ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ Σ.Α.Φ – Κ.ΑΡ.ΦΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 11-01-2011

Με την αρχή του νέου έτους  η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ήδη προχωρά στην εξαγγελία και ψήφιση νέων, ακόμα πιο βαθιά αντιλαϊκών μέτρων, στις επιταγές ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ. Μετά την κατάργηση του 13^ου -14^ου μισθού, την περικοπή συντάξεων, επιδομάτων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την αύξηση της φορολογίας, τις ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ, λιμανιών, ΟΣΕ, το παζλ των μεταρρυθμίσεων ολοκληρώνεται από το «Μνημόνιο Νο3». Τα νέα μέτρα μιλούν για κατάργηση δημόσιων υπηρεσιών και τμημάτων ΔΕΚΟ, 40% μείωση στους μισθούς των υπαλλήλων τους, απελευθέρωση της παιδείας, υγείας, και ενέργειας στους ιδιώτες, μαζικές απολύσεις συμβασιούχων, κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης και του εφάπαξ, δημιουργώντας μια ακόμα πιο τραγική κατάσταση. Στο τέλος της  χρονιάς η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση ενός προϋπολογισμού γενοκτονίας για τα λαϊκά στρώματα, που ορίζει περικοπές στις δημόσιες παροχές, ενώ πλήττει και την εκπαίδευση, αφού ορίζει την ιστορικά χαμηλότερη χρηματοδότηση για αυτή. Έναν προϋπολογισμό που καταργεί και επί της ουσίας τα τελευταία υπολείμματα του κράτους πρόνοιας, που βυθίζει στη φτώχια τη λαϊκή πλειοψηφία με ένα νέο σαρωτικό κύμα ακρίβειας με την αύξηση του ΦΠΑ, που μειώνει κονδύλια για υγεία, παιδεία, πολιτισμό, συμπιέζει μισθούς, παγιώνει απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις, ξεπουλάει τις ΔΕΚΟ. Μάλιστα παρά την αφαίμαξη των εργαζομένων, το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται, προοιωνίζοντας την αναδιάρθρωση του χρέους και νέα προγράμματα λιτότητας. 

Οι νέοι, η δική μας γενιά χτυπιέται συνολικά και σε κάθε πεδίο: καλείται να σπουδάσει , να δουλέψει, να ζήσει με όρους κοινωνικού μεσαίωνα. H ελαστική εργασία χωρίς δικαιώματα, η ανεργία που βρίσκεται στο 31% στους νέους κάτω των 25 ετών, η τεράστια αύξηση του κόστους διαβίωσης διαμορφώνουν μια δραματική κατάσταση. Παράλληλα η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας έναντι της συλλογικής σύμβασης εργασίας θα οδηγήσει σε μειώσεις μισθών από 16 έως και 40% και στον ιδιωτικό τομέα.  Όμως, όλα αυτά δεν είναι μονόδρομος. Το φοιτητικό κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 κατάφερε να κερδίσει, ο Δεκέμβρης του 2008 έδειξε τη δύναμη που έχει η νεολαία σήμερα, οι εργατικές κινητοποιήσεις με αποκορύφωμα τον εργατικό σεισμό της 5ης Μάη αλλά και την απεργία της 15^ης Δεκέμβρη υπό το φόντο όλων αυτών των μέτρων φανερώνουν ότι εργαζόμενοι και νεολαία δεν πρόκειται να συναινέσουν σε αυτήν την πολιτική.  Ο αποφασιστικός αγώνας των εργαζοµένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ο ασίγαστος πόλεµος στην Κερατέα, η ανταρσία δεκάδων χιλιάδων οδηγών στα διόδια των εργολάβων είναι δείγµατα ενός πνεύµατος ανυπακοής, που µπορεί να γίνει πολιτικό κίνηµα ανατροπής της επίθεσης και της κυβέρνησης Η μαχητικότατη και μαζικότατη απεργία της 15^ης Δεκέμβρη  έδειξε πως οι εργαζόμενοι και η νεολαία κόντρα στην υποταγή και τον συμβιβασμό της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μπορούν να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους μέσα από τον συντονισμό των σωματείων να αποτελέσουν την εκρηκτική ύλη για την ανατροπή   της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ .

Στις διεκδικήσεις μας απαντάνε με καταστολή και βία…

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη στιγμή που έχει απέναντί της σύσσωμη την ελληνική κοινωνία επιστράτευσε τους μόνους πιστούς συμμάχους της, την Αστυνομία και τα ελληνικά ΜΜΕ – που έχουν φτάσει να αναφέρονται λιγότερο στα ελληνικά τεκταινόμενα από τα ξένα! Τόσο η πορεία την ημέρα της γενικής απεργίας στις 15 Δεκέμβρη όσο και η πορεία της 6^ης του μηνός δέχτηκαν την άγρια καταστολή από τις δυνάμεις της αστυνομίας. Ωστόσο η βία του κράτους δεν μένει μόνο εκεί. Μέσα στις γιορτές τόσο το εργατικό ατύχημα του ανασφάλιστου καθαριστή χωρίς να τηρούνται οι αναγκαίες συνθήκες ασφαλείας όσο και η δολοφονία του 7 χρόνου κοριτσιού που την παρέσυρε μοτοσικλετιστής της ομάδας ΔΙΑΣ καταδεικνύουν πως κάθε άλλο παρά για μεμονωμένα περιστατικά μιλάμε. 

Στη μάχη της γενιάς μας ή θα χάσει ο καθένας μόνος του ή θα νικήσουμε όλοι μαζί!

Οι εξαγγελίες της Υπουργού Παιδείας στη σύνοδο των πρυτάνεων στους Δελφούς συμπυκνώνει τις πραγματικές πολιτικές διαθέσεις της κυβέρνησης για το μέλλον της εκπαίδευσης. Ο “διάλογος” για την παιδεία σηματοδοτεί την μεγαλύτερη σε κλίμακα επίθεση ενάντια στο πανεπιστήμιο και το φοιτητικό κίνημα. Πρόκειται για το επαίσχυντο νομοσχέδιο που με πρόφαση την «ανάπτυξη» και την «έξοδο της χώρας από την κρίση» συμπυκνώνει και αναβαθμίζει όλη την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση που είδαμε έως τώρα ενώ έρχεται να κεφαλαιοποιήσει το σύνολο της αντιλαϊκής επίθεσης και του μνημονίου στην παιδεία. Στο έδαφος της κρίσης το κεφάλαιο επεμβαίνει και στο χώρο της εκπαίδευσης ετοιμάζοντας το «νέο» πανεπιστήμιο της αγοράς.

Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει: 

• Κατάργηση των ενιαίων πτυχίων-τσάκισμα της εργασιακής προοπτικής
Το ενιαίο πτυχίο καταργείται και τη θέση του παίρνει ο ατομικός φάκελος προσόντων. Τα προγράμματα σπουδών σταματούν να είναι ενιαία για όλους τους φοιτητές και αντικαθίστανται από τις πιστωτικές μονάδες και τα κάθε λογής “προσόντα”. Στην ουσία, διαλύονται τα πτυχία και τα συλλογικά κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα η έρευνα υποτάσσεται στις ανάγκες του κεφαλαίου. Θέλουν να υποταχθούμε στο εφιαλτικό εργασιακό μέλλον που μας περιμένει: κατάρτιση - δουλειά χωρίς δικαιώματα – απόλυση - επανακατάρτιση (αυτό είναι η λεγόμενη δια βίου μάθηση) και πάει λέγοντας... 
• Επιχειρηματική λειτουργία-Ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια 
Τα κριτήρια της αγοράς γίνονται ο ρυθμιστής της λειτουργίας των πανεπιστημίων. Η χρηματοδότηση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, συνδέεται άμεσα με την ανταπόκρισή τους στα κριτήρια αξιολόγησης του κράτους και των επιχειρήσεων. Για τον πλήρη έλεγχο των πανεπιστημίων και την αποφυγή οποιωνδήποτε κλυδωνισμών, θεσπίζονται τα συμβούλια διοίκησης στα οποία θα συμμετέχουν manager και θα διορίζονται απευθείας από την κυβέρνηση για να ελέγχουν την οικονομική και διοικητική λειτουργία. Οι φοιτητές αποκλείονται από τα όργανα συνδιοίκησης, ώστε να λαμβάνονται αποφάσεις ερήμην των φοιτητικών συλλόγων.
• Εισαγωγή διδάκτρων – κατάργηση φοιτητικών παροχών
Μέρος των λειτουργικών εξόδων του πανεπιστημίου, όπως τα βιβλία, η σίτιση και η στέγαση πέφτουν στις πλάτες των φοιτητών, καθώς η χρηματοδότηση από το κράτος καταργείται και εισάγεται η λογική του προϋπολογισμού ανά φοιτητή. Ταυτόχρονα οι ταξικοί φραγμοί εντείνονται αφού επιβάλλεται ολοένα και λιγότερα παιδιά να μπορούν να σπουδάζουν στις δημόσιες σχολές, ενώ οι φοιτητικές παροχές μετατρέπονται σε ξένο σώμα και μπαίνουν δίδακτρα από την πίσω πόρτα. Σε μια περίοδο τρομακτικής λιτότητας φαίνεται ότι η πολιτική που σχεδιάζεται δεν λογαριάζει καθόλου τις ανάγκες μας.
• Πειθάρχηση της νεολαίας-εντατικοποίηση των σπουδών 
Τα όρια των σπουδών μειώνονται και εισάγονται ξανά οι διαγραφές των «αιώνιων» φοιτητών. Υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, καθημερινά απουσιολόγια, μετατροπή των μαθημάτων κάθε εξάμηνου σε προαπαιτούμενο για τη συνέχιση στο επόμεν, είναι το εφιαλτικό τοπίο που θέλουν να επιβάλλουν στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θέλουν λένε να καταργήσουν τις εξεταστικές και μειώνουν τη διάρκειά τους σε 3 εβδομάδες, ενώ την ίδια στιγμή εισάγουν υποχρεωτικές προόδους (τεστ) καθ’όλη τη διάρκεια του εξαμήνου. Επιδιώκεται συνολικά η πειθάρχηση της νεολαίας αλλά και η ουσιαστική κατάργηση του ασύλου.

Παρά τις κωλοτούμπες του Υπουργείου Παιδείας και την τήρηση σιγής σχετικά με την κατάθεση του νομοσχεδίου, για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Όσο το Υπουργείο και η κυβέρνηση δεν αποσύρουν συνολικά το νομοσχέδιο-έκτρωμα  το φοιτητικό κίνημα  θα είναι σε θέση  μάχης για την ανατροπή και του νομοσχεδίου και της κυβερνητικής πολιτικής.

Μετά τι Φιλοσοφική τι;

Το εργασιακό μέλλον των αποφοίτων της Φιλοσοφικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι τα τελευταία χρόνια όμηρος στην πολιτική του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο προκυρήσσει ελάχιστες θέσεις στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Έχει φροντίσει βέβαια χρόνια τώρα να μην δίνει τη δυνατότητα στους αποφοίτους να διορίζονται με μόνη προϋπόθεση το πτυχίο. Ενώ η αδιοριστία είναι μόνιμο καθεστώς, όσοι καταφέρουν να ασχοληθούν με ό,τι τόσα χρόνια σπούδασαν μέσα στη σχολή βρίσκονται αντιμέτωποι με την ωρομισθία, ενώ τα οργανικά κενά στα σχολεία είναι χιλιάδες. Η μεταφορά της Παιδαγωγικής Επάρκειας σε ξεχωριστό κύκλο σπουδών τοποθετεί έναν επιπλέον φραγμό ανάμεσα στο πτυχίο και την εργασία. Μεγάλο μέρος των φοιτητών δεν θα καταφέρνει να αποκτά το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας και θα παίρνει πτυχία χωρίς κανένα απολύτως επαγγελματικό δικαίωμα. Σε μια τέτοια κατέυθυνση κινούνται οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών που γίνονται σε πολλά τμήματα της Φιλοσοφικής. Έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό ο όγκος των μαθημάτων χωρίς να προσφέρεται επί της ουσίας κάποια διαφορετική προσέγγιση στο γνωστικό αντικείμενο. 

Στη μάχη της γενιάς μας θα βγούμε νικητές

Η επίθεση στην παιδεία αφορά ολόκληρη την κοινωνία και δεν είναι ξεκομμένη από τη συνολικότερη επίθεση που αυτή δέχεται. Το φοιτητικό κίνημα, οι φοιτητές και σπουδαστές στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ πρέπει να ανοίξουν αγωνιστικό διάλογο με την κοινωνία που ασφυκτιά, να έρθει κοντά με κάθε αγωνιζόμενο κλάδο δηλώνοντας όχι απλά την αλληλεγγύη του αλλά την έμπρακτη στήριξη σε έναν αγώνα που μόνο αν είναι κοινός κι αν ενοποεί όλα τα πληττόμενα κομμάτια μπορεί να νικήσει

Οι μέρες που διανύουμε ανήκουν σε εκείνες τις ιστορικές στιγμές – καμπές που την επομένη τους τίποτα δεν είναι το ίδιο. Απέναντι στην πολιτική που λέει ότι σε μια κοινωνία οι αλλαγές δεν επιβάλλονται από τις ανάγκες μας αλλά από τις ανάγκες της αγοράς και υπόσχεται ότι οι έννοιες της κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας θα γίνουν παρελθόν,  εμείς έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε τις ζωές μας.  Όσοι βλέπουμε τον εαυτό μας να ασφυκτιά στη νέα πραγματικότητα που μας ετοιμάζουν πρέπει να συναντηθούμε στα αμφιθέατρα και να βγούμε στους δρόμους του ανυποχώρητου αγώνα.

Γνωρίζουμε ότι απέναντί μας θα βρούμε τους πάσης φύσεως υπερασπιστές της κυβέρνησης, από τα τηλεπαράθυρα μέχρι τα τσιράκια τους στις σχολές – το αντιδραστικό κομμάτι των καθηγητών, τη ΔΑΠ και την κυβερνητική νεολαία της ΠΑΣΠ που σφυρίζοντας αδιάφορα πίσω από το προσωπείο της “κριτικής ματιάς” θα μας καλέσουν να “φωνάξουμε” όσο πιο... ήσυχα γίνεται.

Το ΠΑΣΟΚ έχει κηρύξει κοινωνικό πόλεμο σε εργαζόμενους και νεολαία. Αυτό, όμως, που έκανε πάντα τον τροχό της ιστορίας να κυλήσει και να οδηγήσει σε μέρες μεγαλύτερης ελευθερίας και δικαιοσύνης, σε μέρες που νόμος είναι οι ανάγκες του λαού δεν ήταν  οι συναινέσεις με ληστρικές πολιτικές ούτε οι προγραμματικές δηλώσεις κομματικών “φωστήρων”. Με αγώνες και θυσίες κατακτήθηκαν όσα δικαιώματα και ελευθερίες έχουμε σήμερα και μέσα από αγώνες θα τα υπερασπιστούμε και θα διεκδικήσουμε ένα μέλλον αξιοπρέπειας. Μπορεί ο πόλεμος να κηρύχθηκε, αλλά η έκβαση του δεν έχει ακόμα κριθεί...

Στο “μονόδρομο” της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ 
εμείς θα προβάλλουμε το μονόδρομο των αναγκών μας και της αντίστασης...

Απαιτούμε:

·         • Καμία σκέψη για ψήφιση του νόμου της Διαμαντοπούλου. Καμία συμμετοχή στον στημένο διάλογο.
• Ανατροπή του Μνημονίου και της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης

·         Διαγραφή του χρέους
• Ανυπακοή-Απειθαρχία-Ρήξη με την ΕΕ και τις κατευθύνσεις της. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του ΚΕΧΑΕ.
• Κάτω το «σύμφωνο πρώτης απασχόλησης» για τη νεολαία που μας αναγκάζει να ζούμε με € 592.
• Κατάργηση των ΚΕΣ και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.
• Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος - Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.
• Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαικού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. .
• Καμία μείωση στις προσλήψεις εκπαιδευτικών. Μαζικές προσλήψεις σε σχολεία.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Διεύρυνση του σε σχολεία και εργασιακούς χώρους.
• Καμία επιβολή ενοικίου στις φοιτητικές εστίες - Άμεση μείωση των τιμών στο κυλικείο και το φωτοτυπείο.
• Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Έξω οι εργολαβίες από το ΕΚΠΑ.
• Άμεση και απευθείας πρόσληψη των καθαριστριών και του προσωπικού του ΕΚΠΑ με μόνιμη και σταθερή δουλειά. Αμεση Ανάκληση της Απόλυσης της Μαλκοζάτα Ποτυράλα .
• Να αφοπλιστεί η αστυνομία, να καταργηθούν τα ΜΑΤ,ΔΙΑΣ,ΔΕΛΤΑ. Προάσπιση του δημοκρατικού δικαιώματος στη διαδήλωση, την κατάληψη και την απεργία. Να καταργηθεί ο τρομονόμος!

Διεκδικούμε:
• Ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους. . Ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς οικονομικούς, εξεταστικούς φραγμούς.
• Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. Όχι σε ειδικεύσεις, διασπάσεις, κατατμήσεις. Ενιαίο 12χρονο σχολείο δημόσιο και δωρεάν για όλους.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αύξηση των αποδοχών. 1400 ευρώ κατώτατος μισθός. Δημόσια, πλήρη και καθολική ασφάλιση για εργαζομένους, ανέργους και νέους.
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.
• Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους. Μείωση του ορίου συνταξιοδότησης.
• Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών -Άμεση και χωρίς περιστροφές δέσμευση της διοίκησης για καθιέρωση πτυχιακών εξεταστικών.

Αποφασίζουμε:

·         Διήμερη κατάληψη της σχολής Πέμπτη 13/01 και Παρασκευή 14/01.

·         Συμμετοχή του συλλόγου μας στην πανεκπαιδευτική πορεία την Πέμπτη 13/01 στη μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα.

·         Συμμετοχή στις απεργιακές περιφρουρήσεις των εργαζόμενων στα ΜΜΜ που κλιμακώνουν τον αγώνα τους.

·         Συμμετοχή στην παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας μαζί με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους την Παρασκευή 14/01 για να απαιτήσουμε ρητή δέσμευση ότι το νομοσχέδιο δεν θα κατατεθεί.

·         Συμμετοχή στην παράσταση διαμαρτυρίας στο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ το Σάββατο 15/01.

·         Νέα Γενική Συνέλευση του συλλόγου την Τρίτη 18/01.