Μνημόνια και λιτότητα: Tέλος!

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μάη σημοτοδοτεί πρώτα από όλα την εκκωφαντική καταδίκη των πολιτικών των Μνημονίων και της Τρόικας και τον καταποντισμό των κομμάτων της συγκυβέρνησης, το τέλος των απειλών ότι ''αν δεν ψηφίσουμε αυτούς που πρέπει'' θα μας διώξουν από το ευρώ και την ΕΕ.

  Παρά την-ως τελευταία στιγμή- στήριξη που παραχώρησαν όλα τα ΜΜΕ στα κόμματα του μαύρου μετώπου, είναι εκκωφαντική η απόρριψη της λιτότητας, της κοινωνικής καταστροφής, της μειωμένης λαϊκής κυριαρχίας από τον εργαζόμενο λαό! Οποιαδήποτε σκέψη ή προσπάθεια για διαμόρφωση κυβέρνησης που να εφαρμόσει τέτοιες πολιτικές ισοδυναμεί με πραξικόπημα ενάντια στη βούληση του λαού!

  Οι εκλογές ανέδειξαν μια μεγάλη στροφή του λαού προς την Αριστερά, δείχνοντας ότι μεγάλο τμήμα του στρέφει τις ελπίδες του σε πιο ριζοσπαστικές λύσεις. Αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκην δικαίωση των πολιτικών των ηγεσιών της, αλλά προσδοκία για μια σύγκρουση με την πολιτική των Μνημονίων, της Τρόικας και της ΕΕ, για να έρθει πραγματικά ο λαός στο τιμόνι. Η Αριστερά θα κριθεί το επόμενο διάστημα από το αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτή την ελπίδα, αλλά και στις παρακαταθήκες των μεγάλων αγώνων που προηγήθηκαν, εκεί ακριβώς όπου γεννήθηκε η ελπίδα. Πρώτα και κύρια λοιπόν θα κριθεί όλη η Αριστερά από το αν θα στηρίξει την ενωτική πάλη των εργαζομένων για την οριστική απεμπλοκή από το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, τις πολιτικέςτου κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποτελούν βρόχο στο λαιμό του εργαζόμενου λαού ή αν η δύναμη της θα σπαταληθεί σε αδιέξοδες λογικές κυβερνητικής διαχείρησης της σημερινής κατάστασης, που θα σπείρει απογοητεύσεις, ή την εμμονή της άρνησης για ανατρεπτική κοινή δράση στους αγώνες, που τόσο έχει κοστίσει στο λαϊκό κίνημα.

  Ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η αντιμνημονιακή διάθεση και η οργή του λαού ενίσχυσε επίσης τους ''Ανεξάρτητους Έλληνες'' του κ.Καμμένου, κόμμα με επιθετικές αστικές θέσεις που καμία σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα. Πίσω από την αντιστασιακή μάσκα του Καμμένου δεν κρύβεται τίποτα άλλο πέρα από μία μεταλλαγμένη ΝΔ ακόμη πιο αντιδραστική που προωθεί την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης, την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και, φυσικά, τη διατήρηση του φορολογικού παραδείσου για τους εφοπλιστές. Ακόμη πιο θλιβερό το ποσοστό της φασιστικής ακροδεξιάς συμμορίας της Χρυσής Αυγής. Η ενίσχυση αυτή αποτυπώνει και την προσπάθεια δυνάμεων του συστήματος να σπρώξουν την οργή του λαού σε ρατσιστικές και ακροδεξιές διεξόδους, τις οποίες θα χρησιμοποιήσουν την επόμενη μέρα για να χτυπήσουν την Αριστερά και το λαΪκό κίνημα. Ο ελληνικός λαός οφείλει να γυρίσει τελικά την πλάτη στους νοσταλγούς του ναζισμού, κατανοώντας πόσο βαθιά φιλοσυστημική ψήφος είναι, και να συναντηθεί με τη μνήμη και την παράδοση του συλλογικού αγώνα ενάντια στο φασισμό. Εξάλλου, πόσο αντισυστημική μπορεί να είναι η ψήφος σε μία δύναμη που επιτίθεται στους εργαζομένους και τις κινητοποιήσεις τους γιατί τάχα βλάπτουν την ''εθνική'' οικονομία, με κορυφαίο παράδειγμα την στήριξη των Χρυσαυγιτών στον βιομήχανο Μάνεση και την επίθεση στον ηρωϊκό αγώνα των Χαλυβουργών;

 

    Ο αγώνας του λαού και της Αριστεράς για την αποδέσμευσή μας από τα Μνημόνια, το χρέος, το ΔΝΤ και την ΕΕ συνεχιζεται αμείωτος από αύριο στους δρόμους. Γιατί το ρήγμα που δημιουργήθηκε στην πολιτική εκπροσώπευση της λιτότητας και της εξαθλίωσης απαιτεί περισσότερο απο ποτέ τη μαχητική επανεμφάνιση του λαϊκου παράγοντα στο προσκήνιο με αναβαθμισμένο πολιτικό περιεχόμενο και πρωτόγνωρες μορφές και όχι την υποβίβαση του σε απλό τηλεθεατή των κοινοβουλευτικών παζαριών. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία έχουν κορυφαίες μάχες να δώσουν με κοντινότερη αυτή της προάσπισης των συλλογικών συμβάσεων στις 15 του Μάη. Με όπλο την πραγματική δημοκρατία των μαζικών διαδικασιών, των συνελέυσεων και των σωματείων όχι μόνο για την προάσπιση των κεκτημένων μας αλλά και για την χάραξη ενός άλλου δρόμου, αυτού της συνολικής ανατροπής. Ξέρουμε ότι ο δρόμος αυτός είναι μαραθώνιος και όχι κατοσταρι! Ας τον βαδίσουμε..