Την ώρα που η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, χαρίζει νέο πακέτο 30 δισεκατομμυρίων ευρώ στις τράπεζες, αυξάνοντας στα 108 δισ. τα χρήματα που έχουν πάρει την τελευταία τετραετία...
...κλείνει σχολεία και νοσοκομεία!
Την ώρα που ψηφίζει φορολογικό νομοσχέδιο που μειώνει το συντελεστή φορολόγησης των Εταιρειών από το 24% στο 20% χαρίζοντας έτσι στο κεφάλαιο 5,5 δισ. ετησίως...
...μειώνει ακόμη περισσότερο τους μισθούς!
Την ώρα που συμφώνησε με την ΕΕ την υπερδεκαετή λιτότητα και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας...
...οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους!
Την ώρα που στηρίζει τη στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, το αιματοκύλισμα του λαού της για τον έλεγχο του πετρελαίου με πολεμικά πλοία και αεροπλάνα που θα κοστίσουν εκατομμύρια ευρώ...
...βυθίζει όλους εμάς στη φτώχεια!
Την ίδια στιγμή που παραχωρεί «γη και ύδωρ» στο κεφαλαίο...
...εξαπολύει την πιο άγρια επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Το μνημόνιο στην εκπαίδευση φέρνει με το νομοσχέδιο της η Α. Διαμαντοπούλου, που από την πρώτη στιγμή ανήγγειλε πως η εκπαίδευση θα αποτελέσει τη “μητέρα των μαχών”. Στο μέτωπο της εκπαίδευσης η κυβέρνηση, μετά το λουκέτο σε πάνω από 1000 σχολεία, ετοιμάζεται να περάσει νομοσχέδια φωτιά για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Συνολικά η πολιτική της κυβέρνησης – ΕΕ και ΔΝΤ στοχεύει όχι μόνο στην εξοικόνόμηση κεφαλαίων από την εκπαίδευση για να τα χρησιμοποιήσει και αυτά στο βωμό του χρέους και τη διάσωση των τραπεζών, αλλα και να την υποτάξει πλήρως στις ανάγκες της αγοράς και να την καταστήσει ευνοϊκό πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Στοχεύει σε μία εκπαίδευση που θα κοστίζει ακριβά για τους γονείς, τους μαθητές και τους φοιτητές, φθηνά για το κράτος και θα είναι άμεσα κερδοφόρα για την αγορά.
Συγκεκριμένα
στο σχολείο:
· Οι καταργήσεις σχολείων και το στοίβαγμα των μαθητών σε τάξεις των 30 η περισσοτέρων είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με τη σύνδεση της χρηματοδότησης με την αποτελεσματικότητα της κάθε σχολικής μονάδας. Το κάθε σχολείο θα τρέχει να βρει τα δικά του προγράμματα και το χρηματοδότη χορηγό του για να λειτουργεί κάτω από επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν δεν τα καταφέρνει θα κλείνει ως αποτυχημένο.Η αγορά εισβάλλει στα σχολεία και θα χρηματοδοτεί μόνο ό,τι μπορεί να αποφέρει κέρδος, έξω από τις ανάγκες του μαθητή.
·Ετοιμάζουν το «νέο σχολείο» δηλαδή το «σχολείο του μνημονίου και του ΔΝΤ» συνώνυμο του φθηνού σχολείου. Το σχολείο της αμάθειας που θα παρέχει μόνο αποσπασματικές πληροφορίες. Έχουν δηλώσει ότι «χρήσιμη γνώση» είναι μόνο η «γνώση» που έχει άμεση εφαρμογή στην αγορά, με γρήγορη απόδοση για τους εργοδότες και όχι φυσικά η ουσιαστική μόρφωση. Με αυτή τη λογική, τα μαθήματα γενικής παιδείας στο λύκειο είναι περιττά και φέρνουν την ειδίκευση ήδη στη Β' λυκείου.
·Εντάσσεται στο πρόγραμμα μαθημάτων το “Σχέδιο Έρευνας” και τις υποχρωτικές εργασίες σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, και μάλιστα στην Γ' Λυκείου θα αποτελέσει και κριτήριο εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Έτσι εισαγονται οι μαθητές ήδη από την εφηβική τους στη λογική της έρευνας που γίνεται ήδη και στα πανεπιστήμια για τις επιχειρήσεις.Ενώ με τον ατομικό φάκελο του μαθητή που εισάγεται, και θα παρακολουθεί τη βαθμολογική εξέλιξή του, οι μαθητές θα τρέχουν να μαζέψουν «προσόντα» με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο ανταγωνισμός. Προβλέπονται περισσότερες εξετάσεις από την α λυκείου μέχρι το πρώτο έτος του πανεπιστήμιου, το προπαρασκευαστικό.
·Στη Γ' Λυκείου τα μαθήματα θα είναι προσαρμοσμένα προς τα ΑΕΙ-ΤΕΙ καθώς οι σχολές θα είναι αυτές που θα καθορίζουν τα μαθήματα και τους συντελεστές τους στο νέο σύστημα εισαγωγής. Θα είναι τέτοια η εξειδίκευση και η μείωση της περιττής ύλης, που οι υποψήφιοι θα επικεντρώνονται αποκλειστικά και μόνο στην κατεύθυνση σπουδών που έχουν επιλέξει (χαρακτηρική είναι η μείωση των ορών διδασκαλίας της ιστορίας και η εξίσωσή της με τα θρησκευτικά!). Στη Β' και Γ' λυκείου οι μαθητές θα παρακολουθούν υποχρεωτικά μαθήματα, μαθήματα επιλογής και δραστηριότητες, με βάση τα οποία θα οδηγούνται στην ομάδα σχολών της επιλογής τους. Ο υποψήφιος ουσιαστικά θα είναι αναγκασμένος να επιλέγει τα μαθήματα που θα είναι συμβατά με τη σχολή ή το πανεπιστήμιο που τον ενδιαφέρει. Οι σχολές θα καθορίσουν συντελεστές βαρύτητας στα μαθήματα.
στο πανεπιστήμιο:
Όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι βέβαια άρρηκτα συνδεδεμένες με τις εξαγγελίες της Διαμαντοπούλου για το πανεπιστήμιο. Οι αλλαγές που επιχειρούνται από την κυβέρνηση, φέρνουν ένα νέο πανεπιστήμιο, αυτό της αγοράς και της επιχειρηματικής λειτουργίας.
Ένα πανεπιστήμιο που θα παράγει το νέο μοντέλο εργαζομένου για τις ανάγκες του καπιταλισμού του 21ου αιώνα, με απόφοιτους αναλώσιμους, ευέλικτους, πειθήνιους για τις ανάγκες του κεφαλαίου, με ατομικούς φακέλους και κανένα δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης των δικαιωμάτων του.
Με το νέο νόμο-έκτρωμα η επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου εντείνεται και η δημόσια και δωρεάν παιδεία καταργείται –ήδη το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής χρηματοδότησης έχει μειωθεί σε πολλά ιδρύματα, βλέπε την κατάσταση στα ΤΕΙ Πειραιά. Η οικονομική και διοικητική λειτουργία περνάει σε ιδιώτες, επιχειρηματίες και εξωτερικούς μάνατζερ. Η ανταποδοτική λειτουργία των ιδρυμάτων γίνεται ο κανόνας. Δίδακτρα, σίτιση-στέγαση, συγγράμματα όλα στο βωμό του κέρδους.
Αυτοί που θα «αγοράσουν» το πανεπιστήμιο θα βάλουν χέρι και στην γνώση, την έρευνα, τα προγράμματα σπουδών και την εκπαιδευτική διαδικασία προς όφελος της αγοράς. Με το νόμο αυτό, η κυβέρνηση θα διαλύσει κάθε έννοια ενιαίου πτυχίου, με τον περιβόητο «ατομικό φάκελο προσόντων», και θα ολοκληρώσει έτσι το σχέδιο της διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Και φυσικά για όλα αυτά χρειάζεται ένα αυταρχικό μοντέλο εκπαίδευσης, που σε αποκορύφωμα με τα προηγούμενα στοιχεία θα οξύνει τους ταξικούς φραγμούς, θα εντατικοποιήσει τους όρους φοίτησης. Σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο δεν θα χωρούν οι συλλογικές πολιτικές διαδικασίες και διεκδικήσεις, αντιθέτως θα ποινικοποιούνται και θα στέλνονται οι φοιτητές στα πειθαρχικά. Το άσυλο των κοινωνικών αγώνων θα μπει στο στόχαστρο. Καταστάσεις που έχουμε αρχίσει ήδη να ζούμε..
στην εργασία:
Εάν λοιπόν περάσουν όλα αυτά τα αντιδραστικά μέτρα που μόνο κριτήριο βάζουν το κέρδος για το κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις, και όχι τις ανάγκες των μαθητών και φοιτητών, μας περιμένει ένας εργασιακός μεσαίωνας, στον οποίο θα επικρατεί η τρομοκρατία της απόλυσης, η ανασφάλεια και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Ήδη με τις αλλαγές που συντελούνται στην εκπαίδευση οι εκπαιδευτικοί, ο κλάδος μας, είναι οι πρώτοι που πλήττονται και μετακινούνται (ή απολύονται).Με ελαχιστοποίηση της μόνιμης εργασίας, αναπληρωτές απλήρωτους και ελαστικά εργαζόμενους από προγράμματα ΕΣΠΑ, χωρίς εργασιακή ασφάλεια, με δραματική μείωση των οργανικών θέσεων, με αδύνατη τη μετάθεση και την απόσπαση, με εκπαιδευτικούς και μαθητές να μετακινούνται όπου υπάρχει «υπηρεσιακή ανάγκη».
Ήδη με την πρόφαση του μνημονίου, οι περικοπές μισθών, κοινωνικών παροχών, οι απολύσεις και η καταστρατήγηση του δικαιώματος για απεργία έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στο μέλλον που προετοιμάζουν για εμάς. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα κινήσεις της κυβέρνησης υπό τις επιταγές της Ε.Ε. Και του Δ.Ν.Τ, η γενιά μας αν και η πιο μορφωμένη μέχρι τώρα κρίνεται και η πιο ανάξια για να εργαστεί με αξιοπρεπείς όρους και τελικά η πιο ανάξια για να ζήσει. Μας καταδικάζουν σε ένα μέλλον ανταγωνιστικό, συνεχούς κατάρτισης και αβεβαιότητας.
Το χρέος μας απέναντι σε εμάς τους ίδιους, στις ανάγκες μας και στα κεκτημένα μας, είναι μέσα από αγώνες σε παιδεία και εργασία να αποτρέψουμε τη διάλυση του πανεπιστημίου και της εκπαίδευσης γενικότερα και την υποθήκευση του μέλλοντός μας! Είναι ανάγκη να χτίσουμε ένα φοιτητικό κίνημα που θα συγκρούεται συνολικά με την αντιλαϊκή πολιτική, σε ρήξη με την ΕΕ, και θα παλεύει για την ανατροπή του μνημονίου και των αντεργατικών μέτρων. Φοιτητικό κίνημα με τα μάτια στραμμένα στην κοινωνία, κομμάτι του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, σε συμπόρευση με το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, πυροδότη του νέου γύρου αγώνων. Φοιτητικό κίνημα που θα προβάλλει και θα διεκδικεί τις ανάγκες μας στο σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου