Καλούμε σε συνέλευση την Παρασκευή 19/03 στο Φυσικό
στο αμφιθέατρο Ίππαρχος στις 12:00.
Τα τελευταία δύο χρόνια βιώνουμε καθημερινά, ως νεολαία και εργαζόμενοι, τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης. Μια κρίση που απέδειξε στην πράξη ότι τα ευχολόγια για αυτορρύθμιση της αγοράς καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι, μπροστά στην πραγματικότητα που διαμορφώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο από τις απολύσεις, τη λιτότητα και την ένταση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Η οικονομική κρίση δε προέρχεται από μια κακοδιαχείριση ή κάποια λάθη των περιβόητων golden boys και των κυβερνήσεων. Έχει να κάνει με τον ίδιο τον πυρήνα των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων εκμετάλλευσης. Είναι δομική κρίση ενός συστήματος που επιτάσσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο στο όνομα της προάσπισης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Ακριβώς σε αυτό το έδαφος, η μεγαλειώδης κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη δεν αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός. Ήταν μια φυσική συνέχεια της κοινωνικής πραγματικότητας όπως διαμορφώθηκε από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, μιας πραγματικότητας που στο φόντο της κρίσης επιδιώκει την κοινωνικοποίηση των ζημιών και την ιδιοποίηση των κερδών. Με αυτή την πραγματικότητα συγκρούσθηκε η νεολαία και οι εργαζόμενοι στους δρόμους του αγώνα το Δεκέμβρη, που με εφαλτήριο την κρατική δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου αλλά και τη δολοφονική απόπειρα της εργοδοσίας στην Κ. Κούνεβα, απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι μοναδικός μονόδρομος απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων, είναι ο δρόμος των μαζικών, ανυποχώρητων αγώνων διαρκείας. Σε εκείνο το δρόμο, που με κορυφαία στιγμή την έκρηξη του Δεκέμβρη, η νεολαία έχει βαδίσει τα τελευταία χρόνια με φάρο το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα αλλά και τις μαχητικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων (ασφαλιστικό, λιμενεργάτες, δάσκαλοι) που συνολικά αναμετρήθηκαν με την πολιτική σε εκπαίδευση και εργασία.
Ακριβώς σε αυτό το φόντο ενισχύεται και αναβαθμίζεται η επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων. Μια νεολαία που έχει στοχοποιηθεί ως η πρώτη μεταπολιτευτική γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Το μέλλον μοιάζει αβέβαιο με την συνεχή προώθηση ελαστικών σχέσεων εργασίας, όλο και πιο δυσμενείς όρους ασφάλισης για τους νέους εργαζόμενους, προγράμματα stage, μαζικές απολύσεις, φορομπηξία, κτλ. Επίσης και στο μέτωπο της εκπαίδευσης η μάχη είναι ανοιχτή (ΚΕΣ, ιδιωτικά Πανεπιστήμια, νόμος πλαίσιο, αξιολόγηση). Όλα εκείνα τα μέτρα δηλαδή που στοχεύουν στην εισαγωγή της επιχειρηματικής λειτουργίας του πανεπιστημίου, που εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς και την πειθάρχηση της σπουδάζουσας νεολαίας και επιδιώκουν τη συρρίκνωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων του για τη διαμόρφωση ενός ευέλικτου, πειθήνιου αλλά και άμεσα παραγωγικού δυναμικού που θα υπακούει τυφλά στις επιταγές της εργοδοσίας. Βασικός επίσης πυλώνας για την εμπέδωση αυτής της πολιτικής είναι και μια νέα πιο βάρβαρη επίθεση στα δημοκρατικά μας δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Τρομονόμοι και χαφιεδοκάμερες, κρατική καταστολή, δακρυγόνα, προσαγωγές είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Θέλουν να κατργήσουν κάθε έννοια ασύλου χτυπώντας το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επίθεση στο στέκι μεταναστών όπως και η εργοδοτική απόπειρα δολοφονίας της Κ. Κούνεβα. Σε αυτήν την πραγματικότητα που διαμορφώνει η πολιτική της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και της Ε.Ε. η επίσημη ρεφορμιστική και διαχειριστική αριστερά ούτε θέλει, ούτε μπορεί να δώσε διέξοδο στο παρόν και στο μέλλον μας.
Απέναντι σε όλα αυτά και σε όσους θέλουν να τσακίσουν το μέλλον μας είναι αναγκαία η ύπαρξη μιας άλλης Αριστεράς. Μιας αριστεράς ριζοσπαστικής, επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής. Μιας αριστεράς των νικηφόρων κοινωνικών αγώνων, της ενότητας στη βάση των αναγκών μας, της ρήξης και της ανατροπής που δεν θα φλερτάρει με σχέδια «εναλλακτικής» διαχείρισης του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος. Αντιιμπεριαλιστική και αντιπολεμική, που να στηρίζεται στο διεθνισμό και την έμπρακτη αλληλεγγύη στους υπόλοιπους καταπιεζόμενους λαούς. Μια αριστερά που να καταδεικνύει το ρόλο της ΕΕ και όλων των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και παράλληλα να παλεύει για την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από αυτούς. Μια αριστερά που θα παλεύει για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και θα μάχεται για την σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική.
Γι αυτό επιδιώκουμε να ανοίξουμε το διάλογο, με βάση όλο αυτό το δυναμικό που πρωταγωνίστησε στους αγώνες, για τις προοπτικές και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις μάχες που έρχονται. Αφετηρία αυτής της προσπάθειας αποτέλεσε η πρωτοβουλία για την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο Σπόρτινγκ. Πλήθος αντικαπιταλιστικών συνελεύσεων έχουν γίνει σε συνοικίες και πόλεις, σε σχολές και σε εργασιακούς χώρους σε όλη την Ελλάδα. Σαν κομμάτι αυτής της πρωτοβουλίας καλούμε τους φοιτητές της ΦΛΣ και της ΣΘΕ να συμμετέχουν και να συνδιαμορφώσουν για την συγκρότηση και την δράση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στα μέτωπα της περιόδου.
Ακριβώς σε αυτό το έδαφος, η μεγαλειώδης κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη δεν αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός. Ήταν μια φυσική συνέχεια της κοινωνικής πραγματικότητας όπως διαμορφώθηκε από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, μιας πραγματικότητας που στο φόντο της κρίσης επιδιώκει την κοινωνικοποίηση των ζημιών και την ιδιοποίηση των κερδών. Με αυτή την πραγματικότητα συγκρούσθηκε η νεολαία και οι εργαζόμενοι στους δρόμους του αγώνα το Δεκέμβρη, που με εφαλτήριο την κρατική δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου αλλά και τη δολοφονική απόπειρα της εργοδοσίας στην Κ. Κούνεβα, απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι μοναδικός μονόδρομος απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων, είναι ο δρόμος των μαζικών, ανυποχώρητων αγώνων διαρκείας. Σε εκείνο το δρόμο, που με κορυφαία στιγμή την έκρηξη του Δεκέμβρη, η νεολαία έχει βαδίσει τα τελευταία χρόνια με φάρο το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα αλλά και τις μαχητικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων (ασφαλιστικό, λιμενεργάτες, δάσκαλοι) που συνολικά αναμετρήθηκαν με την πολιτική σε εκπαίδευση και εργασία.
Ακριβώς σε αυτό το φόντο ενισχύεται και αναβαθμίζεται η επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων. Μια νεολαία που έχει στοχοποιηθεί ως η πρώτη μεταπολιτευτική γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Το μέλλον μοιάζει αβέβαιο με την συνεχή προώθηση ελαστικών σχέσεων εργασίας, όλο και πιο δυσμενείς όρους ασφάλισης για τους νέους εργαζόμενους, προγράμματα stage, μαζικές απολύσεις, φορομπηξία, κτλ. Επίσης και στο μέτωπο της εκπαίδευσης η μάχη είναι ανοιχτή (ΚΕΣ, ιδιωτικά Πανεπιστήμια, νόμος πλαίσιο, αξιολόγηση). Όλα εκείνα τα μέτρα δηλαδή που στοχεύουν στην εισαγωγή της επιχειρηματικής λειτουργίας του πανεπιστημίου, που εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς και την πειθάρχηση της σπουδάζουσας νεολαίας και επιδιώκουν τη συρρίκνωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων του για τη διαμόρφωση ενός ευέλικτου, πειθήνιου αλλά και άμεσα παραγωγικού δυναμικού που θα υπακούει τυφλά στις επιταγές της εργοδοσίας. Βασικός επίσης πυλώνας για την εμπέδωση αυτής της πολιτικής είναι και μια νέα πιο βάρβαρη επίθεση στα δημοκρατικά μας δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Τρομονόμοι και χαφιεδοκάμερες, κρατική καταστολή, δακρυγόνα, προσαγωγές είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Θέλουν να κατργήσουν κάθε έννοια ασύλου χτυπώντας το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επίθεση στο στέκι μεταναστών όπως και η εργοδοτική απόπειρα δολοφονίας της Κ. Κούνεβα. Σε αυτήν την πραγματικότητα που διαμορφώνει η πολιτική της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και της Ε.Ε. η επίσημη ρεφορμιστική και διαχειριστική αριστερά ούτε θέλει, ούτε μπορεί να δώσε διέξοδο στο παρόν και στο μέλλον μας.
Απέναντι σε όλα αυτά και σε όσους θέλουν να τσακίσουν το μέλλον μας είναι αναγκαία η ύπαρξη μιας άλλης Αριστεράς. Μιας αριστεράς ριζοσπαστικής, επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής. Μιας αριστεράς των νικηφόρων κοινωνικών αγώνων, της ενότητας στη βάση των αναγκών μας, της ρήξης και της ανατροπής που δεν θα φλερτάρει με σχέδια «εναλλακτικής» διαχείρισης του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος. Αντιιμπεριαλιστική και αντιπολεμική, που να στηρίζεται στο διεθνισμό και την έμπρακτη αλληλεγγύη στους υπόλοιπους καταπιεζόμενους λαούς. Μια αριστερά που να καταδεικνύει το ρόλο της ΕΕ και όλων των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και παράλληλα να παλεύει για την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από αυτούς. Μια αριστερά που θα παλεύει για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και θα μάχεται για την σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική.
Γι αυτό επιδιώκουμε να ανοίξουμε το διάλογο, με βάση όλο αυτό το δυναμικό που πρωταγωνίστησε στους αγώνες, για τις προοπτικές και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις μάχες που έρχονται. Αφετηρία αυτής της προσπάθειας αποτέλεσε η πρωτοβουλία για την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο Σπόρτινγκ. Πλήθος αντικαπιταλιστικών συνελεύσεων έχουν γίνει σε συνοικίες και πόλεις, σε σχολές και σε εργασιακούς χώρους σε όλη την Ελλάδα. Σαν κομμάτι αυτής της πρωτοβουλίας καλούμε τους φοιτητές της ΦΛΣ και της ΣΘΕ να συμμετέχουν και να συνδιαμορφώσουν για την συγκρότηση και την δράση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στα μέτωπα της περιόδου.
H συνέλευση θα γίνει την Παρασκευή 19/03 στο Φυσικό
στο αμφιθέατρο Ίππαρχος στις 12:00.
Πρωτοβουλία για την Ενότητα και την Κοινή Δράση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς
Πρωτοβουλία για την Ενότητα και την Κοινή Δράση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς
