τους στις σχολές ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και της πολιτικής που καθημερινά δολοφονεί τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας .Σημαίνει μαχητική σύγκρουση ενάντια στην επίθεση που εξαπολύεται σε παιδεία –εργασία – δημοκρατικά δικαιώματα.

Στήριξη της ΕΑΑΚ είναι στήριξη στους αγώνες της επόμενης μέρας ,για ένα ανατρεπτικό κίνημα που θα μπορεί να είναι και νικηφόρο. Για την ενδυνάμωση του αγώνα διαρκείας ως μοναδική απάντηση στο νόμο πλαίσιο, τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό ,την αναγνώριση των ΚΕΣ ,την αξιολόγηση ,στην εντεινόμενη επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου.

Στήριξη της ΕΑΑΚ σημαίνει ενίσχυση της ριζοσπαστικής , αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις μεγάλες κοινωνικές μάχες που έρχονται . Εκείνης της αριστεράς που βλέπει ότι η διέξοδος για να ανατραπεί η πολιτική που σήμερα προωθούν η ΝΔ ,το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ, βρίσκεται στην πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας, στην ενότητα πάνω στις κοινές τους ανάγκες και τον αμεσοδημοκρατικό συντονισμό τους. Μιας αριστεράς που δε λείπει από καμία μάχη, δεν αρκείται σε μια αριστερή διαμαρτυρία αλλά πετυχαίνει νίκες στο σήμερα. Μιας αριστεράς που δεν θα τρέφει αυταπάτες για μια καλύτερη διαχείριση του σημερινού βάρβαρου συστήματος εκμετάλλευσης, αλλά θα παλεύει για την ανατροπή του. Μιας αριστεράς που δεν θα μένει μόνο στην αναγκαιότητα αλλά θα μπορεί να καλλιεργεί τη δυνατότητα και να ανοίγει και τους δρόμους για μια άλλη κοινωνία. Μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και βία που είναι συνώνυμη του οικονομικού καταναγκασμού, του αστικού καθεστώτος και του πολέμου. Μια κοινωνία με ελευθερία, δικαιοσύνη και πλήρη πρόσβαση όλων των ανθρώπων στα αγαθά της φύσης και του πολιτισμού…

Κίνηση ΑΡιστερών ΦΙλοσοφικής Κ.ΑΡ.ΦΙ
(συμμετέχουμε στην Ενωτική Πρωτοβουλία ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ)
Ε.Α.Α.Κ

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Εκδήλωση την Παρασκευή 8/5

Εκδήλωση-Συζήτηση

«Άσυλο και λαϊκές ελευθερίες»
την Παρασκευή 8/5 στο αίθριο στις 14:00
Ακολουθεί συναυλία…

με τον Πάνο Κιάμο (ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ!)
Θα έρθουν όμως οι Sweet Delay και οι Mocca Junior ,
γιατί στηρίζουμε την ανεξάρτητη μουσική σκηνή και τα ερασιτεχνικά συγκροτήματα.
Ενωτική Πρωτοβουλία
Σ.Α.Φ-Κ.ΑΡ.ΦΙ

ΕΑΑΚ