Happy New Fear!

Το 2011 μπήκε με τις ευχές για «καλή χρονιά» να ηχούν σαν αστείο. Προμηνύεται ότι το 2010 ήταν μια απλή πρόβα μπροστά στον κοινωνικό μεσαίωνα που επιφέρουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η τρόικα με τα μνημόνιά τους και την αντιδραστική πολιτική του κεφαλαίου και της EE. Στο στόχαστρο για μια ακόμη φορά μπαίνουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία με κάθε νέο μέτρο που ψηφίζεται να έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες, να γκρεμίζει μέσα σε λίγο καιρό κατακτήσεις ενός αιώνα. Οι μισθοί και οι συντάξεις ακολουθούν πορεία ελεύθερης πτώσης, οι απολύσεις γίνονται καθημερινός φόβος για το σύνολο των εργαζομένων, οι όροι εργασίας χτυπιούνται όσο ποτέ χωρίς κανέναν ενδοιασμό προς όφελος του καπιταλιστικού κέρδους. 

Η μάχη της εκπαίδευσης

Το νέο νομοσχέδιο που προετοιμάζουν για την παιδεία δεν είναι άσχετο με όλα αυτά. Η εκπαίδευση αποτελούσε για κάθε κυβέρνηση οργανικό κομμάτι ως χώρος προετοιμασίας και παραγωγής των νέων εργαζομένων που έχει ανάγκη η αγορά. Σε ένα λοιπόν συνολικά νέο διαμορφωμένο τοπίο το Πανεπιστήμιο όπως το ξέραμε μέχρι τώρα δεν χωρά. Κατακτήσεις όπως ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας, τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα, οι πολιτικές ελευθερίες και το άσυλο πρέπει να παταχθούν πάραυτα στο βωμό της οικονομικής κρίσης και της περαιτέρω κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή της χρονιάς ότι η μάχη της παιδείας θα είναι η πιο κρίσιμη. Άλλωστε, οι τελευταίες δηλώσεις της Α. Διαμαντοπούλου κάνουν λόγο για μια ευκαιρία που δεν πρέπει ξανά να χαθεί, εννοώντας το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί τον Μάρτη και που αν ψηφιστεί θα σημαίνει την ουσιαστική διάλυση της δημόσιας, δωρεάν εκπαίδευσης. Μιλώντας για χαμένες ευκαιρίες, η κυβέρνηση φέτος υπό την πίεση του μνημονίου και της κρίσης βρήκε μάλλον μια ακόμη ευκαιρία, παράλληλα με όλα τα υπόλοιπα μέτρα να περάσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που εδώ και μια δεκαετία έχει δεσμευτεί ότι θα κάνει, υπό τις κατευθύνσεις της Ε.Ε και του ΚΕΧΑΕ.

Το πανεπιστήμιο του μνημονίου

Το νέο νομοσχέδιο δε συγκρίνεται με ό,τι έχουμε δει μέχρι σήμερα και αλλάζει το DNA του Πανεπιστημίου στην Ελλάδα. Η ανατροπή της ακαδημαϊκής δομής του Πανεπιστημίου που ακυρώνει κάθε έννοια συλλογικού επαγγελματικού δικαιώματος και έρχεται χέρι-χέρι με την κατάργηση πλέον των κλαδικών και συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η οικονομική αυτοτέλεια των ιδρυμάτων που συνεπάγεται την αναζήτηση πόρων από επιχειρήσεις, οι αλλαγές στο πλαίσιο διοίκησης για τις ανάγκες της αγοράς, η κάρτα φοιτητή που μετατρέπει αυτόματα το φοιτητή σε πελάτη και το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, είναι κάποια από τα στοιχεία του νομοσχεδίου που φανερώνουν ξεκάθαρα το στόχο της κυβέρνησης.  Όπως λένε, θέλουν να τελειώνουν με το πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης δηλαδή το πανεπιστήμιο που είχε στοιχειώδη δικαιώματα για τους φοιτητές, στοιχειώδη δημοκρατία στον τρόπο λειτουργίας του. Θέλουν να φέρουν την Μπολόνια και το ΔΝΤ μέσα στα πανεπιστήμια και να απαξιώσουν την γνώση και την εκπαίδευση όπως έχουν κάνει σε τόσους άλλους τομείς (υγεία, ασφάλιση, εργασία, μεταφορές κ.α.).

Η εκπαίδευση στο μνημόνιο επανορίζεται: από δημόσια παρεχόμενο αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα, και μάλιστα πολύ ακριβό. Η ιδιωτική εκπαίδευση γίνεται καθεστώς και το δημόσιο πανεπιστήμιο λειτουργεί σαν ιδιωτικό ή και χάνει πλήρως το δημόσιο χαρακτήρα του. Οι παροχές στους φοιτητές κόβονται(εστίες, εστιατόρια, πάσο, συγγράμματα ) και από τον βαθύ ταξικό χαρακτήρα των μέτρων και την οξύτητα της κατάστασης στην κοινωνία απομακρύνονται όλο και πιο μεγάλα κομμάτια της νεολαίας από την πανεπιστημιακή μόρφωση.  Το μέλλον στο Πανεπιστήμιο που έρχεται θα είναι η κατάρτιση και η επιμόρφωση σε εξαιρετικά περιορισμένα πεδία και η ελαχιστοποίηση οποιασδήποτε συνολικής οπτικής και κριτικής θεώρησης. Και όταν οι δεξιότητες του πτυχιούχου απαξιώνονται αυτός θα πρέπει να επανακαταρτίζεται για να μπορεί να εργαστεί. Ένας συνεχής αγώνας δρόμου για την επιβίωση

.

Θα μας βρουν απέναντι τους!

Απέναντι στην μεγαλύτερη επίθεση στη δημόσια και δωρεάν παιδεία, αλλά και συνολικά στην κοινωνία, το φοιτητικό κίνημα με τις εμπειρίες και τις νίκες του, πρέπει να είναι πάλι στους δρόμους, σταματώντας τις καταστροφικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης και βάζοντας ένα πρόταγμα για ένα πανεπιστήμιο στη βάση των αναγκών της νεολαίας. Η επίθεση στην παιδεία αφορά ολόκληρη την κοινωνία και δεν είναι ξεκομμένη από τη συνολικότερη επίθεση που αυτή δέχεται, οπότε ο αγώνας φοιτητών, μαθητών, νεολαίας, εργαζομένων πρέπει να είναι κοινός. Το φοιτητικό κίνημα, οι φοιτητές και σπουδαστές στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ πρέπει να ανοίξουν αγωνιστικό διάλογο με την κοινωνία που ασφυκτιά, να έρθει κοντά με κάθε αγωνιζόμενο κλάδο δηλώνοντας όχι απλά την αλληλεγγύη του αλλά την έμπρακτη στήριξη σε έναν αγώνα που μόνο αν είναι κοινός κι αν ενοποεί όλα τα πληττόμενα κομμάτια μπορεί να νικήσει.

Με μαχητικούς αγώνες να ανατρέψουμε την πολιτική τους!

Μπροστά στο στημένο διάλογο που έχει ανοίξει το Υπουργείο Παιδείας, το φοιτητικό κίνημα μέχρι τώρα έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση: Για εμάς ο πραγματικός διάλογος ξεκινάει και τελειώνει στα αμφιθέατρα των γενικών συνελεύσεων, στα αιτήματα που θέτουν οι ανάγκες μας, στους δρόμους και στον αγώνα για μια παιδεία που θα υπηρετεί την κοινωνική πλειοψηφία και όχι το κεφάλαιο και τους εκφραστές του. Έχουμε επίγνωση ότι πρόκειται για έναν αγώνα δύσκολο και μακρύ. Αν όμως κάτι σηματοδοτεί τη νέα χρονιά δεν είναι ο κοινωνικός μεσαίωνας που προετοιμάζουν αλλά η κοινωνική οργή που πιάνοντας το νήμα της 15^ης Δεκέμβρη μπορεί να μετουσιωθεί σε κοινωνικό σεισμό ανατροπής της πολιτικής κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ.

Ο αποφασιστικός αγώνας των εργαζοµένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ο ασίγαστος πόλεµος στην Κερατέα, η ανταρσία δεκάδων χιλιάδων οδηγών στα διόδια των εργολάβων είναι δείγµατα ενός πνεύµατος ανυπακοής, που µπορεί να γίνει πολιτικό κίνηµα ανατροπής της επίθεσης και της κυβέρνησης.

Με όπλο τις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις πορείες μας πρέπει για μια ακόμη φορά να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στο Υπουργείο Παιδείας, την κυβέρνηση και την Τρόικα: Δεν εφησυχαζόμαστε αλλά είμαστε σε εγρήγορση για ένα συνολικό πανεκπαιδευτικό μπλακ αουτ, για ένα φοιτητικό κίνημα που δεν θα αφήσει να ψηφιστεί ο νόμος διάλυσης του δημοσίου πανεπιστημίου. Όπως κινήθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι φοιτητικοί σύλλογοι και ο δικός μας με κινητοποιήσεις και ανυποχώρητο αγώνα έτσι θα συνεχίσουμε παρά τις κωλοτούμπες του Υπουργείου για δήθεν επιμήκυνση του «διαλόγου». Η κυβέρνηση και το αστικό μπλοκ εξουσίας φοβούνται πως κλιμακώνοντας τον αγώνα μας οι φοιτητές θα συμπαρασύρουμε και τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας σε μια πανεργατική έκρηξη που θα ανατρέψει την χούντα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Ας επιβεβαίωσουμε τους φόβους τους...

Όλοι/ες στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου την
Τρίτη 11/01 στις 12:00 στo αμφιθέατρο 204!