Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Ψήφισμα στήριξης στον αγωνιστή - μέλος του Φοιτητικού Συλλόγου Φιλοσοφικής Θ. Κ.

Άμεση απελευθέρωση του αγωνιστή και μέλους του φοιτητικού συλλόγου Φιλοσοφικής Θ. Κ.

Απόσυρση όλων των κατηγοριών του

Δεν μας τρομοκρατούν με τις κατασταλτικές επιθέσεις! Μας εξοργίζουν !

Δεν θα περάσει ο Φασισμός - Κάτω ο Κρατικός αυταρχισμός!

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Η Ρεπούση, τα αρχαία και το «Νέο Λύκειο»


 Σάλο έχει προκαλέσει τις τελευταίες μέρες η θέση της βουλευτίνας της ΔΗΜΑΡ, Μαρίας Ρεπούση, ότι τα αρχαία ελληνικά θα πρέπει να πάψουν να διδάσκονται στο σχολείο σαν μάθημα γενικής παιδείας, ενώ «χρειάζεται να είναι υποχρεωτικά μόνο για τα παιδιά που θα ακολουθήσουν κλασικές σπουδές στο πανεπιστήμιο». Σε μια περίοδο που οι καθηγητές των σχολείων παλεύουν για δημόσια και δωρεάν παιδεία με αγώνα διαρκείας, η δήλωση της Ρεπούση έρχεται τόσο να αποπροσανατολίσει την πολιτική ατζέντα, όσο και να στηρίξει θαρεττά το «Νέο Λύκειο». Από την άλλη πλευρά, οι οξείες αντιδράσεις που προέκυψαν λόγω της συγκεκριμένης δήλωσης, αντί να αναδείξουν το ζήτημα στην ουσιαστική του βάση, δηλαδή την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και τις καταστροφικές της στοχεύσεις, έδειξαν να ακολουθούν την ατζέντα που βάζει η κυρίαρχη τάξη και οι διανοητές της (βλ. Μπαμπινιώτης), για την υπεράσπιση των ιερών και των όσιων της πατρίδας.
 Η πρόταση της Ρεπούση παρουσιάστηκε απ’ την ίδια ως η πρόταση του προοδευτικού χώρου, που ακολουθεί την παράδοση των δημοτικιστών (!) και γι’ αυτό κάλεσε να συμπαραταχθεί στο πλευρό της  το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ (!!!). Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική… Η θέση για διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, μόνο σε μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης είναι πλήρως εναρμονισμένη με το νομοσχέδιο-έκτρωμα για το «Νέο Λύκειο». Το σκεπτικό είναι απλό : Τα αρχαία ελληνικά χρειάζονται μόνο σε μαθητές που θα τα χρειαστούν στην δουλειά τους, δηλαδή σε όσους ακολουθούν ανθρωπιστικές σπουδές. Όσοι θα εργαστούν σε διαφορετικά αντικείμενα δεν θα τα χρειαστούν στο χώρο εργασίας τους, άρα τα αρχαία ελληνικά πρέπει να διδάσκονται υποχρεωτικά μόνο στη θεωρητική κατεύθυνση! Αυτό που επιδιώκουν δηλαδή, είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο δεν θα προάγει την ολόπλευρη καλλιέργεια των μαθητών, αλλά αντίθετα την υπερεξειδίκευσή τους από πολύ νεαρή ηλικία. Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο στόχος της μεταρρύθμισης είναι να στρέψει το 70% των μαθητών στα τεχνικά λύκεια!


Και ποιος κερδίζει από αυτό;

 Είναι ξεκάθαρο! Το «Νέο Λύκειο» είναι κομμένο και ραμμένο για τις ανάγκες της αγοράς. Οι αγορές αυτό που χρειάζονται σήμερα είναι εργαζόμενους αμόρφωτους και παράλληλα υπερεξειδικευμένους, εργαζόμενους πλήρως αναλώσιμους και χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες περισσεύουν, καθώς προκαλούν μόνο κόστος και, οι μαθητές πρέπει να μάθουν να είναι πειθήνιοι και πλήρως υποταγμένοι στις ανάγκες της αγοράς! Έτσι διαμορφώνεται ένα λύκειο, εξεταστικό κάτεργο, που προετοιμάζει τη γενιά της αμορφωσιάς, της υπερεξειδίκευσης και της ελαστικής και χωρίς δικαιώματα εργασίας, στο οποίο θα μπορούν να μαθητεύσουν λιγότεροι μαθητές και να διδάξουν λιγότεροι καθηγητές. Εισάγονται τόσο ο θεσμός της «μαθητείας» (ή αλλιώς απλήρωτης εργασίας), όσο και η υπερεξειδίκευση και ο κατακερματισμός της γνώσης, η οποία παρέχεται σχεδόν αποκλειστικά με σκοπιά την χρησιμότητά της στην αγορά εργασίας. Σε αυτό το έδαφος έρχεται να σπείρει και η ΔΗΜΑΡίτισσα Ρεπούση προχωρώντας πέρα από τις γενικές κατευθύνσεις και βάζοντας συγκεκριμένο σχέδιο για την υλοποίηση του «Νέου Λυκείου». Έτσι η σύγκρουση με την κατάργηση των αρχαίων ελληνικών από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από τη σύγκρουση με το νομοσχέδιο για το «Νέο Λύκειο», η κατάργηση του οποίου είναι εξάλλου σημείο-κόμβος της απεργίας διαρκείας των καθηγητών στα σχολεία!
 Όμως είναι πολύ σημαντική και η σύγκρουση με την κυρίαρχη αντίθετη άποψη, που εξεγείρεται ενάντια στον «εθνομηδενισμό» και βλέπει τις ανθρωπιστικές σπουδές ως πρόσφορο πεδίο καλλιέργειας εθνικών μύθων. Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στο εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχει σκοπό να μας φέρει σε επαφή με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, με τις τέχνες και τις επιστήμες του, αλλά στοχεύει κυρίαρχα στην καλλιέργεια του ιδεολογήματος της «Μεγάλης Ελλάδας», και στη λογική που λέει να υπομένουμε τις θυσίες και να σκύβουμε το κεφάλι χάριν της εθνικής ανάπτυξης. Μιας εθνικής ανάπτυξης την οποία καρπώνονται κάποιοι λίγοι όσο εμείς φτωχαίνουμε όλο και περισσότερο. Έτσι λοιπόν στοχεύουν στη δημιουργία «εθνικών ινδαλμάτων», αντί για την μελέτη των αρχαίων συγγραφέων, στην τυπολατρική γνώση της γραμματικής και του συντακτικού, από την σκοπιά της «αντικειμενικής» εξέτασης. Έτσι τα αρχαία ελληνικά στο «Νέο» και στο παλιό σχολείο δεν μας προσφέρουν μια γνώση, που να μας απελευθερώνει, αλλά μας δένει σε πιο γερά δεσμά, κυρίως μέσω του εξεταστικοκεντρικού τρόπου διδασκαλίας, αφού στις  εξετάσεις δεν μπορούν να ανταποκριθούν όλοι, λόγω των οικονομικών προβλημάτων της πλειοψηφίας των μαθητών, εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς στην παιδεία, όσο και μέσω της καλλιέργειας «εθνικών μύθων», που ενισχύουν το σύγχρονο σκοταδισμό της γνώσης. Ανάγκη της γενιάς μας είναι η πάλη για τη μόρφωση, που θα μας φέρει σε επαφή με την επιστημονική σκέψη του Αριστοτέλη, για την μελέτη της ιστορικής εξέλιξης των επιστημών και της φιλοσοφίας, με το αρχαίο ελληνικό θέατρο, το οποίο υπάρχει ακόμα στον Καμπανέλλη και τον Μπρεχτ και με τον Όμηρο, που τόσο επηρέασε την παγκόσμια λογοτεχνία.

 Σε μια περίοδο, όπου το εκπαιδευτικό κίνημα παλεύει στην εμπροσθοφυλακή του κινήματος, τόσο με τους καθηγητές και τους μαθητές στα σχολεία, όσο και με τους διοικητικούς και τους φοιτητές στα πανεπιστήμια, είναι φανερή η ανάγκη συγκρότησης πανεκπαιδευτικού μετώπου, δυναμικού παράγοντα του πανκοινωνικού μετώπου! Η πάλη του πανεκπαιδευτικού μέτωπου που έχει ανάγκη η γενιά μας, θα βάζει μπροστά τα αιτήματα για μόρφωση – δουλειά – δημοκρατία, την πάλη για δημόσια και δωρεάν παιδεία και για την ανατροπή κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Η μάχη ενάντια στις Ρεπούσηδες και στους Μπαμπινιώτιδες, είναι αυτονόητη για το νεολαιίστικο κίνημα που παλεύει για μια παιδεία με βάση τις ανάγκες της πληττόμενης πλειοψηφίας. Γιατί τα δίπολα τους είναι πλαστά, γιατί η πρόοδός τους είναι η άλλη όψη της συντήρησης, γιατί το παλιό πεθαίνει και κάτι νέο πασχίζει να γεννηθεί…          

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Το Σάββατο 7/9 πάμε ΔΕΘ! Στην ανεξάρτητη εργατική συγκέντρωση στην Καμάρα!

Το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη πάμε όλοι ΔΕΘ!!
Πάμε στην ανεξάρτητη εργατική συγκέντρωση στις 18:00 στην Καμάρα!

Γυρίζουμε πλάτη στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και στην πολιτική που εξαθλιώνει.
Διαδηλώνουμε ενάντια στις χιλιάδες απολύσεις που γίνονταικαθημερινά και στην κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.
Ενάντια στα μνημόνια, τα χαράτσια και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Στη διάλυση της παιδείας, της υγείας και όλων των αγαθών που προσπαθούν να μετατρέψουν σε εμπορεύματα για να βγάζουν κέρδη οι λίγοι με την εργασία των πολλών.
Εμποδίζουμε την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, δίνουμε μαθήματα αλληλεγγύης όλων των λαών, ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες!

Ήρθε η ώρα επιτέλους να κάνουμε πέρα συνδικαλιστικές ηγεσίες και γραφειοκρατίες!

Οι πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν, ο λόγος τώρα πρέπει να περάσει στα πρωτοβάθμια σωματεία και στην εργατική δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων!
Αυτή είναι η μόνη ταξική απάντηση!

Και τι θα γίνει μπαμπά με τις σπουδές μου;


   Κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, οι ακούραστοι εντολοδόχοι των οικονομικά ισχυρών, φέτος το καλοκαίρι αποφάσισαν να μην πάνε διακοπές αλλά, αντίθετα, να συνεχίσουν απτόητοι να εργάζονται δημιουργώντας τις "καλύτερες" προϋποθέσεις για το μέλλον μας. Αυτή τη φορά στο στόχαστρο της ''μεταρρυθμιστικής'' τους πολιτικής μπήκε η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η οποία, οφείλει, όπως και το σύνολο του δημοσίου τομέα να ''εξορθολογιστεί'' και να προσαρμοστεί με τις απαιτήσεις της νέας εποχής. ( σε απλά ελληνικά να υποταχθεί στις ανάγκες των επιχειρηματικών συμφερόντων, να γίνει ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για τους περιβόητους επενδυτές και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τα παιδιά των φτωχών οικογενειών)

   Ας δούμε, όμως, τι περιλαμβάνει το νέο νομοσχέδιο-έκτρωμα, που έρχεται να φέρει μια πραγματική τομή στο Λύκειο, όπως το γνωρίζαμε. Βασικός πυλώνας για την εφαρμογή του αποτελεί η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η συνεπακόλουθη διαθεσιμότητα-απόλυση. Πιο συγκεκριμένα,.βγάζουν στη ανεργία 2500 εκπαιδευτικούς, 10000 αναπληρωτές και 22000 σχολικούς φύλακες, ενώ 5000 ακόμα εκπαιδευτικοί θα μεταταχθούν με σύντομες διαδικασίες. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή... Η δικομματική κυβέρνηση δε δίστασε να  καταργήσει περισσότερες από 50 ειδικότητες στα ΕΠΑΛ και και να βάλει λουκέτο σε όλα τα ΕΠΑΣ (102 σχολεία πανελλαδικά), ρίχνοντας, επί της ουσίας, χιλιάδες μαθητές στα νύχια των ιδιωτικών ΙΕΚ.

   Επιπλέον, αλλάζουν ριζικά τόσο τα αναλυτικά προγράμματα και ο χαρακτήρας της γνώσης που παρέχεται στη δευτεροβαάθμια εκπαίδευση όσο και ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια. Το Γενικό Λύκειο νέου τύπου που σκαρφίστηκαν περιλαμβάνει αύξηση των μαθητών ανά τμήμα και συγχρόνως "εμπλουτίζεται" με πολλαπλές-εξαντλητικές εξετάσεις, που προωθούν την παπαγαλιά και όχι την καλλιέργεια κριτικής σκέψης. Στο τεχνικό, πάλι, εισάγονται οι λεγόμενες μαθητείες, δηλαδή η απλήρωτη ή χαμηλά αμειβόμενη εργασία των μαθητών, ενώ προβλέπεται αλλαγή των προγραμμάτων κάθε έξι χρόνια ανάλογα με τις ανάγκες των εργοδοτών. Και όλα αυτά, φυσικά, βρίσκονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις οδηγίες της ΕΕ. (ανάπτυξη και πρόοδος κατά τα άλλα)

   Ο κύριος σκοπός όλων των παραπάνω είναι η ένταση των ταξικών φραγμών και η ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, καθώς η κατάργηση των ειδικοτήτων ωθεί τους μαθητές στα ιδιωτικά ΙΕΚ ενώ οι συνεχείς εξετάσεις αφενος είναι "βούτυρο στο ψωμί" της παραπαιδείας και αφετέρου αποκλείουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών απο την ανώτατη εκπαίδευση. Έτσι, "ρίχνουν στον πάτο του πηγαδιού" όχι μόνο τους καθηγητές, που ή θα μένουν άνεργοι ή θα αναγκαστούν να εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, αλλά και τις οικογένειες των μαθητών.  Μία ακόμα επιδίωξη των κυβερνώντων είναι η στήριξη των επιχειρηματιών με τις προαναφερθέντες μαθητείες αλλά και η εδραίωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Συνολικότερη στόχευση είναι ένα σχολείο φτηνότερο που δε θα προσφέρει γνώση αλλά καταρτιση, με πειθήνιους και εξαθλιωμένους εκπαιδευτικούς και μια νεολαία που θα γνωρίζει μόνο τα βασικά, ευέλικτη, επανακαταρτίσιμη σε ένα κυνήγι πρόσοντων και δεξιοτήτων χωρίς τελειωμό, έρμαιο στα χέρια του κάθε εργοδότη. Είναι επόμενο, βέβαια, το πτυχίο των καθηγητικών σχολών να ευτελισθεί ακόμα περισσότερο αφού δεν θα υπάρχει η αντίστοιχη απορρόφηση από την αγορά εργασίας παρά την πληθώρα των αναγκών. 

   Οι καθηγητές, όμως, προχώρησαν από την πρώτη στιγμή στην αντεπίθεση. Οργάνωσαν μαζικές συνελεύσεις, αποφάσισαν απεργίες και παρ' ότι ξεπουλήθηκαν από την πλειοψηφία των συνδικαλιστικών ηγεσιών, συνεχίζουν με αγωνιστική διάθεση, θέτοντας νέο γύρο γενικών συνελεύσεων για την απόκρουση της ολοφάνερα ταξικής επίθεσης. Το ίδιο σκοπεύουν να κάνουν και οι διοικητικοί του ΕΚΠΑ, οι οποίοι μέσα στην παλίρροια των απολύσεων και των περικοπών στην εκπαίδευση, έγιναν εν μία νυκτί άνεργοι. 

   Η νεολαία στο σύνολό της αλλά και πόσω μάλλον, εμέις, ως αυριανοί καθηγητές, είναι χρέος και ανάγκη να αντισταθούμε στη σαρωτική επέλαση της κυβέρνησης, η οποία εντείνει ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς και εντάσσει την εκπαίδευση στις ανάγκες του κεφαλαίου.


   Εφόσον η επίθεση είναι ολόπλευρη, ο δικός αγώνας μπορεί να είναι νικηφόρος, έχοντας κύρια χαρακτηριστικά τη συλλογικότητα και την κοινή συμπόρευση εργαζομένων, φοιτητών και μαθητών. Ένας αγώνας που θα προτάσσει το δικαίωμα στη δωρεάν, ποιοτική παιδεία για τις ανάγκες της κοινωνίας, το αναφαίρετο δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία αλλά και το δικαίωμα στον αγώνα και στην οργάνωσή του. Όσο αυτοί μηχανεύονται σχέδια για το μέλλον μας, εμείς θα τα γκρεμίζουμε και θα χτίζουμε τα δικά μας!

Ανακοίνωση της ΕΑΑΚ για την απεργία των καθηγητών και τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ



Δεν έχει τέλος η επίθεση του μαύρου μετώπου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Παρά τις χάλκινες υποσχέσεις του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά για «ανάκαμψη»,  το περιβόητο «success story» της δικομματικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της Τρόικας στην πραγματικότητα σημαίνει ανεργία και εργασιακή περιπλάνηση, φτώχεια και εξαθλίωση για τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία. Τελευταία θύματα είναι οι καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι εργαζόμενοι με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.

Οι καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μετά την προδοτική στάση των συνδικαλιστικών παρατάξεων των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ-Συνεργασία) στο ξεπούλημα του αγώνα που επιχείρησαν να δώσουν οι καθηγητές το Μάιο, καλούνται τώρα να σκύψουν το κεφάλι στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης που προβλέπει 12.500 απολύσεις μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη και επιπλέον 12.500 απολύσεις μέχρι το τέλος του 2013. Η δικομματική κυβέρνηση ακολουθεί την τακτική της κατασκευής  πλεοναζόντων εκπαιδευτικών μέσα από την αύξηση του ωραρίου, την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, το κλείσιμο – συγχώνευση σχολείων, την κατάργηση τεχνικών ειδικοτήτων και τις μετακινήσεις μαθητών σε άλλο σχολείο λόγω κατάργησης τμημάτων κατευθύνσεων. Βασικό της όπλο είναι η «αξιολόγηση» η οποία προβάλλεται ως δήθεν μέτρο εξυγίανσης και βελτίωσης της δημόσιας εκπαίδευσης ενώ στην πραγματικότητα είναι εργαλείο διαμόρφωσης των νέων καταλόγων μετακινήσεων – διαθεσιμοτήτων – κινητικότητας και τελικά απολύσεων. Κυβέρνηση και Τρόικα, με βασικό τους σύμμαχο την ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν το «Νέο Σχολείο» της εποχής της κρίσης και των μνημονίων, ενεργοποιούν τον κοινωνικό αυτοματισμό και προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνία εναντίον του δίκαιου αγώνα των καθηγητών.

Οι καθηγητές όμως δεν σκύβουν το κεφάλι! Ήδη έχουν συγκληθεί παντού τοπικές συνελεύσεις καθηγητών για τις  4 και 5 Σεπτέμβρη με πρόταση για 5ήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες για την αρχή της σχολικής χρονιάς από τις «Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις-Κινήσεις». Όπως διευκρινίζουν οι «Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις-Κινήσεις», ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή εργασία  και για την απόσυρση του νομοσχεδίου για το νέο Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο είναι αγώνας ενάντια στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν σχολείου, ενάντια στις απολύσεις και τις εργασιακές σχέσεις «λάστιχο»· αγώνας που απαιτεί συστράτευση της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, του μαθητικού, του φοιτητικού και του εργατικού κινήματος.

Δυναμική, όμως, είναι και η αντίδραση των εργαζομένων με συμβάσεις ΙΔΑΧ στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Στις 1500 απολύσεις που ανήγγειλε η κυβέρνηση απάντησαν με άμεσες κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις. Οι απολύσεις των εργαζομένων με συμβάσεις ΙΔΑΧ, οι οποίοι καλύπτουν πολύ σημαντικά πόστα στη λειτουργία των Ιδρυμάτων, θα δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Η υπολειτουργία πολλών σχολών και τμημάτων είναι δεδομένη, ενώ σχεδόν βέβαιο είναι και το επ’ αόριστον «λουκέτο» σε πολλά Ιδρύματα λόγω αδυναμίας λειτουργίας. Αναμενώμενη είναι η υποβάθμιση της ποιότητας σπουδών και η χειροτέρευση της φοιτητικής καθημερινότητας, με το κόστος να πέφτει στους φοιτητές και τις οικογένειές τους. Όλα αυτά είναι επακόλουθα  της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των εκάστοτε συμμάχων τους (ΛΑΟΣ-XA-ΗΜΑΡ), που ψήφισαν και εφαρμόζουν τους νόμους Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και το «Σχέδιο Αθηνά» που φέρνουν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ στην καταστροφή, οδηγούν τους εργαζόμενους σ’ αυτά σε απολύσεις και κατακρεούργηση μισθών και χειροτερεύουν τους όρους σπουδών για τους φοιτητές.

Η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση στέκεται αλληλέγγυα στον αγώνα των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και των εργαζόμενων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Είναι επιτακτική η ανάγκη οικοδόμησης ενός αγωνιστικού μετώπου όλων των χώρων της εκπαίδευσης, για να βάλουμε από κοινού ένα φρένο στην αντιλαϊκή και της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.


ΕΑΑΚ ΑΕΙ-ΤΕΙ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ



Για ακόμα μια φορά οι ιμπεριαλιστές αναλαμβάνουν τον ρόλο του “σωτήρα” και είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν έναν νέο κατακτητικό πόλεμο για την υποδούλωση των λαών με μία νέα πολεμική έκρηξη στην Μέση Ανατολή.

Ακόμα μία ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, αυτή τη φορά στην Συρία, με πρόφαση τα «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά πραγματική αιτία τη δίψα του κεφαλαίου για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και την αγωνία για το κλείσιμο των «ρωγμών» που άνοιξε η «Αραβική άνοιξη» για τον έλεγχο των καθεστώτων της περιοχής. Στα σχέδια του «θείου Σαμ» βαράνε προσοχή φυσικά και οι χώρες της ΕΕ, που διεκδικούν κομμάτι απ’ την πίττα.

Η επέμβαση αυτή δεν πρόκειται να επιφέρει καμία αλλαγή, αντιθέτως θα εντείνει την ήδη τεταμένη κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Η υποκρισία των υποτιθέμενων χωρών του «αναπτυγμένου κόσμου» δεν έχει όρια, καθώς το “ενδιαφέρον” τους για τα θύματα του πολέμου το δείχνουν καθημερινά στοιβάζοντάς τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης υπό απάνθρωπες συνθήκες και χαρακτηρίζοντάς τους «λαθραίους».

Οι εξελίξεις αυτές δεν αφήνουν αμέτοχη την χώρα μας, η οποία με την πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης (αποδεικνύοντας ότι «λεφτά υπάρχουν», όμως για τις τράπεζες και για βόμβες!). Υποστηρίζοντας την συμμαχία ΗΠΑ-Ισραήλ, συνειδητά διευκολύνουν τις βλέψεις τους για την αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής (μέσω της βάσης του ΝΑΤΟ στην Σούδα, κτλ)

Θα μας βρουν απέναντι τους! Καμία συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό τους πόλεμο. Είναι καθήκον μας να αντισταθούμε! Να μην δοθούν οι βάσεις της Σούδας στους ιμπεριαλιστές. Να ανατρέψουμε τις πολιτικές κυβέρνησης-ΕΕ-ΝΑΤΟ. Καμιά ανοχή σε συμφεροντολογικά παιχνίδια σε βάρος ανθρώπινων ζωών!



                ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ