Οι περισσότεροι από μας δεν γνωρίζουν πώς οι καθαρίστριες του πανεπιστημίου που φοιτούμε δεν είναι υπάλληλοι του ελληνικού κράτους, όπως θα έπρεπε, με κατοχυρωμένα εργασικά δικαιώματα, αλλά υπάλληλοι εταιριών. Οι εταιρίες αυτές ανά συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα συμμετέχουν σε ένα διαγωνισμό που όποια κερδίσει παίρνει και την συγκεκριμένη εργολαβία. Όπως γίνεται αντιληπτό τα κοράκια ξερογλύφονται να πάρουν την εργολαβία γιατί μπορούν να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με την άδεια του κράτους.
Οι εργαζόμενοι έχουν τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα. Δουλεύουν 5ωρα ή και 2,5ωρα, με τις μικρότερες απολαβές που μπορούν να έχουν, προσαρμόζονται στα ωράρια που μπορεί να τους τα μεταβάλλουν τα αφεντικά συνεχώς, με ανύπαρκτα επιδόματα. Το χειρότερο απ’ όλα είναι το κλίμα τρομοκρατίας που ασκούν στους εργαζόμενους. Κλίμα συνεχούς ψυχολογικού εκβιασμού, κλίμα απάνθρωπο, κλίμα που στηρίζεται στην πιο κτηνώδη βία, στην βία του φόβου της απόλυσης, φόβο για το καθημερινό ψωμί, εν τέλει φόβο για την επιβίωση, μια άμεση απειλή της ίδιας της ζωής των εργαζομένων. Το καλοκαίρι αυτό εν μέσω διακοπών, ανακοίνωσαν σε μια εργαζόμενη ότι απολύθηκε, κάτι που είναι παράνομο και βάσει της νομοθεσίας.
Πώς μπορούν άραγε οι διάφοροι “παιδαγωγοί” καθηγητές της σχολής να μας παρακινούν να αγκαλιάζουμε αύριο μεθαύριο τους μαθητές μας και να δίχνουμε την ύψιστη κοινωνική ευαισθησία όταν κλείνουν τα μάτια συνειδητά μπροστά σε αυτές τις συνθήκες εργασίας που βιώνουν οι άνθρωποι γύρω μας. Ή μάλλον συνειδητά επιτρέπουν στα αυριανά αφεντικά μας να μας κάνουν μια πρώιμη επίδειξη δύναμης, και του μέλλοντος που μας περιμένει.
Εμείς με αφορμή τον νέο διαγωνισμό για την εργολαβία στο ΕΚΠΑ θα προσπαθήσουμε να κλιμακώσουμε τον αγώνα υπέρ των εργαζομένων, ζητώντας ανάληψη του καθαρισμού από τι ίδιο το Πανεπιστήμιο, να φύγουν οι εργολαβίες (και κάθε είδους επιχειρήσεις, όπως το φωτοτυπείο- οι φωτοτυπίες να είναι δωρεάν για όλους τους φοιτητές ή το κυλικείο, να γίνει κρατικό με τιμές κόστους, όπως πχ στον στρατό, καφές 30λ κτλ), μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζομένων, απαγόρευση των απολύσεων-άμεση ανάκληση της απόλυσης της Μαλκοζάτα Ποτυράλα.
Και λίγος επικαιροποιημένος Μπρεχτ:
"Όταν πριν τρεις μέρες απέλυσαν την γειτόνισα καθαρίστρια, δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν καθαρίστρια,
όταν προχθές απέλυσαν έναν Πακιστανό, δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Πακιστανός,
όταν χθες απέλυσαν τον αγωνιστή του σωματείου μου, δεν μίλησα γιατί δεν ασχολιόμουν με αυτά εγώ.
Όταν σήμερα απέλυσαν εμένα δεν είχε απομείνει κανένας να μιλήσει."
ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ
ΜΕ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου