Μετά από τόσο διάβασμα, τρέξιμο, κόπο, άγχος είσαι και εσύ ένας από τους τυχερούς που βρήκαν μια θέση στο πανεπιστήμιο. Μπορεί τα πράγματα να μην είναι ακριβώς όπως τα περίμενες μέσα σε ένα γκρι, βρώμικο κτίριο-υπόδειγμα αρχιτεκτονικής παράνοιας, αλλά είσαι πλέον σίγουρος ότι μπαίνεις στην καλύτερη περίοδο της ζωής σου. Σε φαντάζεσαι ήδη να φιλοσοφείς και να πιάνεις κουβέντα για την ποίηση πίνοντας καφέ στο κυλικείο της σχολής, να συζητάς με τους καθηγητές σου τις διάφορες οπτικές της ιστορίας και αργότερα μες την τάξη να γίνεσαι ο καθηγητής-σύμβολο παιδαγωγικής. Όλοι κάπως έτσι ξεκινήσαμε…δυστυχώς ,όμως, ήρθε η πραγματικότητα να μας διαψεύσει! (Πριν φρικάρεις διάβασε όλο το άρθρο...)
Τα μαθήματα ούτε τώρα ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας και τα ενδιαφέροντα μας, ο τρόπος εξέτασης μας θυμίζει το λύκειο, ενώ μετά από άπειρες εξετάσεις με τη ψυχή στο στόμα και το πτυχίο στο χέρι έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον ακόμα πιο δύσκολο και πιο επώδυνο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, ως προϋπόθεση για το διορισμό στο δημόσιο. Και επειδή λίγοι κι εκλεκτοί τα καταφέρνουν να μπουν, οι υπόλοιποι στρέφονται στο μαύρο χρήμα του φροντιστηρίου και των ιδιαιτέρων, στην ανασφάλιστη εργασία, στους μισθούς πείνας (5 ευρώ ανά ώρα), στα εξαντλητικά 12ωρα…
Όσο εσύ λοιπόν αγωνιούσες για μια θέση στον ήλιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας αγωνιούσαν επίσης ακούγοντας τις εξαγγελίες της κυβέρνησης. Με τις νέες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, τις συνεχείς ανατιμήσεις και τις αλλαγές στο φορολογικό σύστημα το μέλλον μας φαντάζει ακόμα πιο δύσκολο, ακόμα πιο αβέβαιο…Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι στο στόχαστρο αυτής της επίθεσης είναι η γενιά μας, γνωστή πλέον και από τα κανάλια ως η γενιά των €700 Τι περιμένουν από μας; Να δουλεύουμε για μια ζωή, ίσως και παραπάνω. Αλλά να μη ζούμε καθώς στη πραγματικότητα, δε ζεις με 700 ευρώ. Και αν βέβαια καταφέρεις να βρεις δουλειά. Και τι δουλειά; Να πιάνεις δουλειά το πρωί και να μην ξέρεις τι ώρα θα σχολάσεις, να δουλεύεις όποτε σε «χρειαστεί» το αφεντικό χωρίς σταθερό ωράριο, να δουλεύεις με το «κομμάτι», να είσαι αναγκασμένος να περιπλανιέσαι από την ανεργία στην ημιαπασχόληση, να σε απολύουν και μάλιστα να σου λένε ότι δε θα πάρεις σύνταξη ποτέ, και άμα πάρεις θα ‘ναι ψίχουλα. Να βαφτίζουν τους γονείς μας βολεμένους και τους δημοσίους υπαλλήλους προνομιούχους. Αλλά ξέρεις πως ούτε αυτό ισχύει. Να ρίχνουν το φταίξιμο στους μετανάστες που...μας κλέβουν τις δουλειές. Να προσπαθούν να μας πείσουν δηλαδή πως φταίνε όλοι εκτός από αυτούς, που στο όνομα της εθνικής ανάπτυξης με τους νόμους και τις διατάξεις τους, υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον ολόκληρης σχεδόν της κοινωνίας. Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που κάθε μέρα ξεσπάει κι από ένα οικονομικό σκάνδαλο που φέρνει στην επιφάνεια τα εκατομμύρια που βρίσκονται στις τσέπες των υπουργών!
Η επίθεση στην εκπαίδευση συνεχίζεται…
Κι ενώ εμείς εξαιτίας των νέων κυβερνητικών μέτρων, ανησυχούμε για το μέλλον μας ως απόφοιτοι πανεπιστημίου, για πολλούς συνομήλικούς μας οι ανησυχίες αφορούν στο παρόν καθώς η βάση του 10, η άνοδος των βάσεων και η περικοπή των πανεπιστημιακών θέσεων, τους στέλνουν σε διαφόρων ειδών ΙΕΚ,ΚΕΣ,ΚΕΚ και το αρκτικόλεξο δεν έχει τέλος! Πράγμα βέβαια καθόλου τυχαίο, αφού μες το κατακαλόκαιρο, στο θερινό τμήμα της βουλής(ποιόν φοβούνται άραγε???), ψηφίστηκε η αναγνώρισή των ιδιωτικών κολεγίων, που ανοίγει το δρόμο για την ισοτίμηση/εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ-ΤΕΙ με τα πάσης φύσεως κολέγια, πράγμα που αποτελεί παραβίαση του συντάγματος.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η εξίσωση προς τα κάτω των εργασιακών δικαιωμάτων κάθε αποφοίτου(ΑΕΙ,ΤΕΙ,ΚΕΣ) ,ώστε να παράγεται έτσι φθηνό ανθρώπινο δυναμικό για τις επιχειρήσεις. Η εξίσωση θα αφορά και την εσωτερική λειτουργία του δημοσίου πανεπιστημίου, το οποίο μέσω του νόμου της αξιολόγησης πρέπει να εναρμονιστεί με αυτή των ιδιωτικών: με λίγα λόγια νόμος-πλαίσιο( εισαγωγή manager στα ΑΕΙ, άρση ασύλου, κατάργηση δωρεάν συγγραμμάτων, 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα, διαγραφή φοιτητών…) Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα σύνολο νόμων που θα φέρουν την περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου και την υπαγωγή της γνώσης στις ανάγκες της αγοράς. Στο νέο πανεπιστήμιο που θέλουν να διαμορφώσουν δεν θα υπάρχει χώρος να αποφασίζουμε σχετικά με όσα μας αφορούν. Τις αμεσοδημοκρατικές γενικές συνελεύσεις θα αντικαθιστά η αυθεντία του εκάστοτε πρύτανη, manager, ιδιώτη!
Θα βγαίνουμε στους δρόμους όσο αντέχουν τα όνειρά μας…
Την τελευταία περίοδο, όπως μάλλον θα ξέρεις, βρισκόταν σε εξέλιξη το μεγαλύτερο φοιτητικό κίνημα από την εποχή της μεταπολίτευσης με το οποίο έμπρακτα αποδείξαμε ότι η πολιτική αυτή μπορεί να νικηθεί. Το φοιτητικό ξέσπασμα του 2006-2007 δεν ήταν μια απλή εκτόνωση (όπως πολλοί θα ήθελαν…). Οι συλλογικοί μας αγώνες έβγαλαν τη νεολαία ξανά στο προσκήνιο. Αγώνας δύσκολος απέναντι στις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου,της κυβέρνησης, της Ε.Ε… Νίκες πρόσκαιρες, νίκες μόνιμες αλλά και διακυβεύματα. Ο νόμος-πλαίσιο ψηφίστηκε με το μεγάλο κυβερνητικό πραξικόπημα/αυθαιρεσία, οι προεδρικές εκλογές με βάση το νόμο-πλαίσιο έγιναν μόνο υπό την απειλή των ΜΑΤ και των μπράβων. Η προσπάθεια εφαρμογής του νόμου-πλαίσιο με τους εσωτερικούς κανονισμούς του υπουργείου μπορεί να έχει ήδη ξεκινήσει (οι καθηγητές μας παρέδωσαν τη λίστα συγγραμμάτων…) αλλά η κεντρική ανατροπή του μέσα από πανεκπαιδευτικό αγώνα διαρκείας είναι μπροστά μας. Ο αγώνας για την παιδεία των αναγκών μας είναι αγώνας για την εργασία των αναγκών μας. Συνδέεται και αναπνέει από τις αντιστάσεις που αναπτύσσονται στην κοινωνία, η οποία αντιδρά στην επίθεση που δέχεται. Μιλάμε για τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στον νόμο για το ασφαλιστικό, για τις μαζικότατες πορείες τους, για τους λιμενεργάτες, τους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ, τη ΔΕΗ, τους ΟΤΑ που εδώ και ένα χρόνο παλεύουν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις...
Η φετινή χρονιά ξεκίνησε επίσης ελπιδοφόρα. Η μαζική διαδήλωση της ΔΕΘ έστειλε το πρώτο μήνυμα στην κυβέρνηση της φτώχειας, της διαφθοράς, της καταστολής... Επίσης, οι προγραμματισμένες απεργίες των δασκάλων και των καθηγητών δείχνουν το δρόμο για ένα νέο πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό που θα βάλει τέλος στην επίθεση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ.
Τι είναι η Ε.Α.Α.Κ.
(Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση);
Περιπλανώμενοι στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο και τους άλλους κοινωνικούς χώρους ανακαλύψαμε πως μόνος του ο καθένας δεν μπορεί να ακουστεί πουθενά, πως μόνο όλοι μαζί μπορούμε να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει. Γι’αυτό έχουμε επιλέξει το δρόμο της συλλογικής δράσης καθώς και της ανατρεπτικής αριστεράς που δεν διστάζει απέναντι στο καπιταλιστικά εφικτό να διεκδικεί το κοινωνικά αναγκαίο. Αυτή την Αριστερά, εκφράζει μέσα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση. Η Ε.Α.Α.Κ. αποτελείται από διαφορετικά σχήματα ανά σχολή, τα οποία συντονίζονται μεταξύ τους σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο.
Η Κίνηση ΑΡιστερών ΦΙλοσοφικής είναι ένα σχήμα, μια ζωντανή, ανοιχτή πολιτική συλλογικότητα που μαζί με την Συνεργασία Ανεξάρτητων Φιλοσοφικής αποτελούν την Ενωτική πρωτοβουλία ΣΑΦ-ΚΑΡΦΙ, δηλαδή το σχήμα της ΕΑΑΚ στη Φιλοσοφική.
Η ΕΑΑΚ πρεσβεύει την ανάγκη όχι για άλλη μία αριστερά, αλλά για μια Άλλη αριστερά, ενωτική, ανεξάρτητη, αμεσοδημοκρατική, αντικαπιταλιστική…
ΕΝΩΤΙΚΗ: Μια αριστερά που θα μπορεί να προωθεί όχι μια πλαστή ενότητα, αλλά ένα περιεχόμενο που θα μπορεί να ενοποιεί όλα τα πληττόμενα κομμάτια της νεολαίας και της εργασίας. Που θα αντιτίθεται στις έριδες που σπέρνει το κεφάλαιο ανάμεσα σε αποφοίτους ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων, αποφοίτους ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΙΕΚ, ΚΕΣ παλεύοντας για ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Με μέτωπο παιδείας – εργασίας, για την πραγματική ενότητα του νεολαιίστικου και εργατικού κινήματος για μία αναμέτρηση μαχητική και νικηφόρα με την κυβέρνηση και τις αντεργατικές «μεταρρυθμίσεις». ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ: Από κόμματα και κομματικές γραμμές καθώς αποφασίζει με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες από τη βάση της. Από την κυβερνητική πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της κοινωνίας του κέρδους, της εκμετάλλευσης, του ρατσισμού και του πολέμου. Από λογικές εκπροσώπησης-διαχείρισης: η αντίληψή μας απέναντι στο διοικητικό συμβούλιο (ΔΣ) συνοψίζεται στη φράση «εντός, εκτός και ενάντια». Είμαστε «εντός» με την έννοια ότι έχοντας έδρες σ’ αυτό παρεμβαίνουμε έτσι ώστε να μην ψηφίζονται στο ΔΣ αποφάσεις που έρχονται σε αντίθεση με τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων. Είμαστε «εκτός» γιατί διαφωνούμε με τη λογική των 15 αντιπροσώπων και γιατί πιστεύουμε ότι το πραγματικό πεδίο αντιπαράθεσης είναι η Γενική Συνέλευση. Είμαστε «ενάντια» γιατί πολλές φορές μπορεί να δράσει σε βάρος των αποφάσεων των Γ. Συνελεύσεων και να δημιουργήσει «εκλεκτούς» συνομιλητές των καθηγητών, του υπουργείου και της κυβέρνησης, πέρα και έξω από τη θέληση της πλειοψηφίας.Οικονομικά ανεξάρτητοι: δε χρηματοδοτούμαστε από κανέναν άλλο πέρα από τους εαυτούς μας καθώς απαραίτητη προϋπόθεση για την πολιτική ανεξαρτησία, θεωρούμε την οικονομική
ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ: Πιστεύουμε πως μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες(γεν.συνελεύσεις) μπορούν να εκφραστούν τα
συμφέροντα της πλειοψηφίας και εκεί διαμορφώνονται συνειδήσεις και όχι μια φορά το χρόνο στις φοιτητικές εκλογές. Κυρίως, όμως, είμαστε μια συλλογικότητα αμεσοδημοκρατική όχι απλά επειδή θέλουμε τις Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών - ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων- αλλά επειδή «αναπνέουμε» μέσα από αυτές, γιατί κάνουμε πράξη το σύνθημα «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ». Και στο εσωτερικό μας λειτουργούμε αμεσοδημοκρατικά και δεν αποδεχόμαστε κανένα είδος ιεραρχίας, προέδρους ή αρχηγούς. Το ίδιο το σχήμα και τα άτομα που συμμετέχουν αποφασίζουν για όσα λέμε και κάνουμε. Το σχήμα είναι ανοιχτό για όλους και κάθε άποψη που θέλει να ακουστεί έχει δύναμη. ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ: Θέλουμε να είμαστε μια αριστερή κίνηση που θα παλεύει για την ανατροπή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, στο πανεπιστήμιο αλλά και στην κοινωνία, παλεύοντας παράλληλα για τη βελτίωση των όρων που σπουδάζουμε και θα δουλέψουμε αύριο. Θέλουμε μια αριστερά αντικυβερνητική, ενάντια στην ΕΕ, που θα αμφισβητεί πτυχές του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος παλεύοντας για το κοινωνικά αναγκαίο και όχι για το καπιταλιστικά εφικτό. Μια αριστερά που απορρίπτει το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης της κοινωνικής πλειοψηφίας από την κυρίαρχη πολιτική μπλε ή πράσινης απόχρωσης.
Κίνηση: γιατί και η πιο μεγάλη πορεία στον κόσμο ξεκινά με ένα βήμα μπροστά
ΑΡιστερών: γιατί παλεύουμε για την ανατροπή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων – στο Πανεπιστήμιο, αλλά και στην κοινωνία – με στίγμα ανατρεπτικό, αντικαπιταλιστικό, αντικυβερνητικό, επιδιώκοντας ταυτόχρονα καθημερινές, υλικές νίκες.
ΦΙλοσοφικής: γιατί ξεκινώντας από τον κοινωνικό μας χώρο αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση και διεύρυνση των μορφωτικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή που προτείνουμε έναν άλλο ρόλο για τις «ανθρωπιστικές» επιστήμες: το ρόλο της απελευθέρωσης του ατόμου προς όφελος των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας.
"Η εξουσία μας έχει πουλήσει ένα ψέμα για αλήθεια. Το ψέμα ότι ηττηθήκαμε. Δίχως να την ενδιαφέρει αν η ήττα μας είναι γεγονός, η εξουσία προσπάθησε να μας κάνει να πιστέψουμε ότι είμαστε ηττημένοι. Ποιοι; Εμείς, εσείς, όλοι όσοι σκεφτόμαστε ότι είναι δυνατός και αναγκαίος ένας κόσμος όπου η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ θα εγκαταλείψουν την βολική τους θέση σαν ουτοπίες, θα εγκαταλείψουν τις βιβλιοθήκες και θα έρθουν να ζήσουν και να παλέψουν (η πάλη άλλωστε είναι ένας όμορφος τρόπος ζωής) μαζί μας."
(Sub-comandante Marcos - EZLN)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου