Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

3ο μνημόνιο...Να ένας λόγος να πάω στη Γενική Συνέλευση!

  Φέτος η νέα φοιτητική χρονιά μάς καλωσόρισε με ένα μνημόνιο  στο οποίο, όσο και να μην θέλουμε να το πιστέψουμε , εγκυμονούν πολύ μεγάλοι κίνδυνοι για την εκπαίδευση, τόσο για  την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, όσο και για την τριτοβάθμια. Και τονίζουμε το «όσο και να μην θέλουμε να το πιστέψουμε», γιατί πραγματικά κυριαρχεί η εντύπωση ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται δεν μας αγγίζουν, δεν επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας , ότι είναι παιχνίδι που παίζεται στα χέρια των λίγων εκλεγμένων βουλευτών. Ότι τέλος πάντων η πολιτική που εφαρμόζεται ανήκει σε μια παράλληλη πραγματικότητα και όχι τη δική μας. Όμως , δυστυχώς, οι πολιτικές που εφαρμόζονται τόσα χρόνια ανήκουν στην δική μας πραγματικότητα και την καθορίζουν. Και μπορεί εμείς σαν φοιτητές να μην καταλαβαίνουμε ακριβώς  τους νομικούς όρους  στα μεγαλεπήβολα σχέδια των από πάνω για ένα απώτερο μακρινό μέλλον που «η Ελλάδα θα είναι σε ανάπτυξη», αυτό όμως  που ξέρουμε πολύ καλά γιατί το βιώνουμε κάθε μέρα  είναι το πιο απλό : ότι τόσα χρόνια που υλοποιούνται αυτές οι πολιτικές, πολλοί από μάς δεν κάναμε  διακοπές γιατί αναγκαστήκαμε  να δουλέψουμε  για 3 ευρώ την ώρα, ότι οι γονείς πολλών από μας έχασαν τη δουλειά τους , ότι πολλοί από μας δεν παρακολουθούμε τα μαθήματα της σχολής μας γιατί χρειάζεται να εργαζόμαστε για να βγάζουμε το νοίκι μας. Αυτό που το ξέρουμε καλύτερα από όλους είναι ότι  πολλοί από μας δεν έχουμε λεφτά για να πληρώσουμε το εισιτήριο για το 608, ούτε για να πληρώσουμε τα συγγράμματα που μας ζητάνε  να αγοράσουμε, δεν έχουμε να πληρώνουμε νοίκια, αλλά ούτε το μεταπτυχιακό μας. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι δεν θέλουμε να τελειώσουμε τη σχολή μας και να βρεθούμε άνεργοι, ότι θέλουμε να σπουδάσουμε όλοι δωρεάν και να κάνουμε όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Όμως το μέλλον μας το καθορίζουν τα κέρδη των «από πάνω» αντί για εμάς. Και εμείς, χωρίς να μας ρωτήσει κανείς, προοριζόμαστε για να γίνουμε μια γενιά χωρίς εργασιακά δικαιώματα, που εναλλάσσει την ανεργία με τη μισοεργασία, με δουλειά σε συνθήκες γαλέρας. Και αυτό είναι το σημαντικό, αυτό είναι το πραγματικό.

 Για να ανατρέψουμε όμως αυτό το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι απαραίτητο να καταλάβουμε πρώτα τι ρόλο έρχεται να διαδραματίσει το 3ο μνημόνιο στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία και  με ποιόν τρόπο τα μέτρα που περιλαμβάνει διαλύουν κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας και δημιουργούν ένα Πανεπιστήμιο Α.Ε. για λίγους.

  Το καπιταλιστικό σύστημα, στην προσπάθεια να ξεπεράσει την κρίση του αναζητά νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Με αυτή τη στρατηγική, τα μνημόνια και ιδιαίτερα το 3ο πιο βάρβαρο μνημόνιο έρχονται να υλοποιήσουν στην κοινωνία αντεργατικές πολιτικές, προκειμένου να αυξήσει το κεφάλαιο τα κέρδη του, εις βάρος του κόσμου της εργασίας. Έτσι λοιπόν τα μνημόνια στην παιδεία έχουν στόχο να μετατρέψουν και το πανεπιστήμιο σε πεδίο κερδοφορίας. Πώς όμως γίνεται αυτό; Σε έναν βαθμό γίνεται με τις εργολαβίες μέσα στις σχολές (σίτιση, κυλικεία, θέρμανση, security, καθαριότητα). Π.χ. αντί να έχουμε καθαρίστριες που να προσλαμβάνονται από το δημόσιο με σταθερές σχέσεις εργασίας, τα λεφτά του πανεπιστημίου πηγαίνουν σε κάποιον ιδιώτη, σε κάποιον εργολάβο, ο οποίος τα διαχειρίζεται όπως θέλει (όλοι θυμόμαστε την περσινή σχολή - χωματερή από τις ετσιθελικές απολύσεις των καθαριστριών). Ένας άλλος τρόπος άντλησης κέρδους του Κεφαλαίου από το «δημόσιο» πανεπιστήμιο  είναι τα προγράμματα έρευνας και πρακτικής. Συγκεκριμένα, στις περισσότερες σχολές, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών, οι φοιτητές δουλεύοντας χωρίς να πληρώνονται, παράγουν γνώση και έργο τα οποία δεν γυρνάνε στο πανεπιστήμιο και στον κόσμο, αλλά τα εκμεταλλεύονται διάφορες επιχειρήσεις  ( π.χ. στο γεωπονικό η ΦΑΓΕ, στην ΑΣΟΕΕ ο ΟΤΕ κ.α.). Αυτές και άλλες τακτικές, που επιβάλλονται από τα μνημόνια, έχουν ως στόχο  τη διάλυση του πανεπιστημίου και την ιδιωτικοποίησή του.

 Κατ’ αρχήν, σύμφωνα με τις δηλώσεις του νέου υπουργού παιδείας Ν. Φίλη, θα χρησιμοποιηθεί η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και το Σχέδιο Ευρώπη 2020, που περιλαμβάνουν πλήθος μέτρων που εναντιώνονται στα συμφέροντα των εργαζομένων και της πληττόμενης νεολαίας και βαθαίνουν τη σύνδεση της λειτουργίας του πανεπιστημίου με τα κέρδη του κεφαλαίου. Το νομοσχέδιο, λοιπόν, θα αποτελεί πλήρη συνέχεια προηγούμενων αντιδραστικών τομών, όπως οι νόμοι Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου. Αυτό σημαίνει πλήθος νέων αλλαγών στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ. Ήδη υπάρχουν δημοσιεύματα για νέο σχέδιο Αθηνά, που φέρνει νέα λουκέτα σε σχολές που δεν είναι χρήσιμες  για το κεφάλαιο. Σε αυτό το σημείο έρχεται απ' τους πρώτους η φιλοσοφική, που η έρευνά της δεν παράγει άμεσοκέρδος για το κεφάλαιο, γι' αυτό απειλείται με νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων. Ακόμα το νέο μνημόνιο θα φέρει νέο γύρο διάλυσης στα προγράμματα σπουδών, με την διάλυση του γνωστικού μας αντικειμένου, ενώ επίσης θα επιδιωχθεί η πλήρης αποσύνδεση των πτυχίων από τα επαγγελματικά δικαιώματα, τα οποία έτσι κι αλλιώς είναι ήδη διαλυμένα από την επίθεση κυβερνήσεων – ΕΕ στον εργασιακό τομέα. Με αυτό τον τρόπο μας προετοιμάζουν να γίνουμε ημικαταρτισμένοι, εντατικοποιημένοι, ανταγωνιστικά και πειθήνιοι εργαζόμενοι άνεργοι.

  Βασικοί κόμβοι στα μέτρα που περιλαμβάνει το 3ο μνημόνιο είναι η αξιολόγηση και ηυποχρηματοδότηση στα πανεπιστήμια. Η διαδικασία αξιολόγησης, η οποία γίνεται με κριτήρια τις ανάγκες της αγοράς έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία σχολών πολλών ταχυτήτων, δηλαδή τη διάκριση των τμημάτων σε καλά και κακά και συνεπώς την αντίστοιχη διάκριση σε διαφορετικές ταχύτητες εργαζομένων με διαφορετικάδικαιώματα. Επίσης είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι αξιολογήσεις χρησιμοποιούνται ως  βάση δεδομένων για τη συγχώνευση και την κατάργηση ολόκληρων τμημάτων, με βάση τα κριτήρια της αγοράς (βλέπε σχέδιο Αθηνά).Την ίδια ώρα προετοιμάζεται νέος γύρος απολύσεων διοικητικών υπαλλήλων γεγονός που δίνει χώρο στις εργολαβίες και την ιδιωτικοποίηση,
 Όσον αφορά στην υποχρηματοδότηση  πρέπει να τονιστεί ότι ανέκαθεν στην πολιτική ατζέντα  της κάθε κυβέρνησης βρισκόταν η διάλυση κάθε έννοιας δωρεάν παιδείας. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 5 χρόνια ο κρατικός προϋπολογισμός για την παιδεία έχει μειωθεί κατά 80%  με το 3ο μνημόνιο να προβλέπει για το 2016 έναν προϋπολογισμό για την παιδεία  μειωμένο κατά 20%! Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση διαθέτει τεράστιο ποσοστό από τον κρατικό προϋπολογισμό για τα στρατεύματα, το ΝΑΤΟ και τις πολεμικές επεμβάσεις. Με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης , εκτός από το ότι ενισχύεται ξανά η ιδιωτικοποίηση, μειώνεται κι άλλο η φοιτητική μέριμνα με αποτέλεσμα να πρέπει ο φοιτητής να βάλει από την τσέπη του χρήματα για να καλύψει τις ανάγκες τις οποίες το πανεπιστήμιο αμέλησε να του ικανοποιήσει. Έτσι, θεμελιώνονται ακόμα πιο βαθιά οι ταξικοί φραγμοί στο πανεπιστήμιο και μεγάλο κομμάτι δεν μπορεί ούτε υα αρχίσει, αλλά και ούτε να τελειώσει τις σπουδές του.

  Συγκεκριμένα στη φιλοσοφική μπορούμε ήδη να δούμε πτυχές της μνημονιακής επίθεσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το τμήμα ψυχολογίας, που οι φοιτητές του 4ου έτους δεν θα πληρώνονται από δω και πέρα  για την πρακτική τους  άσκηση, η οποία λειτουργεί σαν μια μορφή απλήρωτης εργασίας. Η πληρωμή τους κόβεται αυτόματα με το κόψιμο του αντίστοιχου ΕΣΠΑ, το οποίο δίνεται πάντα με βάση τα κριτήρια της αγοράς. καταλαβαίνουμε λοιπόν τι τζάμπα δουλειά μας περιμένει αν περάσει ο νόμος φίλη, που θα παγιώσει τη σύνδεση των σχολών με τα ΕΣΠΑ. Παράλληλα, σε μεταπτυχιακά του ίδιου τμήματος, αλλά και σε άλλα τμήματα έχουν επιβληθεί υπέρογκα ποσά διδάκτρων. Επιπλέον στα ξενόγλωσσα τμήματα μέσω αλλαγών στα προγράμματα σπουδών και την έλλειψη διδακτικού προσωπικού φαίνεται να επιχειρείται η συγχώνευσή τους σε ένα ενιαίο τμήμα ξενόγλωσσης φιλολογίας, που δε θα παρέχει πτυχίο φιλολόγου ξένης γλώσσας, αλλά απλά  πιστοποιητικά γλωσσομάθειας, που διασπούν το γνωστικό αντικείμενο (όπως στο σχέδιο Αθηνά1) και καταστρέφουν κι άλλο τα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων.

 Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πως αφού όλα αυτά ανήκουν στην δική μας πραγματικότητα, οι ίδιοι όχι μόνο μπορούμε, αλλά έχουμε ευθύνη να παρέμβουμε σ’ αυτήνγια να την αλλάξουμε. Και ναι, είναι σίγουρα αλήθεια ότι επειδή έχουμε μεγαλώσει σε μια καταπιεστική κοινωνία  την έχουμε συνηθίσει. Επειδή έχουμε μάθει να ζούμε με την ανεργία την έχουμε αποδεχτεί. Θεωρούμε δεδομένες τις τωρινές συνθήκεςεξαθλίωσης. Δεδομένες και παγιωμένες. Πιστεύουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, γι’ αυτό παρατηρείται και η τόσο μεγάλη αποχή από οτιδήποτε συλλογικό. Όμως ξεχνάμε ιστορικά τους αγώνες του νεολαιίστικου και του φοιτητικού κινήματος, όπως το 2012 που το φοιτητικό κίνημα, κόντρα σε κυβέρνηση –εε , κατάφερε να ακυρώσει σε μεγάλο βαθμό το σχέδιο Αθηνά και να νικήσει. Και πρόκειται για μια νίκη, από τις πολλές που έχει κερδίσει το φοιτητικό κίνημα, που γεννήθηκε  μέσα στις γενικές συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου, μέσα απόμαχητικούς αγώνες, καταλήψεις και πορείες πάντα συνδεδεμένες με το εργατικό και μαθητικό κίνημα. Γιατί  όσο εντείνεται η καταπίεση δεν πρέπει να απογοητευόμαστε, αλλά αντίθετα να οργιζόμαστε και να κάνουμε αυτή την οργή όπλο για να διεκδικήσουμε αυτάπου έχουμε ανάγκη, αυτά που θέλουμε, αυτά που ονειρευόμαστε .

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 22/10 ΣΤΙΣ 12 ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 204

Δεν υπάρχουν σχόλια: