Εμείς που πήραμε μέρος σε αυτή τη συνέλευση, επιδιώκοντας να συμβάλουμε στον προβληματισμό και το διάλογο, και να δώσουμε συνέχεια στην δυναμική που αναδείχτηκε στους αγώνες όλου το προηγούμενου διαστήματος και στην Συγκέντρωση του Σπόρτιγκ στις 31 Γενάρη δηλώνουμε ότι μας ενώνει η κοινή αναζήτηση για μια δυνατή, επαναστατική και ενωτική αντικαπιταλιστική αριστερά.
Καταλήγουμε στα εξής:
Ø Σχετικά με το πολιτικό περιεχόμενο που συζητήθηκε:
1. κρίση: Η καπιταλιστική οικονομική κρίση αποτελεί το βασικό γνώρισμα της σημερινής συγκυρίας. Είναι μια κρίση, της οποίας ο αιτιώδης πυρήνας βρίσκεται στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.. Η κρίση, είναι εγγεγραμμένη στο DNA του καπιταλισμού και αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει τις κούφιες υποσχέσεις του για γενική κοινωνική ευημερία και πρόοδο. Η ιστορία διδάσκει, βέβαια, ότι η οικονομική κρίση αποτελεί ταυτόχρονα ευκαιρία αλλά και απειλή για το παγκόσμιο εργατικό κίνημα.
2.πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος: Οι αντιλαϊκές πολιτικές που προωθούν τα 25 τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αποτελούν τη βασική στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου. Μέσα από τη συμμετοχή τους στην αντιδραστική ΕΕ συνδιαμορφώνουν τις πιο σκληρές αντεργατικές πολιτικές που και οι ίδιες τόσα χρόνια προωθούν. Σήμερα η κυβέρνηση και κάτω απ΄ το βάρος και το πρόσχημα της κρίσης, ζητάει συναίνεση από τους εργαζόμενους τάζοντας ψίχουλα. Είναι η κυβέρνηση της σκληρής λιτότητας και του αυταρχισμού, μια κυβέρνηση δολοφόνων. Για αυτό πρέπει ν΄ ανατραπεί. Το ΠΑΣΟΚ, συναινεί στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης, ασκώντας κριτική σε επιμέρους ζητήματα ή κατηγορώντας την για ανικανότητα. Και αυτό ως νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της σοσιαλδημοκρατίας δεν αποτελεί εναλλακτική λύση για τα εργατικά συμφέροντα.
3. Δεκέμβρης: Η δολοφονία του 15χρονου μαθητή Α.Γρηγορόπουλου, στάθηκε η αφορμή μονάχα η αφορμή για την μεγαλειώδη εξέγερση του Δεκέμβρη. Η αφορμή να εκφραστεί η συσσωρευμένη οργή για την καταπίεση, την εκμετάλλευση, τα κλεμμένα όνειρα μιας γενιάς εργαζομένων και νέων που βλέπει να εξαφανίζεται η προοπτική μιας καλύτερης ζωής. Η αντικαπιταλιστική αριστερά από την πρώτη στιγμή συνδέθηκε και συνέβαλε στις κινητοποιήσεις προτάσσοντας την ανάγκη για πολιτικοποίηση της γενικευμένης κοινωνικής οργής και στο να δοθούν πιο μόνιμα και σταθερά χαρακτηριστικά. Ο Δεκέμβρης έδειξε ότι, οι εξεγέρσεις και η κοινωνική ανυπακοή, τροφοδοτούμενες κι απ τις συνέπειες της κρίσης, θα αποτελέσουν βασικά συστατικά του μέλλοντος μας. Μελετώντας την εμπειρία του Δεκέμβρη οφείλουμε να δημιουργήσουμε το πολιτικό σχέδιο ώστε τα κινήματα αυτά να είναι νικηφόρα.
4. Μέτωπα της αστικής επίθεσης: - ΕΡΓΑΣΙΑ: Ως απάντηση στην κρίση προωθούνται από το κεφάλαιο, τις εθνικές κυβερνήσεις, τους διεθνείς κεφαλαιοκρατικούς οργανισμούς και γενικότερα από τον αστικό συνασπισμό εξουσίας πλήθος μέτρων ακραίου αντεργατικού χαρακτήρα: η (μέσω των προϋπολογισμών), η έκρηξη των απολύσεων (συζητείται ρύθμιση που απελευθερώνει το όριό τους), οι διάφορες μορφές μείωσης του χρόνου εργασίας με παράλληλη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και η πρωτοφανής διεύρυνση των μορφών προσωρινής και ελαστικής εργασίας (π.χ. διαθεσιμότητες, προσωρινή αναστολή της λειτουργίας αρκετών παραγωγικών μονάδων, πρόταση Μίχαλου, πρόταση Σέρκας για το ωράριο που εγκρίθηκε εν μέρει στην Ε.Ε.) και η διεύρυνση των ΣΔΙΤ. Σε αυτά τα πλαίσια αντιστοιχεί στο εργατικό και ευρύτερα λαϊκό κίνημα να υιοθετήσει μια πολιτική κατεύθυνση αγωνιστικής ταξικής ενότητας των ίδιων των εργαζομένων ενάντια στις πολιτικές που προωθούνται από κυβέρνηση – ΕΕ – κεφάλαιο, πολιτικές στις οποίες συναινούν οι υποταγμένες γραφειοκρατίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Σήμερα, χρειάζεται πάλη για την οργάνωση και την ανάπτυξη των αντιστάσεων των εργαζομένων και της νεολαίας, για την ανατροπή της αντεργατικής και αντιλαϊκής νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
- ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Το φλέγον μέτωπο της εκπαίδευσης συγχρονισμένο με το γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, είναι που αποκτά ιδιαίτερο βάρος λόγω της προώθησης των νέων μέτρων από τη μεριά της κυβέρνησης και του επιχειρούμενου συντονισμού με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΚΕΧΑΕ. Το νέο τοπίο που επιχειρείται να φτιαχτεί έχει τα εξής βασικά στοιχεία:
1. Η δημιουργία ενός νέου μοντέλου εργαζομένου που χρειάζεται ο καπιταλισμός
2. Η κατάργηση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, η απαξίωση των πτυχίων και η συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών
3. Η ιδεολογική πειθάρχηση των φοιτητών-μελλοντικών εργαζόμενων των εργαζομένων και της νεολαίας και η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών
4. Η λειτουργία του πανεπιστημίου με επιχειρηματικούς- ανταποδοτικούς όρους.
- Απέναντι στη συντριπτική επίθεση στα δικαιώματα της σπουδάζουσας νεολαίας που προωθείται από την αναγνώριση των ΚΕΣ και τις υπόλοιπες πτυχές της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, η απάντηση δεν μπορεί να είναι διαφορετική από την πραγματική κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πιάσει το νήμα των προηγούμενων κινητοποιήσεων, να αξιοποιήσει τη νικηφόρα έκβαση τους και φέρνοντας τα συμφέροντα της νεολαίας και των εργαζομένων στο προσκήνιο να αναμετρηθεί εκ νέου με την κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση. ΣΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΔΡΟΜΟ των κινημάτων διαρκείας μαζί με τα αγωνιζόμενα τμήματα της εργασίας, με πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό μέτωπο! ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: - ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ, ΜΕ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ, ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ, ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ, ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟ.
- ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: Για να προωθηθεί και να εμπεδωθεί η αντιλαϊκή πολιτική είναι αναγκαίο το τσάκισμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Την ίδια στιγμή που συντελείται η διάλυση του «κοινωνικού κράτους» παρατηρείται η ενίσχυση του ολιγαρχικού κράτους- φύλακα. Σε αυτή την κατεύθυνση έρχεται και η ενεργοποίηση και παρακρατικών μηχανισμών όπως φαίνεται και από την επίθεση με χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών, στο πέσιμο στα μαλακά του αρχιφασίστα Περίανδρου όπως και η δολοφονική επίθεση από μπράβους της εργοδοσίας στην Κ. Κούνεβα. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου, ως της κατεξοχήν κεκτημένης δυνατότητας που υπάρχει για σχετικά μαζικές, πολιτικές και δυναμικές κινητοποιήσεις στα κέντρα των πόλεων καθώς και για την ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού και πολιτικοποιημένου φοιτητικού κινήματος, ικανού να μπορεί να ανατρέπει πολιτικές και να βάλει ανάχωμα στις μεταρρυθμίσεις.
5. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη αποδείξει με την πολιτική τους ότι δεν προωθούν τους αγώνες για την ανατροπή της κατάστασης αυτής, αλλά κινούνται στα πλαίσια του συστήματος χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα, ακόμα και στα άμεσα θέματα που αφορούν τους εργαζόμενους.
6.ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ! Μια Αριστερά αποφασισμένη να αμφισβητήσει το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής, μια αριστερά που στηρίζει τους αγώνες και θέλει η κυβέρνηση των δολοφόνων να ανατραπεί από τη λαϊκή οργή και διεκδίκηση. Μια Αριστερά που θα έρχεται σε συνολική σύγκρουση με την ΕΕ, και θα αγωνίζεται για την ανατροπή της πολιτικής της και θα παλεύει για την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ, από τη σκοπιά του διεθνισμού στο πλαίσιο της συνολικότερης αντικαπιταλιστικής πάλης, της προοπτικής του επαναστατικού μετασχηματισμού. Μια Αριστερά που πιστεύει ότι η αντικαπιταλιστική επανάσταση, η εργατική εξουσία-δημοκρατία και ο κομμουνισμός δεν ανήκουν στο μουσείο, αλλά είναι πραγματικές ιστορικές δυνατότητες και αναγκαιότητες. Μια Αριστερά που παλεύει για μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, όπου η εξουσία θα είναι στα χέρια των εργαζομένων. Μια αριστερά πλατιά, εργατική και λαϊκή, ενιαιομετωπική και αμεσοδημοκρατική που δεν θα στοχεύει σε αδιέξοδους σεχταρισμούς ούτε στην ενότητα στο μίνιμουμ αλλά θα αντιλαμβάνεται σαν κομβική την ενωτικής της κίνηση.
Ø Δεν έχουμε προέλθει από παρθενογένεση, και δεν υπάρχουμε μόνο από τις 31 Γενάρη και μετά. Έχουμε την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, με τις ήττες, τις νίκες και τα λάθη του. Αφήνουμε όμως στο παρελθόν την παθογένεια του κατακερματισμού. Δεν κάνουμε μια γενικόλογη επίκληση στην ενότητα. Επιλέγουμε την ενότητα στο κίνημα, και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό την ενότητα και την αυτοτέλειά μας από το κράτος και κάθε μηχανισμό του. Είμαστε μια άλλη αριστερά αποφασισμένη να αμφισβητήσει το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής, Μια αντικαπιταλιστική αριστερά που να βάζει την επαναστατική και κομμουνιστική προοπτική. Αυτά θέλουμε να αντικατοπτρίζονται και ποιοτικά στο κοινό μας όνομα, το οποίο θέλουμε να βασίζεται και στην κεκτημένη συμφωνία του Σπόρτιγκ και να συνέχει όλες τις δυνάμεις και τους ανένταχτους αγωνιστές.
Ø Συντασσόμαστε με το κοινό κείμενο πολιτικού προβληματισμού όπως έχει διαμορφωθεί στο Σπόρτιγκ. Συμμετέχουμε στην πανελλαδική διαδικασία στις 22 Μάρτη στην Αθηναΐδα που θα αποφασίσει για την συνεχεία του μορφώματος και τη δράση του όχι μόνο στις εκλογές, αλλά σε όλα τα μέτωπα της περιόδου
Ø Καλούμε σε εκδηλώσεις στις σχολές με θέμα το αντιπολεμικό κίνημα και τα 60 χρόνια ΝΑΤΟ.
Ø Η επιτροπή καλείται να αποφασίσει για την διεξαγωγή επόμενης συνέλευσης το ερχόμενο διάστημα. Καλείται να ορίζει αιρετό και ανακλητό εκπρόσωπο (ορίστηκε ο σ. Κ.Προμπονάς από το μαθηματικό) που να μεταφέρει το διάλογο και την απόφαση της συνέλευσης μας στη κεντρική διαδικασία στις 22 Μάρτη, στην «Αθηναΐδα».
Ø Αποφασίζουμε συμμετοχή: στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 21 Μάρτη, στις κινητοποιήσεις ενάντια στα 60 χρόνια ΝΑΤΟ (3-4-5 Απρίλη), σε Αθήνα και Στρασβούργο και το συντονισμό για τις αντιπολεμικές δράσεις μέσα από την πρωτοβουλία των οργανώσεων και του ανένταχτου δυναμικού που έχει συγκροτηθεί.
Ø Για τις εργατικές κινητοποιήσεις: Για την απεργία στις 2/4, Υποστήριξη της προσπάθειας ανεξάρτητης εμφάνισης-παρέμβασης – συγκέντρωσης που θα καθορισθεί από πρωτοβάθμια σωματεία στην κατεύθυνση της εμπειρίας συντονισμού περιεχομένου και μορφών που έχει υλοποιηθεί με το συντονισμό πρωτοβάθμιών για την Κ.Κούνεβα. Για την φετινή Πρωτομαγιά,, πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι μια ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία με πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
- Απέναντι στη συντριπτική επίθεση στα δικαιώματα της σπουδάζουσας νεολαίας που προωθείται από την αναγνώριση των ΚΕΣ και τις υπόλοιπες πτυχές της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, η απάντηση δεν μπορεί να είναι διαφορετική από την πραγματική κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πιάσει το νήμα των προηγούμενων κινητοποιήσεων, να αξιοποιήσει τη νικηφόρα έκβαση τους και φέρνοντας τα συμφέροντα της νεολαίας και των εργαζομένων στο προσκήνιο να αναμετρηθεί εκ νέου με την κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση. ΣΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΔΡΟΜΟ των κινημάτων διαρκείας μαζί με τα αγωνιζόμενα τμήματα της εργασίας, με πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό μέτωπο! ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: - ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ, ΜΕ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ, ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ, ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ, ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟ.
- ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: Για να προωθηθεί και να εμπεδωθεί η αντιλαϊκή πολιτική είναι αναγκαίο το τσάκισμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Την ίδια στιγμή που συντελείται η διάλυση του «κοινωνικού κράτους» παρατηρείται η ενίσχυση του ολιγαρχικού κράτους- φύλακα. Σε αυτή την κατεύθυνση έρχεται και η ενεργοποίηση και παρακρατικών μηχανισμών όπως φαίνεται και από την επίθεση με χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών, στο πέσιμο στα μαλακά του αρχιφασίστα Περίανδρου όπως και η δολοφονική επίθεση από μπράβους της εργοδοσίας στην Κ. Κούνεβα. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου, ως της κατεξοχήν κεκτημένης δυνατότητας που υπάρχει για σχετικά μαζικές, πολιτικές και δυναμικές κινητοποιήσεις στα κέντρα των πόλεων καθώς και για την ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού και πολιτικοποιημένου φοιτητικού κινήματος, ικανού να μπορεί να ανατρέπει πολιτικές και να βάλει ανάχωμα στις μεταρρυθμίσεις.
5. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη αποδείξει με την πολιτική τους ότι δεν προωθούν τους αγώνες για την ανατροπή της κατάστασης αυτής, αλλά κινούνται στα πλαίσια του συστήματος χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα, ακόμα και στα άμεσα θέματα που αφορούν τους εργαζόμενους.
6.ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ! Μια Αριστερά αποφασισμένη να αμφισβητήσει το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής, μια αριστερά που στηρίζει τους αγώνες και θέλει η κυβέρνηση των δολοφόνων να ανατραπεί από τη λαϊκή οργή και διεκδίκηση. Μια Αριστερά που θα έρχεται σε συνολική σύγκρουση με την ΕΕ, και θα αγωνίζεται για την ανατροπή της πολιτικής της και θα παλεύει για την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ, από τη σκοπιά του διεθνισμού στο πλαίσιο της συνολικότερης αντικαπιταλιστικής πάλης, της προοπτικής του επαναστατικού μετασχηματισμού. Μια Αριστερά που πιστεύει ότι η αντικαπιταλιστική επανάσταση, η εργατική εξουσία-δημοκρατία και ο κομμουνισμός δεν ανήκουν στο μουσείο, αλλά είναι πραγματικές ιστορικές δυνατότητες και αναγκαιότητες. Μια Αριστερά που παλεύει για μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, όπου η εξουσία θα είναι στα χέρια των εργαζομένων. Μια αριστερά πλατιά, εργατική και λαϊκή, ενιαιομετωπική και αμεσοδημοκρατική που δεν θα στοχεύει σε αδιέξοδους σεχταρισμούς ούτε στην ενότητα στο μίνιμουμ αλλά θα αντιλαμβάνεται σαν κομβική την ενωτικής της κίνηση.
Ø Δεν έχουμε προέλθει από παρθενογένεση, και δεν υπάρχουμε μόνο από τις 31 Γενάρη και μετά. Έχουμε την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, με τις ήττες, τις νίκες και τα λάθη του. Αφήνουμε όμως στο παρελθόν την παθογένεια του κατακερματισμού. Δεν κάνουμε μια γενικόλογη επίκληση στην ενότητα. Επιλέγουμε την ενότητα στο κίνημα, και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό την ενότητα και την αυτοτέλειά μας από το κράτος και κάθε μηχανισμό του. Είμαστε μια άλλη αριστερά αποφασισμένη να αμφισβητήσει το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής, Μια αντικαπιταλιστική αριστερά που να βάζει την επαναστατική και κομμουνιστική προοπτική. Αυτά θέλουμε να αντικατοπτρίζονται και ποιοτικά στο κοινό μας όνομα, το οποίο θέλουμε να βασίζεται και στην κεκτημένη συμφωνία του Σπόρτιγκ και να συνέχει όλες τις δυνάμεις και τους ανένταχτους αγωνιστές.
Ø Συντασσόμαστε με το κοινό κείμενο πολιτικού προβληματισμού όπως έχει διαμορφωθεί στο Σπόρτιγκ. Συμμετέχουμε στην πανελλαδική διαδικασία στις 22 Μάρτη στην Αθηναΐδα που θα αποφασίσει για την συνεχεία του μορφώματος και τη δράση του όχι μόνο στις εκλογές, αλλά σε όλα τα μέτωπα της περιόδου
Ø Καλούμε σε εκδηλώσεις στις σχολές με θέμα το αντιπολεμικό κίνημα και τα 60 χρόνια ΝΑΤΟ.
Ø Η επιτροπή καλείται να αποφασίσει για την διεξαγωγή επόμενης συνέλευσης το ερχόμενο διάστημα. Καλείται να ορίζει αιρετό και ανακλητό εκπρόσωπο (ορίστηκε ο σ. Κ.Προμπονάς από το μαθηματικό) που να μεταφέρει το διάλογο και την απόφαση της συνέλευσης μας στη κεντρική διαδικασία στις 22 Μάρτη, στην «Αθηναΐδα».
Ø Αποφασίζουμε συμμετοχή: στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 21 Μάρτη, στις κινητοποιήσεις ενάντια στα 60 χρόνια ΝΑΤΟ (3-4-5 Απρίλη), σε Αθήνα και Στρασβούργο και το συντονισμό για τις αντιπολεμικές δράσεις μέσα από την πρωτοβουλία των οργανώσεων και του ανένταχτου δυναμικού που έχει συγκροτηθεί.
Ø Για τις εργατικές κινητοποιήσεις: Για την απεργία στις 2/4, Υποστήριξη της προσπάθειας ανεξάρτητης εμφάνισης-παρέμβασης – συγκέντρωσης που θα καθορισθεί από πρωτοβάθμια σωματεία στην κατεύθυνση της εμπειρίας συντονισμού περιεχομένου και μορφών που έχει υλοποιηθεί με το συντονισμό πρωτοβάθμιών για την Κ.Κούνεβα. Για την φετινή Πρωτομαγιά,, πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι μια ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία με πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΜΣ – ΦΛΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
